Tot we elkaar weerzien
Lessen uit een aquarium
De zorg van mijn dochter voor een verdwenen visje deed mij denken aan iemand voor wie wij nooit verloren zijn en nooit onbelangrijk zijn.
Een lid van onze bisschap wist dat mijn negenjarige dochter een aquarium had en vroeg haar op zekere dag of ze misschien nog wat vissen wilde. Hij ging met zijn gezin op vakantie en hun aquarium moest leeg. Ze nam het aanbod onmiddellijk aan en tot groot genoegen van mijn dochter bevond zich onder de vissen een zwangere guppy.
Toen we op een middag van de kerk thuiskwamen, deed mijn dochter haar routinecontrole van het aquarium om te zien of elk visje gezond was en het naar zijn zin had. Ze was verrast dat ze vier kleine pasgeboren visjes zag zwemmen. De moedergup was aan het bevallen. Ze ging meteen aan het werk en schepte de babyvisjes over in een kom om ze te beschermen tegen de grote agressieve vissen. Maar in de haast raakte ze een van de babyvisjes kwijt. Huilend van teleurstelling vond mijn dochter het terug tussen de steentjes op de bodem van het aquarium. Ze probeerde het met haar netje op te scheppen en in de kom te doen, maar ze kon de kleine guppy niet verplaatsen zonder hem te beschadigen.
Alle andere kleine guppy’s waren gevangen, en hoewel de kom krioelde van tientallen nieuwe visjes, schonk mijn dochter al haar aandacht aan het visje dat tussen de steentjes lag. Ze zat klaar om het in de box te scheppen zodra het zich bewoog. Ze wilde zelfs niet komen eten maar bleef haar aquarium wel vier uur lang scherp in de gaten houden.
Toen ik haar zo gadesloeg, raakte dat een bekende en gevoelige snaar bij mij. Ik moest denken aan de goede herder, die de negenennegentig achterliet om op zoek te gaan naar die ene verlorene (zie Lucas 15:3–8; Johannes 10:11–14). We weten allemaal hoe het voelt om verdwaald te zijn, smart te voelen of geestelijk gewond te zijn. Maar de Heer zal ons nooit aan ons lot overlaten. Hij is er altijd met uitgestrekte armen, gereed en bereid om ons te redden, kracht te geven en ons te zegenen.
Hoewel we het niet altijd beseffen, waken onze hemelse Vader en onze Heiland, Jezus Christus, dag en nacht over ons, bezorgd om ons welzijn en de wegen die wij verkiezen te bewandelen. Met onbegrensde liefde geven zij hun engelen opdracht aangaande ons en wachten zij totdat wij genoeg kracht en geloof hebben verzameld om veiligheid en vrede in hun armen te vinden.
Later op de dag werd de zorg van mijn dochter voor de guppy toch nog beloond. Nadat zij vele uren had zitten wachten en hopen, kwam er beweging in het visje, dat vervolgens langzaam tussen de steentjes vandaan zwom. Zorgvuldig schepte ze het over naar de rust en veiligheid van de kom. Dat was voor mij genoeg bewijs van de schragende kracht van liefde.
Foto-illustratie John Luke