Nganong pugson man pag-ayo ang mga batan-ong lalaki nga mag-misyon? Dili ba kini usa ka personal nga desisyon?

Ang personal nga desisyon nga himoon sa matag batan-ong lalaki mao ang pagtuman o dili pagtuman sa iyang katungdanan sa priesthood sa pagserbisyo og misyon. Sama sa giingon ni Presidente Thomas S. Monson: “Ang matag takus, makahimo nga batan-ong lalaki kinahanglan nga mangandam sa pagserbisyo og misyon. Ang misyonaryo nga pagserbisyo usa ka katungdanan sa priesthood—usa ka obligasyon nga gipaabut sa Ginoo kanato kinsa gihatagan og hilabihan ka daghan. Batan-ong mga lalaki, giawhag ko kamo sa pagpangandam alang sa pagserbisyo isip misyonaryo” (“Samtang Kita Nagkatigum Pag-usab,” Liahona, Nob. 2010, 5–6).

Ang pagpangandam alang sa misyon kabahin sa kasinatian sa batan-ong lalaki sa Aaronic Priesthood. Kini iyang katungdanan, ug siya kinahanglan nga mobati sa eksaktong gibug-aton niana nga katungdanan. Siyempre, dili siya kinahanglan nga moserbisyo og misyon tungod kay kini gipaabut o tungod kay mibati siya nga napugos; kinahanglan nga siya moserbisyo tungod kay siya adunay tinguha sa pagpakigbahin sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo ngadto sa uban.

Apan samtang siya nag-ampo kabahin sa pagserbisyo og misyon, kinahanglan usab niyang hinumduman nga pinaagi sa pagdawat sa priesthood, iyang nang gidawat ang sagradong responsibilidad nga “magpasidaan, magpatin-aw, mag-awhag, ug magtudlo, ug magdapit sa tanan sa pagduol ngadto kang Kristo” (D&P 20:59), lakip na ang pagserbisyo isip usa ka full-time nga misyonaryo. Kon ang mga batan-ong lalaki dili makaserbisyo tungod kay masakiton o baldado, sila mahimong dili mangalagad.