De wijkraad aan het werk
De heiligen der laatste dagen gebruiken de wijk- en gemeenteraden om hulpbehoevenden tot zegen te zijn.
In de nacht van 22 mei 2011 gingen in de stad Joplin (Missouri, VS) de sirenes af, omdat er een grote tornado over de stad raasde en daarbij huizen en levens verwoestte. De wijk Joplin 1 werd hard getroffen door de wervelwind, maar vrijwel meteen begonnen bisschop Chris Hoffman en de wijkraad na te gaan of er wijkleden onder de slachtoffers waren.
‘We hadden een responsplan klaar liggen, omdat we in de wijkraad al maatregelen hadden genomen voor een dergelijke ramp’, zei hij. ‘Ook verlieten we ons op de Geest om te weten wat we moesten doen. De elektriciteit was uitgevallen. Mobiele telefoons werkten niet. We baden en wachtten op antwoord, en antwoord kwam er — er komt altijd antwoord. Het deed mij als bisschop enorm goed dat er leden waren die zeiden: ‘Ik heb dit en dit gedaan’, in plaats van ‘Wat wilt u dat ik doe?’
De respons in Joplin laat de kracht van een verenigde wijkraad zien. ‘De wijkraad is een van de belangrijkste vergaderingen in de kerk’, schreef ouderling M. Russell Ballard van het Quorum der Twaalf Apostelen, ‘omdat leidinggevenden in priesterschapsquorums en hulporganisaties met de bisschap plannen kunnen maken en doorspreken. (…) Van alle raden en comités in de kerk, geloof ik dat de wijkraad de grootste invloed kan hebben door hulp die er aan de kinderen van de Vader kan worden geboden.’1
Verenigd in liefde en geloof
In Puerto Francisco de Orellana, een afgelegen dorp in de jungle van Ecuador, hebben de leden een hechte band van liefde en geloof. De maandelijkse gemeenteraad weerspiegelt die zorg. Eerst concentreren zij zich op personen en gezinnen, en daarna op de hulp die ze met programma’s kunnen bieden. Inspiratie volgt.
Veel leden hebben hulp nodig bij het zoeken van werk. De gemeenteraad is van mening dat de problemen van de leden het beste op plaatselijk niveau kunnen worden opgelost. Toen de raad de behoeften van een alleenstaande moeder met een ziekelijk dochtertje besprak, wist de ZHV-presidente een baan voor haar waar ze kon werken en haar dochtertje kon meenemen.
De gemeenteraad put ook uit de middelen van de kerk, zoals het materiaal dat hoort bij de loopbaanworkshops van de kerk.2 Ze zetten een cursus op die door een gemeentelid werd gegeven, wat ertoe leidde dat een ander lid uit de gemeente een betere baan vond.
Ramiro Reyes, eerste raadgever in het gemeentepresidium, zegt over de gemeenteraad: ‘We zijn werktuigen in de handen van de Heer. Hij bereikt zijn doelstellingen door onze werken.’
Een pad naar de tempel
In Liverpool (New York, VS) kreeg jeugdwerkpresidente Melissa Fisk toen zij een wijkraad bijwoonde inzicht in wat deze vergadering teweeg kan brengen. Toen ze in haar tas naar een notitieblok zocht, vond ze een foto met 28 jeugdwerkkinderen die op de treden van de Palmyratempel (New York, VS) stonden. Ze zaten allemaal onder de wespensteken. De foto deed haar kort terugdenken aan de dag dat de jeugdwerkkinderen uit de wijk naar Palmyra waren gegaan om daar te genieten van het serene gevoel op het tempelterrein. Jammer genoeg hadden de kinderen, toen zij hun dekens op het gras uitspreidden, per ongeluk een wespennest verstoord.
Nadat iedereen was verzorgd, nodigden de leidsters de kinderen uit om mee te gaan en de tempel aan te raken. De kinderen weigerden dat, bang dat daar nog meer wespen waren. Daarom vormden de ouders en leidsters een haag en maakten zo een pad naar de tempel. Dat gaf de kinderen de moed om naar de tempel te lopen.
Terwijl Melissa haar aandacht weer op de wijkraad richtte, dacht ze: als iedereen die toewerkt naar de tempel nou eens kon worden omringd door liefdevolle vrienden en leiders.
Haar gedachten werden onderbroken door iets wat zij de ZHV-presidente hoorde zeggen over een zuster die hulp nodig had: ‘Ze was afgelopen zondag niet in de kerk. Ik zal ervoor zorgen dat haar huisbezoeksters haar inlichten over de komende tempelreis.’
‘Ze hebben het momenteel moeilijk’, voegde de quorumpresident ouderlingen eraan toe. ‘Ik zal hun huisonderwijzers vragen om te kijken of ze iets voor hen kunnen doen.’
‘De jongevrouwen zouden op de kinderen kunnen passen’, sprak de jongevrouwenpresidente.
Melissa keek in de gezichten van de wijkraadsleden en zag oprechte belangstelling en genegenheid. Ze kon een glimlach niet onderdrukken. De Heer heeft ervoor gezorgd dat zijn kinderen beschermd en geliefd worden, dacht ze. Door de wijkraad!
Net als in Joplin, Puerto Francisco de Orellana en Liverpool blijven leidinggevenden in de kerk de zegeningen van de wijk- en gemeenteraad ontdekken. Daardoor kunnen zij putten uit de buitengewone krachten van de raden om de Heer te helpen zijn kinderen tot zegen te zijn en zijn werk uit te voeren.
Links: foto-illustratie Craig Dimond
Links: foto-illustratie Joshua J. Perkey