Het evangelie in mijn leven
Opdat wij vreugde zullen hebben
Alles wat mijn zending moeilijk maakte, leek mij ervan te weerhouden vreugde te voelen. Was dat mijn lot?
Ik had al snel in de gaten dat mijn zending heel anders verliep dan ik mij had voorgesteld. Ik kreeg te maken met een paar onverwachte tegenslagen. Ik probeerde positief te blijven, maar de ontmoediging sloeg toch vaak genoeg toe. Gelukkig waren er de zoneconferenties met de afsluitende getuigenisdienst waardoor ik steevast werd opgebouwd.
Ik herinner mij in het bijzonder een zoneconferentie waarin iedere zendeling naar voren kwam en sprak over de vreugde die een zending teweegbracht. Toen de dienst vorderde, begon ik mij ongemakkelijk te voelen. Ik was al een jaar op zending, maar ik had nooit de vreugde gevoeld waar de anderen over spraken. Ik verliet die conferentie bedrukt en verward, mij afvragend waarom ik eigenlijk op zending was. Wat mankeerde er aan mij? Waarom was dat vreugdegevoel niet voor mij weggelegd? ’s Avonds maakte ik mijn gevoelens kenbaar aan mijn hemelse Vader en vroeg Hem hoe ik die vreugde kon voelen.
Een paar weken later, in een ringconferentie, kreeg ik mijn antwoord tijdens een toespraak van mijn zendingspresident. Hoewel hij tot de honderden aanwezigen sprak, had ik het gevoel dat hij rechtstreeks tot mij sprak. Hij zei dat ieder van ons elke dag de vreugde van Christus’ verlossing kan voelen. Hij getuigde dat wij zelfs in moeilijke en onzekere tijden de vreugde kunnen voelen die ons deel wordt als het belang van Jezus’ verzoening tot ons gaat doordringen.
Ik wist dat die woorden voor mij waren bestemd. Mijn hemelse Vader had mijn gebed verhoord. Misschien verliep mijn zending niet zoals ik het mij had voorgesteld, maar de Heiland hield van mij en had voor mijn zonden verzoening gedaan. De vreugde die ik dacht nooit te hebben gevoeld, bevond zich overal om mij heen. Ik had mijn hart er gewoon niet voor opengesteld.
Mijn moeilijkheden verdwenen niet, maar deze ervaring leerde mij dat ik vreugde kon voelen door mijn hart open te stellen voor de verlossende kracht van de Heiland en aan anderen mijn getuigenis te geven van die kracht.
Door mijn zending ben ik gaan begrijpen dat problemen en omstandigheden geen blijvende invloed op ons vermogen tot het voelen van vreugde hebben. Ware vreugde vloeit voort uit geloven in, en gehoorzaam zijn aan, onze hemelse Vader en zijn Zoon, Jezus Christus, die het leven hier — en in het hiernamaals — hebben geschapen ‘opdat [wij] vreugde zullen hebben’ (2 Nephi 2:25).
We kunnen vreugde voelen als het belang van Jezus’ verzoening tot ons doordringt.
Del Parson, De grootste van allen, met dank aan het Museum voor kerkgeschiedenis