Atong mga Panimalay, Atong mga Pamilya
Ang Tayming Mahinungdanon Kaayo
Sa unsang paagi ang talagsaong istorya sa gugma misangpot ngadto sa templo—sa usa ka wala damha nga paagi.
Samtang si Vinca Gilman naghinuktok nga nagtan-aw sa kalasangan sa Alaska unahan sa iyang panimalay, siya nawili nga naghandom sa iyang bana, nga dugay nang mipanaw. Si Ward Kepler Gilman usa ka lig-on, ambongan nga lalaki, beterano sa Ikaduhang Gubat sa Kalibutan, doktor, ug matinud-anong bana. Apan nagkinahanglan kini og panaw sa hugot nga pagtuo ug laing kahigayonan sa pagdawat sa ebanghelyo alang ni Vinca ug Ward nga magkahiusa sa kahangturan.
Ang istorya ni Vinca Helen Gilman nagsugod sa Denmark. Siya natawo duol sa Vordingborg, usa ka lungsod sa samang isla sa Copenhagen. Pito sila ka managsuon, lakip sa tulo ka lalaki nga gisagop.
Dayon nahitabo ang Ikaduhang Gubat sa Kalibutan. Pinaagi sa kalooy sa Dios, siya ug ang iyang mga ginikanan naluwas sa Holocaust ug sa tulo ka tuig nga pagkabilanggo sa mga prison camp, usa ka kasinatian nga gusto na niyang makalimtan.
Human sa gubat, sila nagsugod pag-usab ilang kinabuhi. Usa ka adlaw, si Vinca ug iyang mga ginikanan nagpuyo sa usa ka summer home sa Aarhus sa Jutland. Didto ilang nahimamat ang mga misyonaryo, kinsa nangita og kapuy-an. Ang batan-ong mga lalaki mabination ug mahigalaon, ang mga ginikanan ni Vinca misugot nga papuy-on sila sa kwarto para sa mga bisita.
“Nakasimba ko uban kanila sa mubo nga panahon,” mihinumdom si Vinca, “apan ang akong pamilya dili interesado og relihiyon. Ang akong amahan kaliwat og mga Judeo, ug ang akong inahan Lutheran, apan nagtubo mi nga walay relihiyon. Ug dayon kinahanglan kong mobalik og eskwela.”
Sa wala madugay ang mga misyonaryo mibisita kaniya og kadiyot sa Copenhagen. Bisan tuod si Vinca nalingaw sa pagbisita, dili pa siya andam sa pagdawat sa ebanghelyo.
“Mibalhin ko sa Siyudad sa Salt Lake niadtong mga 1950,” miingon si Vinca. “Usa ko ka nurse, apan kinahanglan nakong bag-uhon akong sertipiko aron makatrabaho sa U.S.”
Ang pagbalhin mihatag kaniya og kahigayunan nga mas makakat-on og Iningles. Kini usab mihatag kaniya og laing oportunidad sa pagkat-on kabahin sa Simbahan. Siya nagpuyo sa Beehive House ug nagtrabaho sa opisina sa doktor sa atbang. Siya mitugtog usab sa cello uban sa Utah Symphony ug nakabaton og daghang buotan nga mga higala.
“Misimba usab ko uban nila. Ug maglakaw-lakaw ko sa Temple Square kada adlaw atol sa tingpaniudto. “Apan naghunahuna gihapon ko nga ang relihiyon usa ka butang nga mahimong kabahin sa inyong kinabuhi kon ganahan mo.”
Human sa duha ka tuig sa Salt Lake, si Vinca mibalhin ngadto sa Sacramento, California, USA, ug nagpuyo og kadiyot uban sa pamilya sa usa sa mga misyonaryo kinsa mitudlo kaniya didto sa Denmark. Sa dihang aduna na siyay igong kwarta isip surgical nurse sa pagsuporta sa iyang kaugalingon, siya naglain na og puyo. Siya ug kadtong misyonaryo sa una nag-date ug sa kaulahian nagkasabut nga magminyo.
“Wala mi magkadayon,” mihinumdom si Vinca, ug sa dihang wala madayon ilang sabut nga magminyo, mibalhin siya, wala nay kontak sa mga miyembro sa Simbahan.
Wala madugay, nahimamat ni Vinca si Ward, usa ka dentista ug oral surgeon kinsa natawo ug nagdako sa Sacramento. Siya kusgan, gwapo nga tawo kinsa nakaserbisyo isip usa ka opisyal sa navy atol sa gubat. Bisan tuod og 11 ka tuig nga maguwang ni Vinca, naganahan kaayo si Vinca kaniya, ug ang duha naminyo niadtong 1954.
Nakapalit sila og balay nga dili layo sa iyang gitrabahoan. Bisan tuod og dili sila makaanak, sila adunay talagsaon, mahigugmaong kaminyoon. Sila mitrabaho, mibiyahe, si Ward mi-paint, ug si Vinca nagpadayon sa pagtugtog sa iyang musika. Nindot kaayo ang kinabuhi sulod sa daghang katuigan.
Si Ward namatay niadtong 1985. Si Vinca nagpuyo sa ilang balay hangtud mga 1999, dihang ganahan siya nga mobalhin og balay. Dako ang iyang balay, sobra kaysa iyang gikinahanglan, ug mibati siya og tinguha alang sa kausaban. Siya nakadiskobre og gamay nga lungsod nga angay kaniya sa Haines, Alaska. Didto siya miretiro, ug didto na unta niya igahin ang nahabiling panahon sa iyang kinabuhi kon ang mga misyonaryo wala pa manuktok sa iyang pultahan niadtong 2006.
Sa katapusan, human sa daghang mga kahigayunan ug katuigan, niabut na gyud ang hustong tayming.
“Wala kaayo koy nahibaloan kabahin sa relihiyon,” miingon si Vinca, “apan nasayud ko sa mga butang nga makapangutana nako, makapawala og gana nako o daw lahi.
“Sa dihang akong nakat-unan kining ebanghelyo, ang tanan masabtan na: ang plano sa kaluwasan, unsa ang gilauman gikan kanato, mga saad nga gihimo, ang Basahon ni Mormon. Ganahan ko ilabi na sa doktrina sa Simbahan kabahin sa buhat sa templo alang niadtong mitaliwan na nga wala pa mapaila ang ebanghelyo. Komportable ko kabahin niini; usa kini ka butang nga akong madawat tungod kay klaro ug dayag ngari nako, sama sa pag-uli ngadto sa panimalay.
“Sa katapusan akong gibuhat ang angay unta nakong buhaton sa dugay nang panahon. Wala ko masayud nganong nagdugay ko. Nakahimamat ko og buotang mga tawo, ug silang tanan miimpluwensya sa akong desisyon nga magpamiyembro sa Simbahan. Miabut kini og mga katuigan, apan ang pagpabunyag mao ang pinakamaayong butang nga akong gibuhat.”
Si Vinca nabunyagan niadtong Oktubre 14, 2006—sa adlawng natawhan sa iyang bana. Usa ka tuig ang milabay, siya miadto sa templo sa unang higayon ug na-sealed ngadto ni Ward (pinaagi sa pagpuli) alang sa karon ug hangtud sa kahangturan. Alang ni Vinca, ang kasinatian sa pag-adto sa templo ug ma-sealed sa iyang minahal sa kinabuhi “dili katuohan, nindot kaayo.”
Nakaangkon niining langitnong panalangin nga mabugkos ngadto sa iyang pinalanggang bana, karon si Vinca nagtinguha sa pagpakigbahin sa mga panalangin sa templo ngadto sa iyang mga paryente. Bisan tuod 86 anyos na siya ug nag-antus og sakit sa kidney, siya madasigon.
“Nanghinaut ko nga ang akong bana ug ang iyang mga ginikanan ug ang akong mga ginikanan ug mismo akong mga igsoon modawat sa ebanghelyo. Daghan pa ko og buluhaton sa templo nga angay buhaton.
“Karon usa sa akong dako nga proyekto sa kinabuhi mao ang paghimo sa buluhaton diha sa templo ug genealogy kutob sa akong mahimo. Mibati ko nga ako may rason nga magpakabuhi dinhi. Bisan kon mabuhi ko og 100 ka tuig, okey ra. Ako may mga butang nga buhaton karon. Nindot kaayo ang pagbati, sa tinuoray, nga makahimo niini.”
Samtang mitan-aw si Vinca ngadto sa iyang balay aron mouli na, siya napuno sa paglaum nga nagagikan sa ebanghelyo ni Jesukristo. Ang pagkahimong miyembro sa Simbahan “nahimong usa ka panalangin sa daghang mga paagi. Kamo mobati og kalinaw sa hunahuna. Kamo mobati nga mas lig-on. Kon hilabihan gayud katahum ang mga butang, mobati mo, ‘Mao na ni ang langit.’ Mobati kamo nga mapasalamaton sa kinabuhi.”
Si Vinca nagpakabuhi nga mapasalamaton ang kasingkasing—tungod kay ang kainit sa ebanghelyo ug ang paglaum sa kahangturan uban sa iyang mahigugmaon nga bana nagdasig kaniya.