‘Onze pijn maakte plaats voor gemoedsrust’, Liahona, februari 2024.
Onder heiligen der laatste dagen
Onze pijn maakte plaats voor gemoedsrust
Ik was nog niet klaar om mijn vader te verliezen, maar Gods plan gaf me gemoedsrust.
Het leek wel alsof niets voor mijn vader onmogelijk was. Met een gebroken been en op krukken bouwde hij een betonnen huis met twee verdiepingen voor ons gezin. Dat gebroken been weerhield hem er ook niet van om zijn priesterschapstaken te vervullen of anderen te dienen.
Toen president Russell M. Nelson in 2020 aankondigde dat we de avondmaalsdienst thuis zouden houden, knielde mijn vader, vol integriteit en liefde voor de Heer, elke zondag met zijn gebroken been op de betonnen vloer neer om het avondmaal te zegenen. Hij zei dat het belangrijk was om neer te knielen en respect voor deze heilige verordening te tonen.
Op 18 mei 2020 overleed mijn geliefde vader, mijn held, aan COVID-19. Zijn dood kwam zo plots dat we er niet op voorbereid waren. Hij was pas 61 jaar. Ik leerde dat we Gods timing moeten respecteren, net zoals Hij onze keuzevrijheid respecteert. Daarom ben ik zo dankbaar voor de belofte die Hij ons bij monde van de profeet Alma heeft gegeven, namelijk ‘dat de geest van ieder mens zodra hij dit sterfelijke lichaam heeft verlaten, ja, de geest van ieder mens, hetzij die goed of kwaad is, huiswaarts wordt gevoerd naar die God die hem het leven heeft geschonken’ (Alma 40:11). Ieder mens!
Mijn vader kreeg een gewijde begrafenis in intieme kring. Met twaalf aanwezigen zongen we lofzangen van dankbaarheid aan God voor het leven van onze papa. Toen we ‘Zie, de zon schijnt heden in mijn ziel’1 begonnen te zingen, werden de mensen naast ons, die om het verlies van hun familielid hadden staan huilen, stil. Ze leken verbaasd dat we niet kapot waren van verdriet, maar wat wij voelden was gemoedsrust omdat we weten dat er een plan voor ons is. Ik denk dat die andere familie ook de vrede van Jezus kon voelen.
Het leven is niet makkelijk nu mijn vader overleden is, maar Christus geeft ons rust. Ik had een hechte band met mijn vader, maar nu voel ik hem dichter bij mij dan ooit. Ik ben voor tijd en eeuwigheid aan mijn beide ouders verzegeld, en ik weet dat mijn vader leeft. Ik mis hem vreselijk, maar nu heb ik twee vaders aan de andere kant van de sluier: mijn hemelse Vader en mijn aardse vader. Ik weet dat mijn hemelse Vader me zal leiden tot we elkaar allemaal weerzien.