Familiebeproevingen verwerken
Illustratie Melissa Manwill
Na de scheiding van mijn ouders had ik een moeilijke tijd. Van naar de kerk gaan, kreeg ik meestal een goed gevoel, maar het was pijnlijk om toespraken over het gezin te horen, omdat ik dacht dat ik geen familie meer had.
Mijn moeder was minderactief en hertrouwd. Mijn vader was atheïst en woonde met een vrouw samen. Beiden hadden kinderen bij hun nieuwe partners en ik voelde mij als een last — een vergissing — alsof ik helemaal niet meetelde.
Dus begon ik te bidden, de Schriften te lezen, te mediteren, en bleef ik naar de kerk gaan. Maar ik kon het niet helpen me af te vragen: hoe zou het hiernamaals ervoor mij uitzien aangezien mijn familie niet in de tempel verzegeld was?
Ik kreeg niet meteen antwoord, maar uiteindelijk wel. Ik zocht de definitie van gezin op, las Schriftteksten over dit onderwerp en begon er de positieve kant van in te zien. In plaats van te denken dat ik geen familie had, leerde ik dat ik kinderen van God naar de kerk kon helpen brengen. Ik leerde geduld oefenen en een licht te zijn. Ik probeerde een beter mens te worden. Ik realiseerde me ook dat ik zonder mijn familie nooit het geloof zou hebben ontwikkeld dat ik nu heb. En ik zou de wet van kuisheid en het heilsplan niet zo waarderen als ik nu doe.
Ik begrijp nu dat ik wel een familie heb en ik ben dankbaar voor mijn nieuwe en grotere familie. Het is moeilijk geweest, maar ik maak me geen zorgen meer over wat er na de dood met mijn familie gaat gebeuren. Ik vertrouw op God. Hij weet waarom we niet verzegeld zijn. Hij weet hoeveel ik van hen houd en wat het beste voor mij is. We kunnen niet alles begrijpen, dus is het belangrijk om geloof in God te hebben. Dat zal ons tot steun zijn en ons helpen inzien dat alles op zijn pootjes terechtkomt.