Hangtud Kita Magkita Pag-usab
Ang Maayong mga Butang Padayon sa Pagpangabut
Sama sa usa ka tawo nga nagmahay sa kasamtangan, sa kalit naghunahuna sa nangagi, nagpasalamat ko sa pahinumdom nga tagamtamon lamang ang panahon ug lantawon ang umaabut.
Biyernes kadto sa gabii nga sama ra gayud sa ubang adlaw. Ang akong pinakasuod nga higala ug ako naglingkod sa akong apartment human mitan-aw og salida, nga panagsa hinay nga nagtabi ug dayon mangatawa og kusog. Ang pagbati sa tinuoray nga katagbawan natagamtam, ug dili ko makapugong sa pagpahiyom samtang ang mga istorya ug mga ideya mipalibut sa tibuok kwarto. Ang ubang mga tawo akong nahimamat usa ka bulan pa lang; ang uban nailhan na nako 25 na ka tuig sa akong kinabuhi.
Sa usa ka punto usa niining karaan nang higala ug ako nag-inambitay sa mga panumduman mahitungod sa pipila sa among mga higala sa kolehiyo pipila ka tuig kaniadto. Samtang nag-istoryahay kami, naghunahuna ko sa akong kamingaw niini nga mga higala, sa among kaalegre, ug sa among kasuod. Karon naka-graduate na kami ug namalhin og mga gipuy-an bisan asa sa kalibutan, miabut sa mga kahimtang nga wala namo matagna. Usahay manghupaw ko og kadiyot sa pagbati og kamingaw, dayon motan-aw sa kwarto sa malipayong mga nawong nga naglibut kanako niana nga panahon ug sa kalit nakahunahuna: ang maayong mga butang padayon sa pagpangabut.
Kadto nga yano nga paghunahuna sa tinuoray halawom alang kanako, tungod kay kanunay kong naglisud sa pag-atubang sa kausaban ug maduhaduhaon nga buhian ang maayong mga butang. Gimingaw ko sa nangagi bisan mao gihapon kini sa kasamtangan, desperado sa hingpit nga pagtagamtam sa mga panahon nga nahibaloan gayud nako ug gipakabuhian. Nahibalo ko nga kon dunay maayong butang kanako, gusto nako kining pugngan og dili buhian; kining tinapolan ug malipayong Biyernes sa gabii usa nianang maanindot nga mga panahon. Sa kasagaran kon akong maamguhan ang kaanindot sa mga butang, diha dayon magsugod ko sa paghunahuna kon sa unsang paagi nanglabay ang tanang butang, nga sa katapusan mawala ra kini sa panahon o sa sirkumstansya.
Apan niining gabhiona ang pagmahay sa sulod wala mahitabo. Sa hilom nga paglingkod, nga gilibutan sa mga tawo nga akong gimahal, nahibalo ko nga bisan og ang ubang maayo nga butang natural gayud nga matapos ug dili kadudahan nga dunay daghang lisud nga mga butang sa umaabut, ang maayong mga butang padayon sa pagpangabut. Ug kanunay kining nangabut—samtang kini akong gitugutan. Bisan kadtong akong gihigugma mibalhin na, ang kahaw-ang mapulihan og bag-o ug talagsaong mga tawo ug mga kasinatian nga wala nako mahunahunai sukad.
Usahay lisud ang pagpadayon, apan gikinahanglan. Ug ang pagpadayon wala magpasabut sa pagkalimot sa panaghigalaay, nga magpalubad sa mga panumduman. Nagpasabut kini sa pag-abli sa atong mga kasingkasing ngadto sa mas dugang nga kalipay ug dugang nga mga kasinatian.
Pipila ka semana human niana nga Biyernes, ang kapangulohan sa akong young adult nga branch na-release. Bisan kinsa sa among gamay nga branch tingali makaingon, lisud hunahunaon kon unsay mahitabo kon ang among branch wala mosalig niining mga tawhana ug sa ilang mga asawa, diin kami nakakat-on sa paghigugma ug pagsalig. Apan akong gipiyong ang akong mga mata ug gisubli sa akong kaugalingon ang mga pulong nga kalit miabut kanako niana nga Biyernes: ang mga butang nga maayo padayon sa pagpangabut. Nahupay ako ug naamdam alang sa kausaban.
Ang kausaban mao ang pamaagi sa Ginoo. Gusto Siya nga kita magmalipayon ug maglambo, ug malipay sa pagpadayon sa atong kinabuhi. Ang kinabuhi usa ka panaw, ug samtang nagtagamtam sa kasamtangan ug nag-andam alang sa dili matag-an nga mga hagit, kinahanglan nga magpadayon kita, padayon sa pagkamasaligon, ang atong mga kasingkasing bukas alang sa mga kasinatian ug maayong mga butang nga walay duda nga naa sa ilang agianan.