“Kinahanglang Mohatag Kita Kaniya og Panalangin” (digital lamang nga artikulo), Liahona, Hunyo 2022, ChurchofJesusChrist.org.
Digital Lamang: Mga Hulagway sa Hugot nga Pagtuo
Kinahanglang Mohatag Kita Kaniya og Panalangin
“Aduna ka bay hugot nga pagtuo nga ang Ginoo makatabang kanimo ug makaayo kanimo?” Nangutana ako ni Alan. “Oo, Papá,” misulti siya kanako, “Ako adunay hugot nga pagtuo.”
Mga litrato pinaagi ni Leslie Nilsson
“Papá, si Alan nasamad!” Misinggit si Nicole samtang siya ug ang iyang higala nga si Nathalia daling misakay ngadto sa kampo sa ilang four-wheeled all terrain nga sakyanan.
Nagkamping kami sa sentral Utah uban sa laing duha ka pamilya. Samtang ang akong anak nga lalaki nga si Alan ug ang iyang higala nga si Kurt nagsuroy-suroy nga nagsakay, nahulog sila og kanal ug natuwad ang ilang four-wheeler. Kini milandig ibabaw ni Alan, apan sa usa ka paagi naalsa kini ni Kurt palayo kaniya.
Sa dihang miabot ako sa eksena pipila ka minuto wala madugay uban sa duha ka higala, si Alan naghigda sa kanal, giliyokan sa daghang mga lalaki. Naglisod siya sa pagginhawa, ug si Kurt morag nabalaka na kaayo. Sa dihang si Alan misulay sa pagbangon, usa ka lalaki nga may medikal nga bag misulti kaniya sa pagpabiling maglingkod samtang siya mohatag og unang tabang [first aid] ug nagtsek sa iyang importanting mga bahin sa lawas.
“Ikaw ang amahan, di ba?” nangutana siya samtang nagtan-aw siya kanako.
“Oo.”
“Pagpabilin ni Alan og kadiyot.”
Ngadto sa akong mga higala nga si Hector ug si Carlos, siya miingon, “Kinahanglan akong makigsulti kaninyo.”
Milakaw sila nga sila ra, nga nakapakuyaw sa akong hunahuna. Ang ngalan sa lalaki mao si Mike Staheli. Si Mike, usa ka medikal nga nurse, nagkamping uban sa pipila ka higala. Giplano nilang mopauli nianang buntaga apan naaghat sa pagpabilin og usa pa ka adlaw. Ang iyang anak nga lalaki nakakita sa aksidente ug diha dayon gitawag ang iyang amahan alang sa pagtabang.
Akong nahibaloan sa kaawahian nga gisultihan ni Mike si Hector ug si Carlos nga si Alan anaa sa seryosong kahimtang. Nahadlok si Mike nga si Alan mamatay diha sa kanal kon dili makadawat dayon og medikal nga tabang. Ang wala nga bitiis ni Alan mihubag og doble sa kasagarang gidak-on niini, ug nahadlok si Mike nga si Alan miantos og pagkabali sa bukog gikan sa bat-ang ngadto sa tuhod [femoral fracture]. Nakombinser si Mike nga nabalian si Alan sa iyang bukog sa wala nga bukton nga karon Z na ang porma ug tingali pipila ka gusok. Nahadlok usab si Mike nga si Alan adunay pipila ka nadaot nga mga bahin sa sulod sa lawas.
Aron sa pagdala ni Alan og dali ngadto sa ospital, miingon si Mike nga kami kinahanglang motawag alang sa usa ka medikal nga helikopter.
“Ako Adunay Hugot nga Pagtuo”
“Luis,” miingon si Hector sa ikaduhang higayon, “kinahanglang mohatag kita ni Alan og panalangin.”
Ako sa tinuod wala makadungog ni Hector sa unang higayon tungod kay nakapunting kaayo ko diha ni Alan. Husto si Hector.
“Hatagan ka namo og panalangin,” mingon ako ngadto ni Alan, kinsa bag-ohay nga na-orden nga usa ka deacon. “Nasabtan nimo unsa ang kahulogan niana?”
“Oo,” mitubag siya.
“Apan kinahanglang mobuhat ka og usa ka butang,” ako mingon. “Ikaw kinahanglang magbaton og hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo ug sa gahom sa pagkapari. Aduna ka bay hugot nga pagtuo nga ang Ginoo makatabang kanimo ug makaayo kanimo?”
“Oo, Papá,” misulti siya kanako, “Ako adunay hugot nga pagtuo.”
Akong gidihogan si Alan, ug dayon si Hector, si Carlos ug ako mihatag kaniya og panalangin, uban ni Hector nga mi-seal sa pagdihog. Ang mga pulong ni Hector yano, apan tanan kami mibati sa gamhanang presensya sa Espirtu Santo.
Mihinay ang pagginhawa ni Alan, ug ang iyang importanting mga bahin sa lawas hapit dihadiha dayon natarong. Ang hangin mihunong, kalinaw mihupay tibuok kanamo, ug pipila sa mga lalaki misugod sa paghilak. Usa kadto ka bugnaw nga tinglarag nga adlaw, apan pagkahuman, mingon si Alan mibati siya og dugang nga kainit samtang si Hector militok sa panalangin.
Wala madugay miabot ang helikopter, ug mikuyog ako ni Alan sa paglupad ngadto sa ospital. Sa dihang kami milandig, gidali siya sa pagdala sa sulod, diin siya miagi og daghang eksamin ug mga pagsusi, lakip ang MRI. Samtang ako gahulat, nagpaabot ako sa labing grabe nga mahitabo. Apan ang labing grabe nga mahitabo wala gayod miabot. Ang mga doktor walay nakita nga mga samad sa sulod sa lawas ug walay nabali nga bukog, sa bat-ang, bukton, o mga gusok––wala.
“Alan,” usa sa mga doktor misulti kaniya,”kini og ingon nga makapauli ka karong gabii.”
May kalisod sa paglakaw si Alan, busa siya mipabilin sa tibuok gabii diha sa ospital alang sa pag-obserbar. Sa dihang amo siyang gidala sa panimalay pagkasunod buntag, gibutangan lamang siya og bangil sa iyang wala nga pulsohan. Unom ka semana ang milabay, nangandam siya alang sa panahon sa pagdula og soccer.
Usa ka semana human sa aksidente, miadto kami sa balay ni Mike sa pagpasalamat kaniya alang sa iyang pagtabang. Hapit dili siya makatuo sa iyang mga mata sa dihang si Alan misulod ug milingkod sa iyang sofa.
“Daghan akong naamumahang mga tawo, ug akong nakita nga daghang mga tawo ang namatay,” misulti siya kanamo. “Sa medikal nga paagi, si Alan dili unta makasugakod niini. Unsa ang akong nakita nianang adlawa sa tinuod milagroso kaayo. Kadto balaang pagbuot.”
Ako nasayod nga ang pagkapari mao ang gahom sa Dios dinhi sa kalibotan. Direkta kini nga gikan ni Ginoong Jesukristo, kinsa mipahiuli sa Iyang Simbahan pinaagi ni Propeta Joseph Smith. Nasayod usab ako nga diha sa ngalan ni Jesukristo, ug pinaagi sa awtoridad sa pagkapari ug sa hugot nga pagtuo, kita makahimo og mga milagro.