Καθ’ όλη τη θνητή ζωή Του, ο Σωτήρας έκανε πολλά ταξίδια – το ταξίδι Του από τη Βηθλεέμ στην Αίγυπτο ως βρέφος, το ταξίδι Του των 40 ημερών στην έρημο, τα πολλά Του ταξίδια σε πόλεις, χωριά και σπίτια που δίδασκε, θεράπευε και ευλογούσε κατά τη διάρκεια της διακονίας Του και πολλά άλλα. Αλλά υπάρχει ένα ταξίδι που ο Σωτήρας είχε να αντιμετωπίσει μόνος και ήταν ένα ταξίδι που μόνον Εκείνος θα μπορούσε να υπομείνει.
«Την Κυριακή του Πάσχα εορτάζουμε το πιο ένδοξο και από μακρού αναμενόμενο γεγονός στην ιστορία του κόσμου.
»Είναι η ημέρα που άλλαξε τα πάντα.
»Εκείνη την ημέρα, η ζωή μου άλλαξε.
»Η ζωή σας άλλαξε.
»Ο προορισμός όλων των τέκνων του Θεού άλλαξε».
Πρόεδρος Ντίτερ Ούχτντορφ, Δεύτερος Σύμβουλος στην Πρώτη Προεδρία, «Το δώρο της χάρης» Λιαχόνα, Μάιος 2015, 107.
Δεινά πέρα από σύγκριση
Ω Πατέρα, υπό Simon Dewey
«Κανένα θνητό μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει την πλήρη προσφορά που έκανε ο Χριστός στην Γεθσημανή.
»Ξέρουμε ότι ίδρωσε με μεγάλες σταγόνες αίματος από κάθε πόρο καθώς ήπιε τα κατακάθια του πικρού ποτηριού που ο Πατέρας Του Τού είχε δώσει.
»Ξέρουμε ότι υπέφερε, τόσο στο σώμα όσο και το πνεύμα, περισσότερο από όσο είναι δυνατόν να υποφέρει ένας άνθρωπος, εκτός αν είναι μέχρι θανάτου.
»Ξέρουμε ότι με κάποιο τρόπο, αδιανόητο για εμάς, τα βάσανά Του ικανοποίησαν τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης, απολύτρωσαν ψυχές που μετανόησαν από τους πόνους και τις ποινές της αμαρτίας και έκανε την ευσπλαχνία διαθέσιμη σε εκείνους που πιστεύουν στο άγιο όνομά Του.
»Ξέρουμε ότι ακούμπησε εξαντλημένος στη γη καθώς οι πόνοι και η αγωνία απέραντου φορτίου τον έκαναν να τρέμει και να επιθυμεί να μην πιει το πικρό ποτήρι».
Πρεσβύτερος Μπρους ΜακΚόνκι (1915-85) της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, “The Purifying Power of Gethsemane”, Ensign, Μάιος 1985, 9.
Προσωπική Εφαρμογή: Αν και μπορεί να μην το συνειδητοποιούμε πάντα, ο Σωτήρας υπέφερε όλα τα είδη πόνου κατά τη διάρκεια της Εξιλέωσης. Καταλαβαίνει κάθε σωματικό πόνο, από ένα σπασμένο οστό έως την πιο σοβαρή χρόνια ασθένεια. Αισθάνθηκε το σκότος και την απελπισία των ψυχικών ασθενειών όπως η κατάθλιψη, το άγχος, ο εθισμός, η μοναξιά και η θλίψη. Και αισθάνθηκε κάθε πνευματικό τραύμα λόγω του ότι πήρε πάνω Του όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητας.
Ο Πρεσβύτερος Ντέιβιντ Μπέντναρ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων δίδαξε: «Σε μία στιγμή αδυναμίας, ίσως να αναφωνήσουμε: “Κανένας δεν μπορεί να το φανταστεί. Κανένας δεν καταλαβαίνει”. Όμως, ο Υιός του Θεού γνωρίζει τέλεια και καταλαβαίνει, επειδή αισθάνθηκε και σήκωσε τα ατομικά βάρη μας» («Να σηκώνουν τα βάσανά τους με ευκολία», Λιαχόνα, Μάιος 2014, 90).
Ήταν ο μόνος ικανός
Η πορεία προς τον Γολγοθά, υπό Bernardo Cavallino, Chrysler Museum of Art
«Ό, τι έκανε θα μπορούσε να γίνει μόνον από Θεότητα. Ως ο Μονογενής Υιός του Πατέρα κατά την σάρκα, ο Ιησούς κληρονόμησε θεία χαρακτηριστικά. Ήταν το μοναδικό άτομο που γεννήθηκε ποτέ στη θνητότητα που θα μπορούσε να πραγματοποιήσει αυτήν την τόσο σημαντική και θεία πράξη. Ως ο μόνος αναμάρτητος Άνθρωπος που έζησε ποτέ σε αυτήν τη γη, δεν υπέκειτο σε πνευματικό θάνατο. Λόγω της θεότητάς Του κατείχε επίσης δύναμη επί του σωματικού θανάτου. Έτσι έκανε για εμάς αυτό που δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε αφ’ εαυτού μας. Έσπασε τα κρύα δεσμά του θανάτου. Έκανε επίσης δυνατό για εμάς να έχουμε την υπέρτατη και γαλήνια παρηγοριά της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος».
Πρόεδρος Τζέιμς Φάουστ (1920-2007), Δεύτερος Σύμβουλος στην Πρώτη Προεδρία, “The Atonement: Our Greatest Hope”, Λιαχόνα, Ιαν 2002, 20.
Προσωπική Εφαρμογή: Μέσω της Εξιλέωσής Του, ο Σωτήρας έλυσε τα δεσμά του θανάτου και μας λύτρωσε όλους από τις αμαρτίες μας ώστε κάθε άτομο να μπορέσει να έχει αιώνια ζωή. Ήταν ο μόνος που ήταν σε θέση να πραγματοποιήσει ένα τόσο τρομακτικό και αδύνατο έργο. Όταν αντιμετωπίζουμε σοβαρές δυσκολίες, μπορούμε να παρηγορηθούμε γνωρίζοντας ότι ο Σωτήρας μπορεί αληθινά να κάνει το αδύνατο δυνατό.
Δεν έκανε πίσω
Η ταφή, υπό Carl Heinrich Bloch
«Σε έναν λόφο που ονομαζόταν Γολγοθάς, ενώ οι αβοήθητοι οπαδοί κοιτούσαν, το τραυματισμένο Του σώμα ήταν καρφωμένο στον σταυρό. Τον χλεύαζαν και Τον κατηρώντο και Τον λοιδορούσαν ανηλεώς…
»Οι ανυπόφορες ώρες περνούσαν καθώς η ζωή Του λιγόστευε με οδύνη. Από τα ξερά χείλη Του βγήκαν τα λόγια: “Πατέρα, στα χέρια σου παραδίνω το πνεύμα μου. Και, όταν τα είπε αυτά, εξέπνευσε”…
»Την τελευταία στιγμή, ο Διδάσκαλος θα μπορούσε να είχε κάνει πίσω. Αλλά δεν το έκανε. Κατέβηκε υπό τα πάντα, ώστε να μπορέσει να σώσει τα πάντα. Το άψυχο σώμα Του με βιασύνη αλλά ευγενικά τοποθετήθηκε σε έναν δανεικό τάφο».
Πρόεδρος Τόμας Μόνσον, (1927–2018), «Ανεστήθη!» Λιαχόνα, Μάιος 2010, 89.
Προσωπική Εφαρμογή: Υπέφερε από αγωνιώδη πόνο, μοναξιά και απελπισία, αλλά ο Σωτήρας ακόμη υπέμεινε και ολοκλήρωσε το θνητό ταξίδι Του με χάρη – ζητώντας ακόμη από τον Πατέρα Του να συγχωρήσει αυτούς που Τον σταύρωσαν. Λόγω του τέλειου παραδείγματός Του, μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις δικές μας δοκιμασίες και δυσχέρειες με χάρη και με τη βοήθειά Του μπορούμε επίσης να υπομείνουμε μέχρι τέλους.
Οι πολλοί μάρτυρες της Ανάστασής Του.
Γυναίκα, γιατί θρηνείς; υπό Mark R. Pugh
«Πιστεύω τους πολλούς μάρτυρες της αναστάσεως του Σωτήρος, των οποίων οι εμπειρίες και οι μαρτυρίες βρίσκονται στην Καινή Διαθήκη – του Πέτρου και των συντρόφων του από τους Δώδεκα και της αγαπητής, αγνής Μαρίας από τα Μάγδαλα, ανάμεσα σε άλλες. Πιστεύω τις μαρτυρίες που βρίσκονται στο Βιβλίο του Μόρμον – του Νεφί του Αποστόλου μαζί με το μη κατονομαζόμενο πλήθος στη γη Αφθονία, ανάμεσα στις άλλες. Και πιστεύω τη μαρτυρία του Τζόζεφ Σμιθ και του Σίδνεϋ Ρίνγκτον, οι οποίοι, ύστερα από πολλές άλλες μαρτυρίες, διακήρυξαν τη μεγάλη μαρτυρία αυτής της τελευταίας θεϊκής νομής “ότι ζει! Γιατί τον είδαμε”. Υπό τη ματιά του οφθαλμού του που τα πάνθ’ ορά, ίσταμαι ως μάρτυς ότι ο Ιησούς από την Ναζαρέτ είναι ο ανεστημένος Λυτρωτής και καταθέτω μαρτυρία για όλα όσα ακολουθούν από το γεγονός της Αναστάσεώς Του. Είθε να λάβετε την πεποίθηση και την ανακούφιση από αυτή την ίδια μαρτυρία».
Πρεσβύτερος Τοντ Κριστόφερσον της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, «Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού», Λιαχόνα, Μαρ 2014, 114.
Προσωπική Εφαρμογή: Αν και δεν ήμασταν μεταξύ εκείνων που είδαν το ανεστημένο και τέλειο σώμα του Λυτρωτή, μπορούμε ακόμη να σταθούμε ως μάρτυρες Εκείνου σήμερα. Μπορεί να είναι πάντοτε το επίκεντρο της ζωής μας, ανεξαρτήτως χρόνου ή τόπου που μπορεί να βρεθούμε. Κάθε φορά που προσφέρουμε την καρδιά και τα χέρια μας για να υπηρετήσουμε άλλους, δείχνουμε ευγένεια, καλοσύνη και σεβασμό σε όλους, υπερασπιζόμαστε την αλήθεια και αναφέρουμε τις μαρτυρίες μας για το Ευαγγέλιο, στεκόμαστε αληθινοί μάρτυρες του Ιησού Χριστού.
Δεν πρέπει να βαδίζουμε μόνοι
Λεπτομέρεια από το Βάδισε μαζί μου, υπό Greg Olsen. Απαγορεύεται η αντιγραφή.
«Μία από τις μεγάλες παρηγοριές αυτής της εποχής του Πάσχα είναι ότι επειδή ο Ιησούς βάδισε σε ένα τόσο μακρύ, μοναχικό μονοπάτι, εντελώς μόνος, εμείς δεν χρειάζεται να το κάνουμε. Το μοναχικό Του ταξίδι έφερε μεγάλη συντρόφευση για τη μικρή μας εκδοχή αυτού του μονοπατιού – την ευσπλαχνική φροντίδα του Πατέρα μας στους Ουρανούς, την διαρκή συντροφιά αυτού του Αγαπητού Υιού, την ολοκληρωμένη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, τους αγγέλους στους ουρανούς, τα μέλη της οικογένειας και στις δύο πλευρές του πέπλου, τους αποστόλους και τους προφήτες, τους δασκάλους, τους ηγέτες, τους φίλους. Όλοι αυτοί και άλλοι πολλοί έχουν δοθεί ως σύντροφοι στο θνητό μας ταξίδι λόγω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού και της Αποκατάστασης του Ευαγγελίου Του. Είναι η αλήθεια που διαλαλεί από την κορυφή του Γολγοθά ότι δεν θα μείνουμε ποτέ μόνοι ούτε αβοήθητοι, ακόμη και εάν μερικές φορές αισθανόμαστε ότι είμαστε…
»…Ελπίζω ότι θα σταθούμε δίπλα στον Ιησού Χριστό “σε όλες τις στιγμές και σε όλους τους τόπους ότι μπορούμε να είμαστε ακόμη και μέχρι τον θάνατο”, επειδή σίγουρα αυτός ήταν ο τρόπος που στάθηκε δίπλα μας όταν ήταν μέχρι τον θάνατο και όταν έπρεπε να σταθεί εντελώς μόνος».
Πρεσβύτερος Τζέφρυ Χόλλαντ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, “None Were with Him”, Λιαχόνα, Μάιος 2009, 88.
Προσωπική Εφαρμογή: Αυτό το Πάσχα, θυμηθείτε το τελικό, μοναχικό ταξίδι του Σωτήρος. Θυσίασε οτιδήποτε είχε, έτσι ώστε εσείς και κάθε άτομο στη γη να μπορεί να καθαρισθεί και να έχει αιώνια ζωή. Μάθετε από το τέλειο παράδειγμά Του. Κρατήστε Τον στη σκέψη σας και στην καρδιά σας. Και πάντοτε να θυμάστε ότι δεν είστε ποτέ μόνοι. Επειδή υπέμεινε το τελικό Του ταξίδι σε τέλεια και απόλυτη μοναξιά, δεν θα σας εγκαταλείψει. Η αγάπη Του για εσάς είναι απέραντη και αμετάβλητη και παραμένει έτοιμος να σας προσφέρει γαλήνη, παρηγοριά και ελπίδα καθώς συνεχίζετε το δικό σας ταξίδι. Η δωρεά της Εξιλεώσεώς Του είναι αιώνια και δόθηκε σε εσάς.