2017
Aarzelend getrouw, rijkelijk gezegend
March 2017


Uit het zendingsveld

Aarzelend getrouw, rijkelijk gezegend

De auteur woont in Guerrero (Mexico).

Als zendeling in Mexico had ik een ervaring waaruit ik leerde dat we ‘goede vruchten’ kunnen voortbrengen wanneer we ons geloof in actie omzetten.

Missionaries meeting woman

De ring waarin ik op zending werkzaam was, organiseerde een zendingsactiviteit. Mijn collega en ik moesten de aanwezige onderzoekers kort een evangeliebeginsel uitleggen. Maar toen we in de kerk aankwamen, ontdekten we dat er zo goed als geen onderzoekers waren. In plaats van in het evangeliebeginsel te onderwijzen, vroeg men ons de straat op te gaan en voorbijgangers voor de activiteit uit te nodigen.

Ik dacht in alle eerlijkheid: dit lukt nooit. Ik had het gevoel dat het geen zin had, dat niemand onze uitnodiging voor de activiteit zou aannemen, zeker niet zo kort van te voren.

Maar mijn collega en ik wisten dat gehoorzaamheid belangrijk was en probeerden de voorbijgangers uit te nodigen. Al gauw zagen we een moeder, haar dochter en de vriend van die dochter naderen. We nodigden hen uit binnen te komen. Ze aarzelden aanvankelijk, maar gingen dan toch op onze uitnodiging in en voegden zich bij de groep in de kerk. Ik was verrast, maar erg blij.

De activiteit begon. Het was een muzikale presentatie waarin het evangelie centraal stond. De activiteit duurde ruim een uur. Ik maakte me zorgen dat onze gasten kwaad zouden zijn, omdat de activiteit zo lang duurde en bad in stilte dat alles in orde zou komen.

Na afloop wilde ik me bij hen verontschuldigen, omdat we zoveel van hun tijd in beslag genomen hadden. Voor ik een woord kon uitbrengen, zei de vrouw: ‘Bedankt. Heel erg bedankt. Het was prachtig. Bedankt.’

Ik was stomverbaasd. Ze bedankten ons en zaten niet met de duur van de presentatie. Het was geweldig en vreugde vervulde mijn hart. (En ik had nog wel gedacht dat mensen op straat uitnodigen geen zin had!) De vrouw wilde meer over de kerk te weten komen en onze zondagse bijeenkomsten bijwonen.

Ik leerde die dag iets belangrijks: een sprankje geloof, zelfs als het slechts het verlangen om te geloven is, kan veel vrucht voortbrengen (zie Alma 32:27–28).

Die ervaring veranderde mijn houding voor de rest van mijn zending. Vanaf die dag zag ik bij elke zendingsactiviteit de vruchten van mijn inspanningen als ik met hoop en vertrouwen aan de slag ging.

Als we geloof oefenen, kunnen we prachtige resultaten behalen, zelfs als we denken dat dat onmogelijk is. Wat wij als onmogelijk beschouwen, is niet onmogelijk voor God.