Ik herinner mij Joseph
Veel mensen die de profeet Joseph Smith kenden, hebben hun ervaringen met hem op papier gezet. Hier ziet u een paar van die pennenvruchten, verfraaid met kunstwerken met de profeet als onderwerp. Sommige beschrijvingen werden rond de tijd van de gebeurtenis geschreven die in het kunstwerk wordt uitgebeeld, en andere lang daarna, maar ze geven alle inzicht in zijn leven — als mens en als profeet van God.
Jesse N. Smith, neef van de profeet, schreef: ‘[Joseph Smith was] veruit de meest goddelijke man die ik ooit gezien heb. (…) Ik weet dat hij van nature niet bij machte was om te liegen of te bedriegen, dat hij een vriendelijk mens was met een edel karakter. Als ik bij hem in de buurt was, had ik altijd het gevoel dat hij door mij heen kon kijken. Ik weet dat hij was wat hij beweerde te zijn.’1
William Whitaker, Joseph Smith, © Deseret Morning News, kopiëren niet toegestaan
Liz Lemon Swindle, Mijn dienstknecht Joseph, Foundation Arts, kopiëren niet toegestaan
Rechts: Emmeline Blanche Wells schreef: ‘Ik geloof dat ik in de profeet Joseph Smith de grote geestelijke kracht herkende die de heiligen zowel vreugde als troost bracht. (…) De macht Gods rustte in die mate op hem dat hij bij veel gelegenheden een gedaanteverandering leek te ondergaan. (…) Zijn gelaat straalde dan op onbeschrijflijke wijze.’2
A. D. Shaw, Joseph in het bos, met dank aan het Museum voor kerkgeschiedenis en kunst
Uiterst links: De profeet sprak de heiligen der laatste dagen vaak toe op een open plek in het bos. Amasa Potter herinnerde zich: ‘Ik herinner me dat de profeet opstond om een groot publiek toe te spreken tussen de bomen ten westen van de tempel in Nauvoo. (…) Joseph verklaarde dat elke heilige der laatste dagen een [geestelijke] gave had en dat de Heilige Geest die zou openbaren als hij of zij een rechtschapen leven leidde en erom vroeg.’3
Sam Lawlor, Joseph Smith berispt de cipiers van de gevangenis in Richmond
Links: Parley P. Pratt schreef over de keer dat de profeet Joseph Smith en anderen gevangenzaten in de gevangenis te Richmond (Missouri). Zij hadden uren moeten aanhoren hoe de bewakers de meest godslasterlijke en liederlijke taal uitbraakten. ‘Plotseling stond [Joseph] op en sprak met bulderende stem, als een brullende leeuw, de volgende woorden, voor zover ik me die kan herinneren:
“‘STILTE! (…) In de naam van Jezus Christus bestraf ik jullie en gebied jullie te zwijgen.” (…)
‘De bevende bewakers (…) smeekten om vergeving en hielden hun mond.’4
Liz Lemon Swindle, Bloemen voor een dame, Foundation Arts, kopiëren niet toegestaan
Boven: Mercy R. Thompson schreef over de profeet: ‘Toen ik met hem en zijn vrouw Emma in hun koetsje meereed, is de profeet uitgestapt om prairiebloemen te plukken voor mijn kleine meisje.’5
Liz Lemon Swindle, Broers, Foundation Arts, kopiëren niet toegestaan
Inzet boven: Dit schilderij beeldt Hyrum en Joseph Smith uit die aan het stoktrekken zijn. Mosiah L. Hancock schreef: ‘Broeder Joseph bood aan een spelletje stoktrekken te doen met ieder die het tegen hem op wilde nemen — en hij wist ze een voor een op te trekken.’6
C. C. A. Christensen, Joseph inspecteert het Nauvoo Legion, met dank aan Brigham Young University Museum of Art
Links: Eunice Billings Snow schreef: ‘Ik zag het “Nauvoo Legion” defileren met de profeet, (…) met zijn vrouw, Emma Hale Smith, te paard aan het hoofd van de troepen. (…) Hij blond, en zij donker, in hun prachtige rijkleding. Hij in vol militair ornaat en zij met haar kleding afgezet met gouden knopen. (…) Zijn favoriete rijpaard heette Charlie, een grote zwarte hengst.’7
Walter Rane, Joseph Smith ordent Parley P. Pratt tot apostel, © 2002 IRI
Rechts: Parley P. Pratt schreef: ‘Op 21 februari 1835 aanvaardde ik de eed en het verbond van het apostelschap en werd plechtig aangesteld en geordend tot dat ambt; en tot lid van dat quorum door Joseph Smith, Oliver Cowdery en David Whitmer.’8
Harold Hopkinson, De profeet houdt zijn paard in, nog een laatste blik op het mooie Nauvoo, kopiëren niet toegestaan
Onder: Lucy Walker Kimball schreef: ‘Hij wist heel goed (…) dat hij zijn leven moest geven voor de beginselen die God aan hem geopenbaard had. (…) Ik heb hem vaak horen zeggen dat hij ervan uitging dat hij zijn getuigenis met zijn bloed zou moeten bezegelen.’9