De humanitaire hulp van de kerk: discipelschap in actie
De evangeliën staan vol met verhalen over de Heiland die zieken, blinden en kreupelen genas. Ook komt de uitnodiging van de Heer om Hem te volgen, zijn werken te doen en op Hem te gaan lijken vaak in de Schriften voor. Dat vergt dat ook van ons mededogen en een streven anderen tot zegen te zijn en te genezen, lasten weg te nemen, en pijn en lijden te verlichten.
Dit streven is het leidende beginsel achter de humanitaire hulp die de kerk wereldwijd verleent — hulp die grotendeels wordt gefinancierd uit de vrijwillige bijdragen van kerkleden die hetzelfde verlangen hebben.
De afgelopen jaren hebben miljoenen mensen in ruim honderd landen baat gehad bij de kerkelijke humanitaire hulp in de vorm van schoon water in afgelegen dorpen, rolstoelen voor wie niet kan lopen, preventie of behandeling van blindheid, medische hulp aan te vroeg geboren kinderen, inenting tegen ziekten, en verbetering van de oogst en voeding.
Schoon water
In veel delen van de wereld is drinkwater schaars. Vaak moet men ver lopen om een paar liter water uit een rivier, beek of ondiepe bron te putten die vervuild is met parasieten en ziektekiemen. Daardoor blijft er voor de plaatselijke bevolking niet veel tijd over om zich te richten op productievere manieren om in het onderhoud van het gezin te voorzien.
De kerk verschaft niet alleen veilige watersystemen, maar bouwt ook sanitaire voorzieningen en geeft les in hygiënische gewoonten. Afhankelijk van de omstandigheden ter plekke kan het schone water komen uit een aangeboorde waterbron, een met de hand gegraven put, of uit bronwater dat wordt opgevangen en door een pijplijn naar het dorp wordt geleid.
De projecten worden uitgevoerd door plaatselijke aannemers die daarbij hulp krijgen van de mensen voor wie het water bestemd is. De plaatselijke watercomités beheren de systemen, die solide genoeg zijn om generaties mee te kunnen. Matt Heaps, manager van het schoonwaterinitiatief, zegt: ‘Eigenlijk draaien onze projecten meer om mensen dan om water. Alles wat we doen, is erop gericht om het individu en de gemeenschap zelfredzaam te maken.’
Sinds 2002 zijn er in 54 landen 235 projecten voltooid, die ruim vijf miljoen mensen van schoon water hebben voorzien.
Het geschenk van mobiliteit
Voor mensen die niet kunnen gaan en staan waar ze willen, is een rolstoel, een looprek of een prothese hetzelfde als vleugels krijgen. Plotseling wordt het voor hen mogelijk om een opleiding te volgen, te gaan werken, naar de kerk te gaan, de stad in te gaan of anderen te dienen.
Helaas zijn dergelijke hulpmiddelen in veel delen van de wereld onbetaalbaar of zelfs helemaal niet verkrijgbaar. Door deze hulpmiddelen ter beschikking te stellen, heft Latter-day Saint Charities een fysieke barrière op die veel mensen ervan weerhoudt mee te doen aan de maatschappij. Door samen te werken met plaatselijke organisaties en zoveel mogelijk in te kopen bij regionale fabrikanten worden de ontvangers voorzien van de hulpmiddelen die het beste hun behoeften lenigen. Daardoor zijn de ontvangers van een rolstoel tevens verzekerd van de best mogelijke nazorg en onderhoud van hun rolstoel. De afgelopen negen jaar zijn ruim driehonderdduizend mensen dankzij dit programma mobieler geworden.
Oogheelkundige zorg
Sommige vormen van blindheid kunnen tegenwoordig goed behandeld worden of tot staan worden gebracht met medische behandeling. Het oogheelkundige zorgprogramma van de kerk heeft tot doel problemen met de ogen te behandelen en te voorkomen. Hiervoor schaft de kerk apparatuur aan stuurt zij deskundigen die ter plaatse mensen opleiden in het gebruik ervan. Deze deskundigen voorzien de plaatselijke artsen van de apparatuur, voorraden en opleiding waarmee die hun patiënten kunnen blijven behandelen, lang nadat de deskundigen zijn vertrokken. Een voorbeeld: in Mongolië voert plaatselijk medisch personeel dat de kerk in het kader van dit programma heeft opgeleid nu gratis controles op diabetische retinopathie uit.
Neonatale reanimatie
Het eerste geschrei van een baby klinkt de moeder als muziek in de oren. Maar al te vaak is er stilte in plaats van geschrei en de blijde stem van een verpleegster of verloskundigen, omdat de luchtweg van het kind wordt geblokkeerd. Dat is tragisch omdat artsen, verpleegsters en verloskundigen met gebruik van een goedkope spuit en goede reanimatietechnieken pasgeborenen kunnen redden die anders zouden sterven.
In het programma neonatale reanimatie van de kerk worden deskundigen ingezet om plaatselijke artsen, verpleegsters en verloskundigen neonatale-reanimatietechnieken bij te brengen. Ieder die de opleiding volgt, verplicht zich om het geleerde door te geven aan ander verloskundig personeel.
Deze doorgeefmethode zorgt ervoor dat deze levensreddende kennis en voorraden snel de taal- en cultuurgrenzen oversteken. De kwaliteit van de medische zorg stijgt, het verloskundig personeel kijkt niet langer machteloos toe als een pasgeboren naar adem hapt, en het verschaft de ouders enorme blijdschap. Liz Howell, internationaal gezondheidscoördinator bij LDS Charities, zegt: ‘Het is echt een programma dat levens verandert en levens redt.’
Gezondheid en kracht
Ziekten die niet meer levensbedreigend zijn in ontwikkelde landen maken nog steeds slachtoffers in veel ontwikkelingslanden. Mazelen is volgens de Wereldgezondheidsorganisatie een van de meest voorkomende doodsoorzaken onder jonge kinderen.1
Ook honger en ondervoeding eisen hun tol en zijn funest voor de lichamelijke en mentale ontwikkeling van kinderen. Daardoor wordt de kans op ziekten zoals mazelen alleen maar groter. Volgens de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties ‘kosten ondervoeding en tekorten aan essentiële vitamines en mineralen jaarlijks aan meer dan vijf miljoen kinderen het leven.’2
In 2003 sloot de kerk zich aan bij het internationale Measles Initiative and Partnership. Behalve financiële bijdragen heeft de kerk, met de assistentie van kerkelijke vrijwilligers, een aanzienlijke rol gespeeld bij het organiseren, bevorderen en uitvoeren van plaatselijke inentingscampagnes. Sinds 2003 hebben ongeveer 56 duizend kerkleden ruim zeshonderdduizend uur aan vrijwilligerswerk in 32 naties verricht. Sinds 2001 zijn er 600 miljoen kinderen en jongeren tegen mazelen ingeënt. Het aantal slachtoffers van mazelen is van 750 duizend in 2000 naar 197 duizend in 2007 afgenomen.3
De humanitaire hulp van de kerk is er ook op gericht om de hongerigen te voeden. Maar nu worden chronische honger en ondervoeding ook aangepakt door een voedselinitiatief, waarmee de kerk mensen leert hoe ze gewassen kunnen telen en kleinvee kunnen fokken. Veel van de onderwezen technieken zijn gebaseerd op onderzoek van het Benson Instituut, dat in 2007 deel is gaan uitmaken van Latter-day Saint Charities.
Wade Sperry, manager van het programma, zegt dat als de lichamelijke gezondheid van mensen verbetert, hun emotionele en geestelijke gezondheid eveneens verbetert.
Jezus Christus volgen
Als volgelingen van Christus ergens in de wereld leed en noden zien, willen zij instinctief de helpende hand reiken. Deze humanitaire initiatieven voorzien de kerkleden van een georganiseerde en doeltreffende manier om gehoor te geven aan de aansporing van de Heiland: ‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, dit is mijn evangelie; en gij weet de dingen die gij in mijn kerk moet doen; want de werken die gij Mij hebt zien doen, die zult gij eveneens doen; ja, hetgeen gij Mij hebt zien doen, juist dat zult gij doen’ (3 Nephi 27:21).