Volkstuinen voor leden in Zuid-Afrika

Enkele gezinnen uit de wijk Richards Bay, in de ring Durban-Zuid, plukken de vruchten — en de groenten — van een volkstuin waar ze een jaar eerder met de hulp van de voltijdzendelingen en de afdeling welzijnszorg van de kerk mee zijn begonnen.

Veel van de kerkleden in de stadswijken rond het kerkgebouw Richards Bay kampen met financiële problemen door de hoge werkloosheid en de lage lonen.

Broeder Jack Davidson, een oudere zendeling die in 2006 in het gebied werkzaam was, zag een goede mogelijkheid om gebruik te maken van een ongebruikt stuk land van de kerk rond het gebouw in Esikhawini en van het tuiniertalent van enkele leden. Groente kan het hele jaar door verbouwd worden, en de overschotten kunnen in de omgeving worden verkocht.

De kerk had een perceel gekocht waarop drie kleine, tijdelijke kerkgebouwen waren neergezet (een kapel en twee blokken leslokalen) om aan de behoeften van de leden tegemoet te komen. Deze gebouwen, gazons, bloemperken en parkeerplaatsen namen slechts een derde van het perceel in beslag. De rest van het perceel, zo’n 45 bij 80 meter, was bedekt met lang ruw gras en onkruid. Het perceel zou gebruikt worden voor permanente gebouwen in de toekomst. Er staat een hek om het perceel heen.

Het duurde bijna zes maanden voordat broeder Davidson de middelen had om tuingereedschap, sproeiapparaten en ander materiaal te kopen en om een veilige schuur te bouwen waar het gereedschap en de andere spullen konden worden opgeslagen. Het geld was afkomstig van LDS Humanitarian Services en bijdragen van familieleden en vrienden.

De bergruimte was niet alleen noodzakelijk voor de veiligheid, maar ook voor het effectieve gebruik van het perceel door de leden. De meeste leden in Esikhawini hebben geen auto. Als ze zonder deze schuur zouden moeten tuinieren, zouden ze het zware gereedschap steeds van en naar hun huis moeten dragen. En alles wat op het terrein blijft liggen, kan gestolen worden. En enkele nieuwe tuiniers hebben niet de middelen om tuingereedschap aan te schaffen. De leden kunnen nu het gereedschap in de bergruimte gebruiken. Een van doelen van het programma is dat de leden en zendelingen gereedschap naar andere stadswijken mee kunnen nemen om de leden daar te helpen bij het aanleggen van tuinen. Alle gereedschappen kunnen in een enkele pick-up worden vervoerd.

Vanaf maart 2006 zijn er ruim twaalf voltijdzendelingen uit de zone in het zendingsgebied Durban aan het werk gegaan om de leden te helpen bij het aanleggen van tuinen en het bemachtigen van bouwketen en compostsilo’s.

Bisschop Ted Baldwin van de wijk Richards Bay heeft de fundering van de schuur gelegd, en anderen hebben daarbij en bij het metselwerk geholpen.

Broeder Davidson en de andere zendelingen zijn voornamelijk bezig geweest om de grond onkruidvrij te maken zodat de tuintjes konden worden aangelegd, het irrigatiesysteem kon worden geïnstalleerd en het grind kon worden verwijderd. Er waren vaak jongeren die kwamen helpen en de apparatuur leerden gebruiken. De tuintjes werden zes bij tien meter, met een pad van een meter eromheen.

Elke keer dat er tuintjes klaar waren om beplant te worden, kwamen er gezinnen uit de stadswijk om de taken over te nemen en de wintergroenten te planten. Sommige gezinnen hadden thuis al zaadjes gekweekt om zich op hun tuin voor te bereiden.

Begin juni was het doel van dertig tuintjes eindelijk bereikt. Gedurende het hele proces keek de gemeenschap toe. Bijna iedere dag bleven er wel mensen staan om de leden of de zendelingen vragen te stellen. Verscheidene van die gesprekken hebben tot zendelingenlessen geleid.