Een foto, een boek en een doop

Brenda Hosaflook Wells, West Virginia (VS)

Ik ben dankbaar dat een bescheiden daad zo’n groot verschil kan uitmaken.

Minimaal één keer per jaar bezoekt een milieu-inspecteur ons schooldistrict. De inspecteur is doorgaans hartelijk en we praten dan over koetjes en kalfjes. Dat was ook het geval met Ryan Pethtel. Ryan zag foto’s van mijn familie in mijn kantoor, dus tijdens elk bezoek vertelden we elkaar familieverhalen.

Tijdens een van die bezoeken zag Ryan een nieuwe trouwfoto van mijn zoon en zijn vrouw bij de Washington D.C.-tempel (VS). Toen spraken we over de tempel, het evangelie van Jezus Christus en het Boek van Mormon.

‘Mijn vrouw en ik zijn op zoek naar een kerk’, zei hij. ‘Ik hoop mijn kinderen te geven wat jij jouw kinderen hebt gegeven.’

Ter voorbereiding op Ryans volgende bezoek schreef ik mijn getuigenis in een exemplaar van het Boek van Mormon en legde het in mijn kantoor. Maar het jaar daarop kwam er een andere milieu-inspecteur. Ryan werkte niet meer voor die afdeling. Ik was teleurgesteld, maar liet het boek in mijn kantoor liggen voor het geval ik de ingeving kreeg om het aan iemand anders te geven.

Een jaar later kreeg ik echter een e-mail van Ryan om een afspraak te maken. Hij had zijn oude baan teruggekregen. Toen hij er eenmaal was, ging ons gesprek uiteindelijk over de kerk. Ik gaf Ryan het Boek van Mormon en hij bladerde er enthousiast doorheen.

Een paar maanden later ging ik met mijn man Bill mee toen hij als hogeraadslid in Mannington (West Virginia, VS) moest spreken – Ryans woonplaats. Na de dienst vroeg een zuster in de kapel of ik Ryan kende en of ik hem een exemplaar van het Boek van Mormon had gegeven. Ze was de vrouw van Ryan, Stephanie.

Stephanie zei dat Ryan en zij eigenlijk van plan waren geweest zich de avond daarvoor te laten dopen, maar dat Ryan ziek was geworden. Wat aanvankelijk een tegenvaller leek, was in feite een meevaller! Bill en ik woonden drie weken later hun doop bij. Bij hun doop zei Ryan dat het Boek van Mormon dat ik hem had gegeven onaangeroerd was gebleven, totdat zijn vrouw contact met de zendelingen had opgenomen.

Mijn aandeel in hun bekering begon toen ik een foto van de tempel in mijn kantoor had gezet. De foto had tot een gesprek geleid. Het gesprek had tot het Boek van Mormon geleid.

Elke daad was klein, maar het gevolg was groot (zie Leer en Verbonden 64:33). Ik ben dankbaar dat mijn kleine daden een groot verschil hebben uitgemaakt en iemand naar de Heiland hebben geleid.