Waarom kon ik hem niet vergeven?

Samuel Kuosmanen, Noord-Ostrobothnië (Finland)

Ik bad dat mijn hemelse Vader me zou helpen om mijn nare gevoelens te overwinnen en te vergeven.

Ik zou samen met een aantal andere broeders van de wijk een zuster helpen verhuizen. Maar toen we bij haar appartement aankwamen, konden we er niet langs met ons busje, omdat een ander busje fout geparkeerd stond.

Ik belde het telefoonnummer dat op het busje stond om te vragen of iemand het busje kon komen verplaatsen. Een man nam op en beloofde dat hij snel zou komen.

Na een kwartier belde ik weer, maar hij nam niet op. Nadat ik nog een keer had gebeld, verscheen hij uiteindelijk met twee kinderen. Hij was boos en zei iets wat mij erg irriteerde. Ik probeerde het te vergeten en we gingen verder met de verhuizing.

Die avond dacht ik er weer aan. Ik bad dat mijn hemelse Vader me zou helpen mijn gevoelens te vergeten en de man te vergeven. Hij verhoorde mijn gebed.

Een tijdje later las ik echter in een plaatselijke krant een artikel over deze man. Er stond een foto van hem bij. Mijn negatieve gevoelens richting hem kwamen weer terug. Dus ik ging weer door hetzelfde proces. Ik vroeg de Heer om me te helpen zodat deze onbelangrijke zaak me niet meer dwars zou zitten en ik de man kon vergeven. Ik kreeg een goed gevoel.

Het duurde niet lang voordat ik diezelfde man in een winkel tegenkwam. Mijn nare gevoelens kwamen weer terug. Ik was verbaasd. Ik vroeg de Heer waarom ik me er niet overheen kon zetten. Een paar dagen later leerde Hij mij een les.

Ik reed van het terrein van de Helsinkitempel (Finland) weg toen ik diezelfde man in de tempeltuin aan het werk zag. Ik kon mijn ogen niet geloven. Mijn verstand ging open en ik begreep dat hij, net als ik, de Heer diende en dat hij, net als ik, frustrerende dagen kende waarop niet alles goed ging. Toen kon ik deze man als mijn broeder zien. Met mijn nieuwe blik voelde ik liefde en respect voor hem. Daarna verdwenen al die eerdere gevoelens en kwamen ze nooit meer terug.

Als we anderen zien zoals de Heer ons ziet, kunnen we zijn gebod om volledig te vergeven onderhouden (zie Mattheüs 6:14–15; Leer en Verbonden 64:9–10). Dit voorval was een gedenkwaardige tedere barmhartigheid van de Heer, dat ik nog steeds in mijn hart overpeins.