‘Hij was altijd bij mij’, Liahona, februari 2024.
Onder heiligen der laatste dagen
Hij was altijd bij mij
Trouw zijn aan de Heer heeft mij veel meer zegeningen gebracht dan het mij ooit heeft gekost.
Illustratie, Trina Dalziel
Drie maanden na de geboorte van onze vijfde baby nam mijn man een nieuwe baan waarin hij minder verdiende, omdat hij aan een masteropleiding wilde beginnen. Daarvoor moesten we twee staten verderop gaan wonen. We hadden geldproblemen, ik was lichamelijk uitgeput, en voelde me sociaal geïsoleerd na onze verhuizing. Ik zakte weg in een diepe depressie.
Ik vond het moeilijk om naar de kerk te gaan. Ik ging wel, maar met tegenzin, en na de diensten maakte ik me gauw uit de voeten om maar niet de opgewekte vragen van geïnteresseerde kennissen te hoeven beantwoorden. Ze verwachten even opgewekte antwoorden, maar die kon ik niet opbrengen. De leden van de wijk zeiden vaak hoe gezegend en blij ze waren omdat ze het evangelie van Jezus Christus hadden. Wat mankeerde er aan mij?
Ik vervulde mijn roeping, bad en las in de Schriften, maar niet van ganser harte. En wat ik deed, werkte niet bepaald uitstekend!1
Het duurde bijna een jaar voordat ik een lichtpuntje begon te zien. Ik maakte een reeks kleine mentale, lichamelijke, sociale en geestelijke veranderingen door waardoor er langzaam verbetering optrad.
Maanden later, toen ik mijn depressie helemaal achter mij had gelaten, kreeg ik tijdens een gebed een overweldigend gevoel van verwondering en dankbaarheid voor de zegeningen van een evangelieleven. Ik had het gevoel dat ik al die zegeningen niet verdiende. God had mij de geestelijke gave van geloof geschonken, en het verlangen om Hem te leren kennen. Ik had alleen maar gehandeld naar het verlangen dat Hij mij had gegeven.
Ik bad: ‘Waarom zou ik zegeningen verdienen? Ik heb alleen maar gedaan wat U mij in mijn hart hebt ingegeven.’
Tot mijn verbazing beantwoordde Hij mijn gebed onmiddellijk met flarden van herinneringen.
‘Weet je nog dat je Mij zocht, ook toen dat pijnlijk en moeilijk was? Toen je mijn wil boven de jouwe stelde, en ondanks alles naar de kerk kwam en mijn kinderen diende?’ De Geest fluisterde mij in: ‘Mijn dochter, je wordt overvloedig gezegend voor je getrouwheid, en omdat je voor Mij koos terwijl je dat eigenlijk niet wilde.’
Ik had altijd gedacht dat getrouwheid wil zeggen dat we altijd de vruchten van zijn Geest kunnen plukken. Nu weet ik dat getrouwheid wil zeggen dat we Hem loyaliteit en trouw betonen, wat er ook gebeurt. Gods bestaan hangt niet af van mijn vermogen om Hem te horen of voelen. Als ik in tijden van ellende bij Hem blijf, is Hij altijd bij mij.