Mijn rare buurman
De auteur woont in Victoria (Australië).
Ik bevond mij op een dieptepunt in mijn leven, maar alles veranderde toen ik met mijn buurman naar de kerk ging.
Illustratie Rafael Mayani
Een paar jaar geleden was ik depressief, doordat ik het gevoel had dat ik niemand had om mee te praten. Mijn familie woonde ver weg en ik had geen vrienden, dus ik had niets meer om voor te leven.
Ik woonde bij mijn tante en oom. Het enige wat ik van hen niet mocht, was met de buurman praten. Ze zeiden dat hij raar was en ze verzonnen verhalen over hem om mij af te schrikken.
Maar op een zaterdag vroegen hij en twee tienermeisjes van mijn leeftijd mij of ik hen bij het maken van een hek wilde helpen. Ik stemde toe en ging aan het werk.
Na een poosje besefte ik dat dit vriendelijke meisjes waren. Daarom ging ik met ze praten en dat leidde tot een gesprek over De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Ik had veel vragen en zij gaven me antwoord. Het boeide me. Mijn buurman nodigde me uit om de volgende dag met hem naar de kerk te komen om te zien wat ik ervan vond. Ik bevond mij op een dieptepunt in mijn leven, dus ik had niets te verliezen.
Toen ik de volgende ochtend de kerk binnenliep, voelde ik onmiddellijk een gemoedsrust die ik niet begreep. Maar ik wist wel dat ik in deze kerk moest zijn. Ik werd die ochtend ook aan de zendelingen voorgesteld en ik zag dat zij wisten dat de kerk waar was.
Ik ging de lessen van de zendelingen volgen. Mijn hemelse Vader had me die twee lieve, zorgzame en geestelijke zendelingen op geen beter moment kunnen sturen. Met hun hulp kreeg ik dezelfde kennis van het evangelie als zij.
Toen ze mij hadden verteld hoe hun kennis van onze hemelse Vader hen door beproevingen heen had geholpen, wilde ik bidden om te zien of wat zij zeiden waar was. Na mijn gebed voelde ik me heel gelukkig, vredig en rustig. Ik wist dat ik mijn antwoord die avond door de Heilige Geest had gekregen.
Met die kennis groeide mijn getuigenis snel. Sinds ik in 2013 lid van de kerk werd, heb ik de zegeningen van de kennis van onze hemelse Vader ervaren. Ik ben dankbaar voor die zendelingen en voor mijn buurman, omdat hij mij uitnodigde om tot Christus te komen.