Wat we van het kerstverhaal over bediening leren

‘Dit is de mooiste tijd van het jaar. ’t Is al gauw Kerstmis, we maken ons klaar. Luister je mee, dan vertellen we weer van de geboorte van Jezus, de Heer’ (‘Het lied van Jezus’ geboorte’, Kinderliedjes, p. 32).

Kerstmis is een heerlijke tijd waarin schapen, herders, kribbes en sterren plotseling een hele nieuwe betekenis krijgen. Zij krijgen een belangrijke rol in het navertellen van één van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van het mensdom: de geboorte van Jezus Christus. Veel gezinnen hebben thuis een kerststalletje. Andere lezen samen het verhaal van zijn geboorte of gaan naar een opvoering ervan. Zoals alle verhalen over Christus, kunnen wij uit het verhaal van zijn geboorte verschillende lessen leren over bediening, over manieren om met zijn licht de wereld te verlichten. ‘Het kerstverhaal is een verhaal van liefde’, aldus president Henry B. Eyring, tweede raadgever in het Eerste Presidium.

‘[…] In de verhalen van Christus’ geboorte kunnen we zien en voelen wie Hij was en wie Hij is. Dat verlicht onze lasten. En het brengt ons ertoe onszelf te vergeten en de last van anderen te verlichten.’¹

‘Er [was] voor hen geen plaats […] in de herberg’ (Lukas 2:7)

De herbergier maakte geen ruimte voor de Heiland, maar wij hoeven diezelfde vergissing niet te begaan! Wij kunnen de Heiland in ons hart plaats bieden door ruimte te maken voor onze broeders en zusters aan onze tafel, in onze woning en in onze tradities. Veel gezinstradities kunnen fijner en gedenkwaardiger worden door er andere mensen bij te betrekken. Daiana en haar gezin hebben een traditie om altijd iemand voor kerst bij hen thuis uit te nodigen. Elke jaar bespreken ze in december wie ze willen uitnodigen.² Misschien kan uw gezin ook zo’n traditie beginnen. Misschien zou iemand die voor bediening aan u is toegewezen het fijn vinden om samen met uw gezin kerstliederen te zingen. Of misschien kunt u iemand voor uw kerstdiner uitnodigen die geen familie in de buurt heeft.

Is er een betere manier om de Heiland te gedenken dan zijn voorbeeld te volgen en tijd met andere mensen door te brengen? Bedenk dat Hij allen uitnodigt ‘om tot Hem te komen en deel te hebben aan zijn goedheid; en Hij verwerpt niemand die tot Hem komt, zwarte en blanke, geknechte en vrije, man en vrouw; en Hij is de heidenen indachtig; en allen zijn voor God gelijk, zowel de Joden als de andere volken’ (2 Nephi 26:33). Maak ruimte en betrek anderen bij uw activiteiten.

‘En er waren herders in diezelfde streek, die zich ophielden in het open veld en ’s nachts de wacht hielden over hun kudde’ (Lukas 2:8).

Het lijkt haast vanzelfsprekend dat herders de eerste mensen waren die de pasgeboren Heiland begroetten. Profeten vanouds noemden Jezus Christus de ‘Herder van Israël’ (Psalmen 80:1) en de ‘Herder over de gehele aarde’ (1 Nephi 13:41). En Christus heeft zelf gezegd: ‘Ik ben de goede Herder en Ik ken de Mijnen’ (Johannes 10:14). Onze schapen kennen en over hen waken, is een belangrijk onderdeel van hoeden en bedienen zoals de Heiland.

We hebben in de kersttijd met zijn glinsterende lichtjes en prachtige versieringen veel om naar te kijken. Maar wellicht de grootste schoonheid van die tijd zien we door ons te concentreren op hen die wij bedienen en door over onze kudde te waken. Als we over hen waken, kunnen we opmerken wat iemands favoriete versnapering is, of we kunnen vragen wat voor plannen iemand voor de feestdagen heeft. We waken over anderen als we hun behoeften opmerken en erin voorzien – zowel de voor de hand liggende als de minder voor de hand liggende.

Toen Cheryl plotseling haar man, Mick, verloor, was ze helemaal ontredderd. Toen haar eerste Kerstmis zonder hem naderde, ging ze zich steeds eenzamer voelen. Gelukkig was haar dienende zuster Shauna er. Shauna en haar man, Jim, nodigden Cheryl uit voor veel kerstuitjes. Ze merkten dat Cheryls jas versleten was en besloten daar wat aan te doen. Enkele dagen voor Kerstmis kochten Shauna en Jim hun kerstcadeau voor Cheryl: een prachtige nieuwe jas. Ze waren zich van Cheryls fysieke behoefte aan een warme jas bewust, maar ook van haar emotionele behoefte aan troost en gezelschap. Ze deden hun best om zo goed mogelijk in die behoeften te voorzien, en laten ons zien hoe ook wij over onze kudde kunnen waken.³

‘De herders [zeiden] tegen elkaar […]: Laten wij dan naar Bethlehem gaan’ (Lukas 2:15).

‘Laten wij dan gaan’ is een enthousiaste uitnodiging! De herders gingen er niet van uit dat hun vrienden te moe zouden zijn om de tocht te maken. Ze gingen ook niet stilletjes in hun eentje naar Bethlehem. Ze keken elkaar vol vreugde aan en zeiden: ‘Laten we dan gaan!’

Hoewel wij niet in staat zijn om onze vrienden uit te nodigen voor een bezoek aan de pasgeboren Heiland, kunnen we ze uitnodigen om de geest van het kerstfeest (of de geest van Christus) te voelen door met ons anderen te dienen. ‘Ons kerstgevoel neemt toe als we de mensen om ons heen gul de hand te reiken en van onszelf geven’, aldus Bonnie L. Oscarson, voormalig algemeen jongevrouwenpresidente.⁴ Denk u eens in dat u een kaars vasthoudt. Anderen kunnen het licht van uw kaars zien en daar baat bij hebben, maar denk u eens in welke warmte ze kunnen voelen als u met uw kaars hun kaars aansteekt en ze het licht zelf vast laat houden.

Christus heeft ons geleerd dat zij die Hem volgen, het licht van het leven zullen hebben (zie Johannes 8:12). Anderen dienen zoals Hij dat deed, is een manier waarop we Hem kunnen volgen en dat licht dat ons beloofd is, kunnen ontvangen. Dus deel het licht door anderen uit te nodigen om samen uw medemens te dienen. Hoe kunt u samen met de mensen die u zijn toegewezen anderen dienen? U kunt samen wat lekkers klaarmaken of iemand met een cadeautje of kaartje verrassen. U kunt samen het licht voelen dat u krijgt door Christus’ voorbeeld van dienstbetoon te volgen.

‘Zij [maakten] overal het woord bekend dat hun over dit Kind verteld was’ (Lukas 2:17).

We kunnen ons makkelijk de vreugdevolle opwinding van de herders indenken toen zij het geweldige nieuws van de geboorte van Christus aan zoveel mogelijk mensen vertelden. De geprofeteerde Messias, die door engelen was aangekondigd, was gekomen! Hij was er! In feite is het goede nieuws over de Heiland doorvertellen een belangrijk thema van het kerstverhaal. De engelen zongen. De ster wees de weg. En de herders verbreidden het nieuws.

Wij kunnen onze stem aan het kerstverhaal toevoegen door het goede nieuws te verkondigen en van de Heiland te getuigen. ‘Als u het voorrecht geniet om de Heiland in uw bediening te vertegenwoordigen, kunt u zich afvragen: “Hoe kan ik het licht van het evangelie met deze persoon of dit gezin delen?”’ aldus zuster Jean B. Bingham, algemeen ZHV-presidente. ‘Waartoe inspireert de Geest mij?’⁵

Hier volgen enkele suggesties om uw getuigenis van de Heiland en zijn evangelie te geven:

Zoek een Schrifttekst op die uw gevoelens over de Heiland weergeeft, of uitdrukt waarom u dankbaar voor Hem bent. Lees de tekst voor aan hen die u bedient.
Stuur een sms, of een boodschap op sociale media met een kerstvideo. Er staan enkele hele mooie op ChurchofJesusChrist.org!
Vertel een vriend of vriendin over een bijzondere herinnering of traditie die u aan Christus doet denken.

Heb geloof dat de Heilige Geest zal getuigen dat uw getuigenis waar is, net zoals Hij tot Simeon en Anna getuigde dat het kindje Jezus de Heiland was (zie Lukas 2:26, 38).

‘Om [de] geboorte [van Jezus Christus] echt te eren, dienen we zijn voorbeeld te volgen door anderen met medeleven en barmhartigheid de hand te reiken’, heeft ouderling Dieter F. Uchtdorf van het Quorum der Twaalf Apostelen gezegd. ‘Dat kunnen we dagelijks in woord en daad doen. Laten we, waar we ook wonen, hiervan onze kersttraditie maken: dat we wat vriendelijker en vergevensgezinder zijn, minder snel oordelen, meer danken en meer van onze overvloed aan de behoeftigen geven.’⁶