Duna ba Akoy Mahimo?

Loralee Leavitt, Washington, USA

Naglingkod ko sa akong sala nga naghilak. Pipila ka adlaw pa lang sukad nga nakuhaan ko, ug dili ko makahunong sa paghunahuna bahin sa pagkawala sa among anak. Daghan kaayong butang ang magpahinumdom nako sa mga trahedya, ilabi na ang kabinet nga puno sa sinina nga para panganak.

Matag higayon nga moadto ko sa akong kwarto, ang mga sinina ingon og motutok nako gikan sa mga hanger. Kadaghanan niini mga bag-o gyud walay guba, nagpahinumdom nako nga dili na ko mabdos. Sa gihapon luya pa ko sa pagbarug sulod sa pipila ka segundo alang sa paghipos niini.

Sa kalit dunay nanuktok sa akong pultahan. Sa akong pag-abli, akong nakita ang akong visiting teacher nga nagbarug sa may pultahan. Siya gihapon ang visiting teacher kinsa mibantay sa akong mga anak dihang gikumpirmar sa doktor ngadto sa akong bana ug nako nga nakuhaan ko.

“Duna ba akoy mahimo para nimo?” nangutana siya.

“Oo,” miingon ko. “Nagkinahanglan ko sa imong tabang sa paghipos sa akong mga sinina para panganak.”

Gidala nako siya sa kwarto, gihabwaan sa sulod ang mga kabinet, ug ang mga hinanger. Dayon mihigda ko sa higdaanan samtang gipamilo niya ang mga sinina ug hinay niya kining gipamutang sa mga kahon. Human sa iyang pag-tape sa mga kahon ug gidala sa silong aron dili na ko motan-aw pa niini, akong gibati nga nabayaw ang akong espiritu.

Pagkahuman miadto siya sa kusina, gihugasan ang mga plato, gitrapohan ang mga kilid-kilid, ug nanghinlo—mga butang nga dili pa nako mahimo. Sa dihang mibiya na siya, limpyo na ang akong balay, dili na makita ang akong mga sinina, ug dili na kaayo bug-at ang akong kasingkasing.

Si Apostol Juan mitudlo, “Ang kahadlok wala diha sa gugma; apan ang hingpit nga gugma nagahingilin sa kahadlok” (1 Juan 4:18). Kon kita motabang aron sa pagpakigbahin sa gugma sa Manluluwas, kita malig-on pinaagi sa Iyang kaisug. Tungod kay ang akong visiting teacher napuno sa gugma ni Kristo, miabut siya diha-diha dayon dihang ang Espiritu midasig niya sa pagpaadto.

Nakadawat mi og daghang pagpahayag sa gugma atol nianang pait nga panahon, lakip sa mga bulak, card, mga cupcake, ug pag-atiman sa mga bata, tanan kini among gipasalamatan. Apan ang pagpahayag nga nakatabang kaayo og dako mao ang panahon nga ang akong visiting teacher, wala masayud kon unsa ka dako ang akong panginahanglan kaniya, nanuktok sa akong pultahan, ug nangutana, “duna ba akoy mahimo para nimo?”