‘Waar was je?’, Liahona, januari 2023.
Onder heiligen der laatste dagen
Waar was je?
Ik moest Gods timing en doeleinden accepteren toen ik mijn oma leerde liefhebben zoals onze hemelse Vader en Jezus Christus haar liefhebben.
Ondanks oma’s ziekte doet ze alles wat ze voor mij doet uit liefde.
Foto ter beschikking gesteld door de auteur
‘Waar was je, mijn kind?’ vroeg mijn oma toen ze opendeed. Ik was net terug van een voltijdzending in El Salvador. Oma had tranen van vreugde in haar ogen toen ze me weer zag. Haar armen waren zacht en warm toen ze mij omhelsde.
We hadden een leuk gesprek en ik beantwoordde haar vragen over mijn zending. Ik sprak geëmotioneerd over mijn zending met haar: de mensen, het eten, het werk en de wonderen. Toen ik klaar was, werd ze opeens stil. Toen vroeg ze: ‘Waar was je, mijn kind?’
Kennelijk had ze niet geluisterd. Dus begonnen we ons gesprek opnieuw. Amper 20 minuten later vroeg ze voor de derde keer: ‘Waar was je, mijn kind?’
Er was iets mis. Kort daarna hoorde ik dat bij mijn oma ongeveer een jaar nadat ik op zending was gegaan de ziekte van Alzheimer was vastgesteld.
Ik wilde mijn oma heel graag helpen. Twee jaar had ik gepredikt dat God van zijn kinderen houdt. Nu was ik in de gelegenheid om die leringen in praktijk te brengen. Hoewel ik wist dat het moeilijk zou zijn, bood ik aan om bij haar in te trekken zodat ik haar kon helpen.
De eerste maanden waren het moeilijkst. Net als in het zendingsveld werden geduldig zijn en met frustratie omgaan een voltijdbezigheid. En net als tijdens mijn zending moest ik Gods timing en doeleinden accepteren toen ik mijn oma leerde liefhebben zoals mijn hemelse Vader en Jezus Christus haar liefhebben.
Bij oma wonen is soms alsof je met drie verschillende mensen samenwoont. Soms kan ze het niet verdragen om iemand bij zich in huis te hebben. Soms wil ze mijn zorg en aandacht, en is ze blij dat ze niet alleen is. Soms kan ze alleen maar denken aan wat ze haar kleinzoon, die net van zijn zending is teruggekeerd, te eten zal geven. ‘Doe dat niet!’ kan snel veranderen in ‘Waarom doe je dat niet?’
Toch is mijn oma mij enorm tot zegen. Ik weet dat ze ondanks haar ziekte alles wat ze doet uit liefde voor mij doet.
De fijnste en oprechtste woorden van mijn oma spreekt ze elke keer als ik van school of werk thuiskom. Met een lieve blik omarmt ze me, kust ze me op de wangen en vraagt liefdevol: ‘Waar was je, mijn kind?’