Jongeren
Mijn geloofsexperiment
Toen ik dertien was, begon ik dagelijks in het Boek van Mormon te lezen en sindsdien ben ik elke dag gezegend.
Onze zondagsschoolklas voor dertienjarigen stond niet bepaald bekend om zijn eerbied. We hadden echter wel een geweldige leerkracht die haar best deed om elke les met de Geest te geven. Een van die lessen ging over de Schriften lezen.
Aan het eind van de les gaf ze ons een uitdaging. Die was voor iedereen bedoeld, maar om de een of andere reden keek ze mij strak aan en zei: ‘Ik geef je de uitdaging om elke dag in het Boek van Mormon te lezen.’ Ik dacht bij mijzelf: let maar eens op. Ik ga het doen!
Ik begon die avond nog in 1 Nephi 1 en las daarna elke dag. Ik had waarschijnlijk niet de juiste instelling toen ik begon, maar na verloop van tijd raakte ik verknocht aan het gevoel dat ik van het lezen in het Boek van Mormon kreeg. Het dagelijks lezen werd een plezierige gewoonte.
Maanden later kwam ik bij Alma 32 en werd getroffen door het idee van een geloofsexperiment. Op school hadden we juist geleerd hoe we wetenschappelijke experimenten verrichten, dus knielde ik neer om mijn hemelse Vader te vertellen dat ik aan het experiment zou beginnen. Ik zei dat ik te weten wilde komen of het Boek van Mormon waar was.
Achteraf gezien weet ik dat onze hemelse Vader mijn gebeden vaak heeft verhoord. Dagelijks in het Boek van Mormon lezen, gaf mij meer kracht om verleiding te weerstaan. Ik voelde mij dichter bij mijn Vader in de hemel. Ik voelde mij gesterkt door de kracht van de Heilige Geest om problemen op te lossen. Wat Alma schrijft over experimenteren met het woord Gods is waar: ‘Het begint mijn ziel te verruimen; ja, het begint mijn verstand te verlichten, ja, het begint mij aangenaam te stemmen’ (Alma 32:28).