2019
Naar Monica geleid
Oktober 2019


Onder heiligen der laatste dagen

Naar Monica geleid

Rosana Soares (Utah

VS)

woman standing on balcony watching other woman at window

Illustratie Stan Fellows

Toen ik in São Paulo (Brazilië) woonde, leerde ik een bijzondere vrouw, Graça, kennen. Zij was een lieftallige vrouw die voor iedereen vriendelijk was.

Graça was mijn huisbezoekcollega. Ze had drie kinderen, werkte parttime en had geen auto of telefoon. Maar desondanks was ze anderen graag van dienst.

Ik had vanaf mijn balkon zicht op één venster van haar huis. Als Graça beschikbaar was om op huisbezoek te gaan, maakte ze dat met een rode lap stof in dat venster kenbaar. Ze vond nooit een excuus om niet iets voor een ander te doen. Ik heb vaak aan Graça’s teken en haar geweldige voorbeeld van trouw en simpel dienstbetoon gedacht.

Eén voorval kan ik me nog heel goed herinneren. We maakten ons klaar en baden voordat we een van onze zusters gingen bezoeken. Toen we haar huis naderden, beseften we dat we per abuis naar het huis van een andere zuster waren gereden! Deze zuster, een minderactieve moeder van twee jonge kinderen, was weliswaar ook aan ons toegewezen, maar we hadden die dag geen bezoek aan haar gepland. Nu we er toch waren, klopten we aan, maar er deed niemand open.

We besloten het niet op te geven en bleven wachten. De zuster, Monica, verscheen uiteindelijk en vertelde ons dat ze het druk had. We merkten dat ze moe en bijna in tranen was. Toen we zeiden dat we haar kwamen helpen, liet ze ons binnen. Haar baby huilde, dus zeiden we dat ze gerust voor haar baby mocht zorgen en wij wel zouden wachten. Toen Monica met de baby naar boven ging, staken wij onze handen uit de mouwen. We maakten een paar kamers schoon en vouwden alle kleren op die we zagen.

Toen Monica haar opgeruimde huis zag, begon ze te huilen. Ze stortte haar hart uit en vertelde over enkele zorgen die ze had. We beloofden haar te helpen en spraken met de ZHV-presidente over haar moeilijkheden. De volgende zondag was Monica in de kerk.

Monica werd een actieve, blije zuster. We bleven haar met liefde en zorg bedienen. Ze had nog steeds dezelfde moeilijkheden, maar ze kon er dankzij haar betrokkenheid in de kerk met meer geloof en moed mee omgaan.

Ik ben erg dankbaar voor Graça’s voorbeeld toen we samen dienden. We hadden om leiding gebeden, en God had ons naar Monica geleid.