Laten we naar de tempel gaan

Luz Stella de Berrio Arenas, Bogotá (Colombia)

Toen ik bad om te weten hoe ik mijn schoonmoeder kon helpen, moest ik aan de tempel denken.

De Bogotátempel (Colombia) was tijdens de COVID-19-pandemie gesloten. Omdat ik niet meer naar de tempel kon gaan, ging ik soms in gedachten de tempel door en dacht ik aan het dienstbetoon dat ik daar als tempelwerkster had gedaan.

Vlak nadat Colombia vanwege COVID-19 in lockdown ging, werd mijn schoonmoeder ernstig ziek. Toen ik bad om te weten hoe ik haar kon helpen, moest ik aan de tempel denken.

Toen ik zo over de tempel nadacht, kreeg ik de ingeving van de Heilige Geest om mijn schoonmoeder te vragen of ze ‘een van de mooiste plekken op aarde’ in gedachten met me wilde bezoeken.

Met zwakke stem antwoordde ze: ‘Ja.’

We begonnen onze ingebeelde reis vanaf haar woning in Medellín naar mijn huis. Daarna vertrokken we vanaf mijn huis in Bogotá naar de tempel. We stelden ons voor dat we de tempel betraden en daar dienden. We zagen onszelf samen in de celestiale zaal zitten en een dankgebed tot de Heer richten.

Daarna smeekten we onze hemelse Vader dat mijn schoonmoeder, naar zijn wil, mocht genezen en uiteindelijk weer echt naar de tempel zou kunnen terugkeren. Die bijzondere, plechtige ervaring sterkte en bemoedigde haar.

Ik ben heel erg geraakt door het verhaal over de Heiland dat zich in de plaats Kapernaüm afspeelde. Het verhaal maakt ons duidelijk dat de Heer mensen met de hulp van familieleden en vrienden kan zegenen.

Toen de mensen in Kapernaüm hoorden dat Jezus in een bepaald huis was, brachten ze een verlamde man naar Hem toe.

‘En omdat zij niet bij Hem konden komen vanwege de menigte, verwijderden zij de dakbedekking boven de plaats waar Hij was; en nadat zij het dak opengebroken hadden, lieten zij de ligmat waarop de verlamde lag, neer.’

Toen Jezus hun geloof zag, zei Hij tegen de man: ‘Sta op, neem uw ligmat op en ga naar uw huis.’ (Zie Markus 2:1–11.)

Mijn schoonmoeder werd, net zoals de verlamde man, door de macht van de Heiland genezen. Een priesterschapszegen, haar geloof en het geloof van familieleden en vrienden speelden daarbij ook een rol.

Ik weet dat we in deze onzekere tijden leiding kunnen ontvangen om mensen die het moeilijk hebben te sterken en te bemoedigen. Als we ons tot onze hemelse Vader wenden en Hem en zijn Zoon altijd indachtig zijn, kunnen we gemoedsrust, hoop en genezing vinden.