6 σύμβολα του εβραϊκού Πάσχα που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπετε το Πάσχα
Καθώς θυμόμαστε τον συμβολισμό του εβραϊκού Πάσχα, η κατανόηση και η χαρά μας για την πραγματικότητα της Αναστάσεως θα εμβαθύνει.
Αγαπώ το Πάσχα, μία εορτή που τιμά τον Ιησού Χριστό που ελευθέρωσε τα τέκνα του Θεού από τη σκλαβιά του θανάτου και της κόλασης.
Όμως 1.500 χρόνια πριν από την Ανάσταση, μία παρόμοια άγια ημέρα τιμούσε την απελευθέρωση από τον Ιεχωβά των τέκνων του Ισραήλ από τη σκλαβιά τους στην Αίγυπτο.
Το Πάσχα μάς υπενθυμίζει την εξιλεωτική θυσία του Σωτήρος. Το εβραϊκό Πάσχα το προμήνυσε. Μαζί, μπορούν να εμβαθύνουν την κατανόησή μας για την Ανάσταση. Κατωτέρω υπάρχουν απλώς λίγες σχέσεις μεταξύ του εβραϊκού και του χριστιανικού Πάσχα:
|
Εβραϊκό Πάσχα |
Πάσχα |
|
1. Το εβραϊκό Πάσχα επικεντρωνόταν στον πασχαλινό αμνό, ένα αρσενικό χωρίς ελάττωμα (βλέπε Έξοδος 12:5), χωρίς σπασμένα κόκαλα (βλέπε Έξοδος 12:46). |
1. Ο Ιησούς είναι ο Αμνός του Θεού (βλέπε Κατά Ιωάννην 1:29), αναμάρτητος χωρίς σπασμένα κόκαλα (βλέπε Κατά Ιωάννην 19:36). |
|
2. Άζυμο ψωμί, χωρίς αλλοίωση (βλέπε Bible Dictionary, “Leaven”), συνόδευε τη γιορτή του εβραϊκού Πάσχα (βλέπε Έξοδος 12:8, 15). |
2. Ο Ιησούς είναι ο Άρτος της ζωής στον οποίο δεν υπάρχει ρύπος (βλέπε Κατά Ιωάννην 6:35). |
|
3. Χόρτα πικρά, ένα σύμβολο της σκλαβιάς των Ισραηλιτών συνόδευε τη γιορτή του εβραϊκού Πάσχα (βλέπε Έξοδος 12:8). |
3. Μπορεί να υποκείμεθα στη σκλαβιά της αμαρτίας, αλλά επειδή ο Ιησούς ήπιο το πικρό ποτήρι (βλέπε Δ&Δ 19:18), μπορούμε να υπερνικήσουμε μέσω της Εξιλεώσεώς Του (βλέπε Προς Κορινθίους Α΄ 15:22). |
|
4. Η ευωχία του εβραϊκού Πάσχα έπρεπε να φαγωθεί με βιασύνη (βλέπε Έξοδος 12:11). |
4. Το σώμα του Σωτήρος προετοιμάσθηκε με βιασύνη για την ταφή (βλέπε Κατά Ιωάννην 19:31). |
|
5. Οι πιστοί που έβαψαν το αίμα του αμνού στους παραστάτες της πόρτας σώθηκαν από τον υλικό θάνατο (βλέπε Έξοδος 12:7, 13). |
5. Οι πιστοί που παίρνουν συμβολικά το αίμα του Αμνού κάθε εβδομάδα κατά τη διάρκεια της μεταλήψεως και τον «θυμούνται πάντοτε» (Δ&Δ 20:77, 79) μπορούν να σωθούν τόσο από πνευματικό όσο και από υλικό θάνατο (βλέπε Μωσία 4:2). |
|
6. Την ημέρα, αφού εσφάγησαν τα πρωτότοκα, διακηρύχθηκε ελευθερία στους αιχμάλωτους Ισραηλίτες (βλέπε Έξοδος 12:29-32). |
6. Την ημέρα αφού σκοτώθηκε ο Πρωτότοκος, ο Ιησούς διακήρυξε ελευθερία σε εκείνους τους αιχμαλώτους στον κόσμο των πνευμάτων (βλέπε Δ&Δ 138:18, 31, 42). |