Usa ka Tasa sa Init-Init nga Tubig
Ang tagsulat nagpuyo sa Seoul, South Korea.
Ang tubig sa bunyaganan ingon kabugnaw sa yelo. Dayon si Minjun dunay ideya.
Si Minjun ug si Papa nagdali-dali ngadto sa gambalay [building] sa Simbahan, nga ang bugnaw nga hangin naghaguros sa ilang luyo. Tugnaw usab sulod sa gambalay. Naglaum si Minjun nga mag-anam-anam og kainit samtang magkadaghan ang mga tawo nga magpundok.
Ang higala ni Minjun nga si Jungmin bunyagan karong adlawa. Nahimamat ni Jungmin ang sister nga mga misyonaryo ug dugay nang naghunahuna nga magpabunyag. Ang tibuok ward nagpuasa ug nag-ampo alang kaniya. Sa katapusan mihukom siya nga magpabunyag. Ug karon mao ang adlaw!
Ang bunyaganan gipuno pa og tubig sa dihang si Minjun ug si Papa misulod sa lawak. Milingkod sila tupad sa higala ni Minjun nga si James. Sa wala madugay si Jungmin misulod, nagsul-ob og puti nga pangbunyag nga sinina.
“Murag gikulbaan siya og gamay,” miingon si James.
Mitando si Minjun. Nalipay siya nga anaa siya dinhi alang sa iyang higala.
Sa wala madugay napuno na ang bunyaganan. Panahon na para sugdan ang bunyag! Apan imbis magsugod, ang mga misyonaryo nakig-istorya sa pipila sa ubang mga miyembro, ug sila ingon og nabalaka. Si Papa miadto aron susihon unsay problema.
“Unsay problema?” Nangutana si Minjun ni Papa.
“Guba ang pampainit sa tubig sa gambalay, mao nga ang tubig sa bunyaganan bugnaw kaayo,” miingon si Papa.
Mitan-aw si Minjun sa bunyaganan. Sa iyang bunyag, mainiton ang panahon, init-init ang tubig, ug gani mainiton ang gakos sa iyang papa sa dihang mihaw-as siya gikan sa tubig. Dili siya makahunahuna nga bunyagan diha sa bugnaw nga tubig sa usa ka tingtugnaw nga adlaw.
Si Minjun mitan-aw samtang si Jungmin maisugong miubog ngadto sa tubig uban ni Elder Keck, kinsa maoy mobunyag kaniya.
“Bugnaw kaayo!” Miingon si Jungmin. “Dili na ko makapabilin dinhi og mas dugay pa.” Mihaw-as siya gikan sa bunyaganan, nga nagkurog. Naguol si Minjun alang kaniya.
Milabay ang pipila ka minuto, si Jungmin misulay sa pag-ubog usab ngadto sa tubig. Niining higayuna mihimo lamang siya og pipila ka tikang sa wala pa nagdalidali sa paghaw-as. Misulay siya og duha pa ka higayon. Bugnaw kaayo ang tubig! “Pwede kahang dili lang nato idayon?” Nangutana si Jungmin sa katapusan. Ingon og kahilakon na siya.
Si Minjun nag-ampo sa hilom nga nangutana kon sa unsang paagi siya makatabang.
“Unsay atong buhaton?” miingon ang usa ka tawo.
“Kinahanglan bang iuswag nato ang bunyag?” nangutana ang laing tawo. Ang tanan gustong motabang ni Jungmin, apan wala sila masayud kon unsaon.
Dayon si Minjun dunay ideya. Iyang giduot si James. “Tana, James!”
Si Minjun ug si James miadto sa kusina. Nakakita sila og dako nga tasa ug panaksan ug gipuno kini og init nga tubig gikan sa dispenser sa tubig. Mainampingon nilang gidala kini balik sa chapel ug gihuwad ang init nga tubig sa bunyaganan. “Tingali makatabang kini sa pagpainit sa tubig!” Miingon si Minjun.
Nahibulong and tanan. “Nganong wala man kita makahunahuna niana?” ang usa ka tawo nangutana.
Magkauban, ang tanan misugod sa pagdugang og init nga tubig gikan sa kusina. Ang ubang mga tawo nagpabukal og tubig sa sug-angan. Ang uban mainampingong midala sa mga kaldero tabok sa hawanan ug gibu-bu ang init nga tubig ngadto sa bunyaganan. Bisan ang ubang mga bata sa Primary mitabang, usa ka tasa matag higayon.
Sa katapusan igo na ang kainiton sa tubig. Si Jungmin ug si Elder Keck diretso na nga miubog sa bunyaganan. Si Minjun mibati nga mainiton sa iyang kasingkasing samtang naminaw siya ni Elder Keck nga nagsulti sa mga pulong sa pag-ampo sa bunyag. Sa dihang mihaw-as si Jungmin gikan sa tubig, siya nagpahiyom. Nalipay ang tanan.
Human nag-ilis si Jungmin ngadto sa iyang uga nga sinina, si Minjun migakus gayud niya. Nasayud si Minjun nga kon mag-ampo siya uban sa kaisug, ang Langitnong Amahan motabang kaniya nga masayud unsay buhaton. Kini nga bunyag mao ang usa nga dili gayud makalimtan ni Minjun!