Ang Akong Gasa sa Pasko
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Unsay akong ikahatag sa Manluluwas niining tuiga?
Paghulagway pinaagi ni Ben Simonsen
Ang akong kasagaran nga lugar sa ninth-grade sa seminary tua sa luyong bahin, diin ako makaistorya ug makakomedya sa akong higala. Nagpalista lang ko sa seminary tungod kay dunay bakante sa akong iskedyul. Gitanyag ang seminary panahon sa tingklase diin ako magpuyo, ug ang magtatambag sa eskwelahan misugyot nga mokuha ko og seminary kay ako usa ka Santos sa Ulahing Adlaw. Nakaila ko sa pangalan sa magtutudlo, apan mao ra kana ang akong nakat-unan sa klase.
Dayon usa ka adlaw wala diha ang akong higala, mao nga naproblema ko: Wala koy kakomedyahan. Unsaon nako pagpalabay sa panahon? Sa kahadlok, akong gibuhat ang bugtong laing opsyon—ang pagpaminaw. Mao kadto ang unang panahon nga ako naminaw sa magtutudlo.
Sa akong paghinumdom, wala koy nahinumduman nga pulong nga iyang gisulti nianang adlawa, apan nakahinumdom ko nga nadani. Mibalik ang akong higala pagkasunod adlaw, apan imbis mangomedya, naminaw ko ug nadani pag-usab.
Sa katapusan mibalhin ko gikan sa luyo sa kwarto ug milingkod sa atubangan, diin mas makapaminaw ako. Wala nay klase nga milabay diin ako walay gibati nga tumang kaikag sa leksyon o sa mga estudyante kinsa nagpaambit sa ilang mga pagpamatuod.
Nalingaw ko pag-ayo sa seminary nga nagpalista ako pag-usab pagkasunod tuig. Nabunyagan ko sa otso anyos pa apan wala gyud makaadto sa simbahan. Apan dunay nausab usa ka adlaw sa Disyembre sa wala pa ang bakasyon sa Pasko. Ang magtutudlo midapit namo sa pagduol sa atubangan sa kwarto ug mosulti unsa nga gasa ang among ikahatag ni Kristo nianang tuiga.
“Walay usa ang mohimo niini,” sa akong pagtuo. Apan, sa akong kasurprisa, ang mga estudyante tagsa-tagsa nga miduol sa atubangan sa klase. Ang uban mihilak, ang uban mipaambit og mga tumong nga ilang gihimo, ug ang uban miistorya. Dili ako makatuo niini.
Nagdagan ang oras. Ako na lang ang wala pa moduol. Wala lang ko kabantay, naglakaw na ko. Wala koy ideya unsay akong isulti. Dayon, uban sa kurog nga tingog, miingon ko, “Karong tuiga alang sa adlawng natawhan ni Kristo, mosugod na ako sa pagsimba.”
Gikan nianang adlawa, nagsugod na ako sa pagsimba isip akong gasa sa Manluluwas. Ang nakanindot mao nga ako ang nakadawat sa gasa. Ang pagbalik sa simbahan nakapausab sa akong kinabuhi, ug kining tanan nagsugod sa adlaw nga ako mihunong sa pagtabi aron maminaw ug motugot sa Espiritu sa pagtandog sa akong kasingkasing.
Ang Espiritu namulong gihapon ngari nako. Ang buhaton lang nako mao ang paghunong aron maminaw—ug dayon mosunod.