Hangtud Kita Magkita Pag-usab
Nasayud Ako nga Siya Buhi
Ihatag nako ang tanan sa akong pagkatawo, ang tanan nga akong gilauman nga mahimo, aron mabati unsay akong gibati!
Imahe ni Kristo, ni Heinrich Hofmann, sa maayong kabubut-on sa C. Harrison Conroy Co.
Ganahan ko nga mamalandong unsay bili niini ngadto sa Langitnong Amahan sa paghatag nato sa gasa sa Iyang Hinigugmang Anak, kanang takus nga Anak sa atong Amahan, kinsa naghigugma pag-ayo sa kalibutan nga Iyang gihatag ang Iyang kinabuhi aron sa pagtubos sa kalibutan, sa pagluwas nato ug sa pagpakaon nato sa espirituhanong paagi samtang kita naglakaw niini nga kinabuhi, ug sa pag-andam nato sa pag-adto ug sa pagpuyo uban Kaniya sa mahangturong mga kalibutan. …
Nahinumdom ko sa usa nako ka kasinatian … , nagsaksi sa akong kalag sa katinuod sa kamatayon sa [Manluluwas], sa Iyang Pagkalansang, ug sa Iyang Pagkabanhaw, nga dili gayud nako makalimtan. …
… Nakita nako ang akong kaugalingon usa ka gabii diha sa mga damgo nga diha nianang sagrado nga building, ang templo. Human sa pag-ampo ug paglipay gipahibalo ako nga duna koy pribelihiyo sa pagsulod sa usa niadtong mga kwarto, aron mahimamat ang mahimayaong personahe, ug, sa akong pagsulod sa pultahan, nakita nako, naglingkod sa gipataas nga plataporma, ang labing mahimayaon nga sukad nakita sa akong mga mata o nga sukad akong nasabtan sa tanang mahangturong mga kalibutan.
Sa dihang miduol ko aron magpaila, mibarug Siya ug miduol nako uban sa gituyhad nga mga kamot, ug mipahiyom Siya samtang hinay niyang gilitok ang akong pangalan. Kon ako mabuhi sulod sa usa ka milyon ang pangidaron ako dili gayud makalimot niadto nga pahiyum. Gigakos ko Niya ug gihagkan, gidap-ig sa Iyang dughan, ug mipanalangin nako, hangtud ang uyok sa akong kabukugan ingon og milanay! Sa dihang nahuman na Siya, miluhod ko sa Iyang tiilan, ug, samtang giligo nako ang iyang tiil sa akong mga luha ug mga halok, akong nakita ang mga marka sa mga lansang sa mga tiil sa Manunubos sa kalibutan. Ang akong pagbati nga diha sa Iyang presensya kinsa anaa sa Iyang mga kamot ang tanang mga butang, ang pagbaton sa Iyang gugma, sa Iyang pagbati, ug sa Iyang panalangin mao nga kon ako makadawat nianang natilawan na nako, ihatag nako ang tanan sa akong pagkatawo, ang tanan nga akong gilauman nga mahimo, aron mabati unsay akong gibati!
… Akong nakita si Jesus dili karon diha sa krus. Wala nako makita ang Iyang agtang nga gitusukan og mga tunok ni ang Iyang mga kamot nagisi sa mga lansang, apan nakita nako Siya nga nagpahiyom uban sa gituyhad nga mga kamot, nag-ingon natong tanan: “Umari kanako”