Wij spreken van Christus
Geweldige genade
Ik steunde elke dag op de genade van Jezus Christus.
‘We spreken in onze bijeenkomsten niet vaak over genade’, zei mijn docent religie aan de Brigham Young University, ‘maar wij, heiligen der laatste dagen, geloven wel degelijk in genade.’
Dat was ik met hem eens, ik kon mij geen enkele jongevrouwen- of zondagsschoolles over genade herinneren, maar ik moest wel terugdenken aan mijn middelbareschooltijd, toen ik in het schoolkoor zat en ‘Amazing Grace’ [geweldige genade] zong.
Geweldige genade! (Hoe zoet is het geluid!)
Dat een zondaar als mij redde
Ik was eens verloren, maar nu ben ik gevonden
Ik was blind, maar nu kan ik zien.1
‘Genade is de kracht Gods die uit de verzoening van Jezus Christus voortkomt’, ging mijn docent verder. ‘Genade kun je onderverdelen in vier krachten: opstanding, verlossing, genezing en versterking.’ Daarop begon hij elke kracht uit te leggen, maar ik zat met mijn gedachten alweer ergens anders.
Datzelfde schoolkoor was op een keer naar Californië (VS) gereisd om mee te doen aan een korenfestival. Ik had vlak voor vertrek keelpijn gekregen, en dat betekende dat ik niet mee kon zingen op het festival — of als ik dat toch deed, zou het niet om aan te horen en bovendien pijnlijk zijn. Ik vroeg mijn vader om een zalving en bad daarna de hele dag om genezing.
Misschien begreep ik die dag niet helemaal dat ik, toen ik met een volledig genezen keel op het festival zong, zong over de kracht die mij de dag daarvoor had genezen. De verzoening van de Heiland was mij die dag tot zegen geweest; zijn genade was de bron van mijn genezing.
‘En Hij zal uitgaan en pijnen en benauwingen en allerlei verzoekingen doorstaan; en wel opdat het woord wordt vervuld dat zegt dat Hij de pijnen en ziekten van zijn volk op Zich zal nemen’ (Alma 7:11).
Na de middelbare school ging ik studeren en wist ik niet waar ik het zoeken moest, zoveel colleges als ik te lopen had, en de nieuwe indrukken van het op kamers gaan met vijf kamergenotes.
Het was in die tijd dat ik meer begrip kreeg van de versterkende en helpende kracht van Christus’ genade. Ik besteedde mijn dagen aan werken en leren, maar ik verliet mij op mijn dagelijkse gebeden, waarin ik mijn hemelse Vader smeekte mij de kracht te geven om mijn taken te voltooien. Naarmate het schooljaar vorderde, ontdekte ik tot mijn vreugde dat ik dankzij de versterkende en helpende kracht van Christus’ verzoening niet alleen goed functioneerde, maar zelfs zonder moeite.‘
Ik vermag alle dingen in [Christus], die mij kracht geeft’ (Filippenzen 4:13).
Hoewel de twee andere aspecten van zijn genade — de opstanding en de volheid van zijn verlossing — nog in het verschiet liggen, verlaat ik mij nog dagelijks op de verzoening van Jezus Christus. Genade, de kracht Gods die voortkomt uit de verzoening van Jezus Christus, heeft mij genezen en versterkt. Doordat ik probeer Gods geboden te gehoorzamen en mij aan zijn wil te onderwerpen, ontvang ik hemelse hulp die mijn eigen kunnen ver overtreft.
‘Want we weten dat wij, na alles wat wij kunnen doen, door de genade worden gered’ (2 Nephi 25:23).
Foto-illustratie Ash Ram