Onder heiligen der laatste dagen
Vasten voor mijn werk
Foto Getty Images
Toen ik na mijn zending in Mozambique thuiskwam, begon ik zoals veel teruggekeerde zendelingen meteen te studeren en te werken.
Ik woonde in een Braziliaanse stad aan de grens met Paraguay en vond een baan waarbij ik voor een grote Paraguayaanse supermarkt goederen moest importeren. Ik had op mijn zending Engels geleerd, waardoor ik deze baan kon krijgen. In die periode trouwde ik, en werden we met een dochtertje gezegend.
De economische crisis in Brazilië en de inflatie van de Braziliaanse munteenheid hadden een rechtstreekse uitwerking op mijn werk. Daardoor was er minder vraag naar de producten die ik geregeld importeerde. Aan het eind van februari van het daaropvolgende jaar had ik bijna niets meer te doen. Het stond zo goed als vast dat ik net als mijn collega’s mijn baan zou verliezen. Ik maakte me zorgen dat ik mijn vrouw en dochtertje niet zou kunnen onderhouden. Ik ging zelfs op zoek naar ander werk.
Ik besprak de situatie met mijn vrouw. Ze stelde voor om te vasten. Tijdens het vasten kregen we gemoedsrust. We hadden het gevoel dat alles goed zou komen, hoewel we niet wisten hoe.
De volgende dag riep mijn manager me bij hem. Ik dacht dat het zover was — ik stond op het punt om mijn baan te verliezen. Maar tot mijn grote verbazing zei mijn manager dat hij een idee had. Aangezien ik Engels sprak, stelde hij voor dat ik wettelijke documenten zou vertalen waarvan de vertaling normaal gezien door advocaten geregeld werd. Hij zei dat het de afdeling geld zou besparen als ik erin slaagde. Ik begon de documenten meteen te vertalen. Toen ik mijn manager de vertalingen bezorgde, was hij uitermate tevreden! En ik was dolgelukkig omdat ik mijn baan kon behouden.
Toen ik mijn loon kreeg, dat mijn laatste had kunnen zijn, zag ik tot mijn verbazing dat ik opslag gekregen had. Ik was ontroerd en dankte mijn hemelse Vader. Dankzij deze ervaring weet ik dat vasten de vensters van de hemel opent.