Onder heiligen der laatste dagen
Ze zaaiden een zaadje in mijn hart
Marta Algarve (Santa Catarina
Brazilië)
Illustratie Rafael López
Waar kom ik vandaan? Wat doe ik hier? Waar ga ik na dit leven naartoe?
Op mijn 29e bleven die vragen maar door mijn hoofd spoken. Mijn ouders waren gestorven. Ik rouwde om het verlies van mijn eerste zoontje. Ik had nog drie kinderen groot te brengen en ik had behoorlijk wat problemen.
De Heer leidde twee jonge zendelingen naar mijn huis en zo begon Hij mijn vragen te beantwoorden. Ik liet ze binnen en ze vroegen of ik vond dat er iets aan mijn leven ontbrak. Ik vertelde ze over mijn ouders en mijn zoontje. Ik zei dat ik het oneerlijk zou vinden dat we kinderen krijgen en een gezin stichten als alles gewoon met de dood eindigt. Ik vroeg of ik mijn ouders en mijn zoontje ooit weer zou zien.
‘Marta,’ zeiden ze, ‘je familie kan eeuwig zijn.’
Mijn hart werd met vreugde vervuld. Ik wilde meer weten. Bij hun volgende bezoek leerden ze me meer over het evangelie van Jezus Christus. Ze gaven me een exemplaar van het Boek van Mormon met de uitdaging het te lezen en God te vragen of het zijn woord was. Ik nam hun uitdaging aan. Toen ik bad, kwam Gods antwoord zonneklaar. Ik wist in mijn hart dat het waar was.
Helaas verwaterde het contact met de zendelingen toen ik een andere baan vond. In de maanden erna strandde mijn huwelijk en probeerde ik een nieuw leven met mijn kinderen te beginnen.
Ik trouwde uiteindelijk opnieuw. Mijn man zei op een dag dat hij God in zijn leven miste. We besloten naar de kerk te gaan waar hij ooit heenging. Toen we het gebouw binnenliepen, zag ik een exemplaar van het Boek van Mormon op een tafel in de hal liggen. Dit was dezelfde kerk waarmee ik eerder kennis had gemaakt! Ik genoot van de Geest die ik daar voelde. Toen we weggingen, vroeg ik mijn man hoe ik me kon laten dopen.
‘Je moet door de zendelingen onderwezen worden’, zei hij.
‘Ik ben vijf jaar geleden al onderwezen!’ antwoordde ik.
Mijn kinderen en ik volgden de lessen. Onze doopdag was de fijnste dag van ons leven.
Enkele jaren later kreeg ik het gevoel dat ik de zusters die me het eerst hadden onderwezen, moest vertellen dat ik lid van de kerk was geworden. Ik vond op Facebook een groep teruggekeerde zendelingen uit het zendingsgebied Santa Maria (Brazilië). Een van de zusters die me had onderwezen, zat daar ook bij. Ik stuurde haar een vriendschapsverzoek en vertelde haar wie ik was. Ik liet haar weten hoe ik lid van de kerk was geworden, dat ons gezin in de tempel was verzegeld en dat mijn zoon op zending was. Ik vertelde haar dat dit alles mogelijk was omdat zij met haar collega het zaadje van het herstelde evangelie in mijn hart had gezaaid.