Mga Bato, mga Pana, ug mga Snowball
“Ang Espiritu sa Ginoo nag-uban kaniya, sa ingon nga dili sila makaigo kaniya” (Helaman 16:2).
Ang paglakaw pauli sa balay gikan sa eskwelahan sa kasagaran dili gayud makalingaw. Usahay maghunahuna ko sa akong homework sa math, usahay maghunahuna ko kon unsay among gibuhat sa klase sa gym, ug usahay maglakaw ko nga dili na kaayo maghunahuna sa mga butang.
Apan kining adlawa lahi. Ang akong hunahuna paspas kaayo. Sa unahan nako akong makita ang duha ka mga lalaki nga usahay akong ikadula—sila si Josh ug Marcus—naghimo og mga snowball ug nagtudlo paingon nako.
“Hoy, David, dali diri!” Misiyagit si Josh, nagkatawa. “Duna mi gustong ipakita nimo.”
Si Marcus mikatawa usab.
Sila si Josh ug Marcus magulang nako og usa ka tuig, ug makalabay gyud sila og kusog. Nasayud ko nga dili madugay magsugod na sila sa paglabay og mga snowball padulong kanako. Bisan tuod og kasagaran buotan sila kanako, nakahunahuna ko nga basin gibutangan pa nila og ice ang sulod sa mga snowball.
Nagsugod ko sa paghunahuna og mga paagi nga akong mapugngan ang ilang pag-ataki.
Modagan tabok sa dalan aron makalikay nila? Dili, ila kong bugal-bugalan ug hinganlan ko og bisan unsa.
Modagan og kusog kutob sa akong mahimo aron malabyan sila? Dili, mas paspas pa sila kay kanako ug maapsan ra dayon ko.
Mohimo og akong kaugalingong pagpangataki gamit ang snowball? Dili maayo nga ideya, kon hunahunaon nga duha sila ug usa ra ko. Aduna usab silay bintaha nga naa sa ibabaw sa bungtod, ug ako walay dapit nga matagoan sa ubos.
Nakahukom ko sa pagbuhat sa bugtong butang nga mao ra gyuy mahimo—kalma nga molakaw nga labyan sila ug maghulat sa mga snowball nga manglupad.
Samtang nagkaduol ko sa bungtod, usa ka butang ang misantup sa akong hunahuna. Nakahinumdom ko ni Samuel ang Lamanite, kinsa misangyaw sa ebanghelyo samtang nagbarug sa paril. Sa dihang ang mga tawo wala makauyon sa iyang gisulti, milabay sila og mga bato ug mipana kaniya.
Ako nasayud nga ang Ginoo nanalipod kang Samuel gikan sa mga bato ug sa mga pana. Tingali mahimo Niya nga dili ko maigo sa snowball.
Nag-ampo ko sa akong hunahuna, nangayo sa Langitnong Amahan nga ako dili maigo sa snowball. Ako nasayud nga kinahanglan nako nga magmaisugon ug dili magduhaduha—sama gayud ni Samuel. Sa akong pag-abut sa bungtod, masaligon ko nga dili ko masakitan.
Sama sa akong gihunahuna, ang mga snowball nagsugod sa pagpanglupad. Duha ka mga snowball ang mihadyong sa akong ulo nga ingon ka duol nga akong mabati ang hangin sa pag-agi niini. Ang uban nga mga snowball miagi sa akong mga bukton, ug ang pipila mihagsa duol gayud sa akong mga tiil, apan walay usa niini ang nakaigo nako. Bisan usa!
Ang mga batang lalaki nagpadayon sa paglabay hangtud nga dili na ko maabtan, apan nasayud ko nga luwas ko. Ang pagpadayon sa pag-uli sa balay dili na kaayo kulba—ug wala nay makalabaw pa sa akong kalipay kalabut niini. Gipanalipdan ko sama ni Samuel ang Lamanite. Ako nasayud nga ang pag-ampo ug pagpakita og hugot nga pagtuo sa Ginoo nakapanalangin kanako.
Paghulagway pinaagi ni Kevin Keele