Πώς θα μπορούσα να ανανεώσω τη μελέτη μου των γραφών

Σάρα Κήναν

Γιούτα, Η.Π.Α.

Είχα επιστρέψει στην πατρίδα από την ιεραποστολή μου μόνον τρεις μήνες, όταν άρχισα να δυσκολεύομαι για να διαβάζω τις γραφές.

Κατά την ιεραποστολή μου διάβαζα τις γραφές κάθε ημέρα και υποσχέθηκα να εξακολουθήσω, όταν επιστρέψω στην πατρίδα. Όμως καθώς περνούσε ο καιρός, τα πράγματα έδειχναν να μπαίνουν στον δρόμο. Είτε είχα πολλές δουλειές στο σπίτι είτε ήμουν τόσο πολυάσχολη με τη δουλειά μου είτε απλώς ήμουν πολύ κουρασμένη. Με κάθε δικαιολογία, η ανάγνωσή μου των γραφών μειωνόταν και γινόταν λιγότερο αποτελεσματική, μέχρις ότου δεν διάβαζα σχεδόν καθόλου.

Άνοιξα το Βιβλίο του Μόρμον ένα βράδυ και σχεδίασα να διαβάσω μόνον ένα εδάφιο. Το εδάφιο που διάβασα μου θύμισε ότι οι γραφές περιέχουν «τον ευάρεστο λόγο τού Θεού, μάλιστα, το λόγο που γιατρεύει την πληγωμένη ψυχή» (Ιακώβ 2:8).

Συλλογίστηκα αυτό το εδάφιο και κατάλαβα την αρνητική επίδραση που είχε για εμένα η παραμέληση της μελέτης των γραφών. Αισθανόμουν περισσότερο αγχωμένη στο σχολείο, πιο απαθής στην εκκλησία και πιο απομακρυσμένη από τον Θεό. Η ψυχή μου χρειαζόταν τον θεραπευτικό λόγο του Θεού που βρισκόταν στις γραφές. Ήξερα ότι έπρεπε να οργανώσω εκ νέου τις προτεραιότητές μου.

Στράφηκα στους φίλους, την οικογένειά μου και στους ηγέτες της Εκκλησίας να ρωτήσω τι θα πρότειναν για να αναζωογονήσω τη μελέτη μου των γραφών. Τρία πράγματα βρήκα ότι βοηθούσαν.

Πρώτον, κατάλαβα ότι η μελέτη των γραφών το βράδυ δεν ήταν εποικοδομητική για εμένα. Η πρωινή μελέτη μού επέτρεπε να συλλογιστώ κατά τη διάρκεια της ημέρας τη διδαχή και τις αρχές που είχα διαβάσει εκείνο το πρωί.

Δεύτερον, έχουμε διδαχθεί να διαβάζουμε τις γραφές με την οικογένειά μας, όμως από τότε που ήμουν στο κολλέγιο και μακριά από την οικογένειά μου, άρχισα να διαβάζω τις γραφές με τους συγκατοίκους και τους φίλους μου. Αυτό με βοήθησε να παραμείνω υπόλογη και οδήγησε σε σπουδαίες συζητήσεις για το Ευαγγέλιο.

Τρίτον, άρχισα να σημειώνω προτροπές και σκέψεις που είχα κατά τη διάρκεια της μελέτης των γραφών. Αυτό με βοήθησε να εστιάσω σε όσα διάβαζα και με βοήθησε να αναγνωρίζω καλύτερα τη φωνή του Πνεύματος.

Από τη στιγμή που η μελέτη των γραφών έγινε ξανά προτεραιότητα στη ζωή μου, είδα ότι είχα περισσότερο χρόνο και ενέργεια να ολοκληρώσω ό,τι έπρεπε να κάνω. Και το κυριότερο, αισθάνθηκα ξανά μία εγγύτητα προς τον Θεό καθώς διάβαζα και συλλογιζόμουν τις γραφές. Τώρα, όταν αφιερώνω χρόνο στις γραφές, αισθάνομαι ειρήνη και βρίσκω ίαση για την ψυχή μου.