Niet bang om over de waarheid te vertellen
Gewapend met een getuigenis van het evangelie en de zegeningen ervan, laat Fabian zich er door zijn jonge leeftijd niet van weerhouden om een krachtige, onbevreesde zendeling te zijn.
De zon gaat onder in Las Tomas, een woonwijk op de zandvlakten, met uitzicht op Antofagasta. De lichten gaan aan het eind van de dag aan in deze havenstad in het noorden van Chili.
Het is zaterdagavond en de dertienjarige Fabian had tijd met zijn vrienden kunnen doorbrengen. Maar Fabian, die pas lid van de kerk is geworden, brengt de avond liever met de voltijdzendelingen door. Het is tijd om Israël te vergaderen.1
Van alle zendingsactieve leden waar de zendelingen Kellen VanNatter en Jordan Shelton tijdens hun voltijdzending in Chili mee hebben samengewerkt, is Fabian de actiefste.
‘Als hij vrij was, was hij altijd met ons op pad’, zegt Kellen. ‘Toen de zomervakantie voorbij was, vond hij het niet alleen jammer dat hij weer naar school moest, maar ook dat hij niet zoveel tijd meer had om met ons samen te werken.’
Jordan, die verscheidene maanden Kellens collega was, voegt daar aan toe: ‘Toen we in Antofagasta werkzaam waren, ging Fabian zo’n vier tot vijf keer per week met ons mee. Van alle leden die ons met het zendingswerk steunden, deed hij het meest.’
Waarom is een jongeman zo bereid om ondanks de minachting van zijn klasgenoten en de beledigingen van vreemdelingen zendingswerk te doen? Voor Fabian is het antwoord in de zegeningen te vinden die de andere gezinsleden en hij hebben ontvangen sinds ze het evangelie aanvaardden – zegeningen waar hij anderen graag over wil vertellen.
‘Onverklaarbare vreugde’
Fabian volgde de zendelingenlessen vlak nadat de voltijdzendelingen bij hen aangebeld hadden. Hij kan zich zijn eerste avondmaalsdienst nog goed herinneren.
‘Ik kende niemand toen ik de kapel inliep, dus ik was vrij zenuwachtig’, zegt hij. ‘Maar ik voelde iets bijzonders. Ik had het gevoel dat ik er al maanden of jaren kwam.’
Over zijn doop enkele weken later zegt hij: ‘Ik voelde een onverklaarbare vreugde toen ik werd ondergedompeld en weer uit het water kwam. Het leek wel of ik een nieuw mens was. Ik wist dat ik Jezus Christus zou volgen en mijn best zou doen om zijn geboden te onderhouden.’
Toen Fabians ongehuwde ouders, Leonardo en Angela, de zendelingenlessen aan hun zoon ook gingen volgen, leerden ze over het tempelhuwelijk en eeuwige gezinnen. ‘Een week later koos mijn vader een datum om te trouwen’, zegt Fabian. ‘Mijn moeder was heel gelukkig.’
Vier maanden nadat Fabian lid van de kerk was geworden, liet Angela zich ook dopen. ‘Dat was een geweldige zegen’, zegt hij.
En al snel volgden er andere zegeningen. Leonardo, die als kind gedoopt was, werd ook weer actief in de kerk. Evangeliestudie werd heel belangrijk bij hen thuis. De gezinsleden kregen een hechtere band met elkaar. Leonardo vond een vaste baan. En Fabian ontving het Aäronisch priesterschap.
‘Ik ben blij dat ik het priesterschap heb ontvangen zodat ik het avondmaal kan ronddienen en de leden hun verbonden kunnen hernieuwen’, zegt Fabian. ‘Ik ben vooral blij als ik het avondmaal aan familieleden ronddien en aan de zendelingen die me hebben onderwezen. Ik ben gelukkig wanneer ik de trotse blik van mijn vader zie als ik het avondmaal ronddien.’
‘Dat zou geweldig zijn’
Fabian deed al zendingswerk voordat hij zich liet dopen.
‘Ik vertelde aan drie vrienden dat ik gedoopt zou worden. Twee van hen kwamen kijken’, zegt hij. ‘Ik vertel graag over het evangelie, zodat mijn vrienden begrijpen wat wij geloven en wat we in de kerk doen. Dan kunnen zij ook het evangelie leren kennen, zich laten dopen en gelukkiger worden. Ik zou het heel fijn vinden als een van hen zich zou laten dopen en lid van ons quorum zou worden. Dat zou geweldig zijn.’
Fabian heeft een exemplaar van het Boek van Mormon op school, en hij heeft altijd brochures bij zich die hij kan uitdelen. Hij beantwoordt graag vragen over de kerk, en hij nodigt zijn vrienden uit om op zondag naar de kerk te komen en de jeugdactiviteiten bij te wonen. Hij is ook niet bang om mensen op straat aan te spreken. Dat heeft hij van de zendelingen geleerd. Hij nodigt mensen uit om naar de kerk te komen en zich op de doop voor te bereiden.
‘Fabian vindt het niet erg als iemand het raar vindt wanneer hij zijn getuigenis geeft’, zegt Kellen. ‘Hij weet dat hij het goede doet. Hij weet dat geestelijke zaken het belangrijkst zijn.’
Als Fabian zijn getuigenis geeft, zegt Jordan, put hij kracht uit zijn bekering, zijn liefde voor het evangelie en zijn zegeningen.
‘Hij zag dat zijn familieleden gezegend werden. Daardoor werd hij geïnspireerd om zijn vrienden moedig en eenvoudig over het evangelie te vertellen’, zegt Jordan. ‘Hij gaf zijn getuigenis een keer aan een onderzoeker en legde uit wat een grote zegen het was toen zijn ouders trouwden, maar hoe moeilijk het was om na zijn doop vier maanden te wachten totdat zijn moeder zich liet dopen. Hij werd emotioneel en de tranen stroomden over zijn wangen. Toen getuigde hij dat God voor ons zal zorgen, als wij de geboden onderhouden.
Door zijn getuigenis is Fabian een uitstekende zendeling’, voegt Kellen eraan toe.
‘Hij zegt niet: “O, ik heb iets in de kerk gehoord.” Maar hij spreekt altijd uit eigen ervaring – bijvoorbeeld over zijn gevoelens bij zijn eerste kerkbezoek en als hij in het Boek van Mormon leest. Het is allemaal heel echt en natuurlijk.’
‘Ik voel me altijd beter’
Als Fabian het evangelie verkondigt, krijgt hij nog een zegen.
‘Als ik op school soms iets naars meemaak, komen de zendelingen bij me langs om te vragen of ik met ze mee wil gaan om iemand les te geven’, zegt hij. ‘Als ik met hen mee ben geweest, lijkt het wel of ik geen problemen heb. Ik voel me altijd beter als ik met de zendelingen op pad ben geweest, met ze in de Schriften heb gelezen of iemand over het evangelie heb verteld. Als ik over het evangelie en mijn bekering vertel, wordt mijn getuigenis sterker. En als ik anderen over het evangelie vertel, ben ik een voorbeeld voor anderen, onder andere mijn jongere zus.’
Het is logisch dat een voltijdzending een van Fabians grootste doelen na de middelbare school is.
‘Ik wil zoveel mogelijk mensen over het evangelie vertellen’, zegt hij. ‘Ik wil ze uitnodigen om hun zonden weg te laten wassen. Ik wil aan ze uitleggen dat hun gezin eeuwig kan zijn. Ik wil ze aanmoedigen om nu gelukkig te zijn en na dit leven voor eeuwig in een staat van geluk te verkeren.’