Sierpień
Ojciec Niebieski słyszy moje modlitwy i odpowiada na nie
„Bądź pokorny, a Pan, twój Bóg, powiedzie cię za rękę i da ci odpowiedź na modlitwy twoje” (NiP 112:10).
Uzupełnij znajdujące się tutaj pomysły własnymi propozycjami. Każdego tygodnia planuj, w jaki sposób (1) przedstawisz doktrynę dzieciom, (2) pomożesz im ją zrozumieć i (3) zastosować w ich życiu. Zadaj sobie pytanie: „Jakie zajęcia pomogą dzieciom się uczyć i jak mogę pomóc im odczuwać Ducha?”.
Tydzień 1.: Pisma święte uczą mnie, jak się modlić.
Przedstaw doktrynę: Trzymaj w górze pisma święte i poproś dzieci, aby powiedziały ci o kilku rzeczach, jakich dowiedziały się na temat pism świętych. Powiedz dzieciom, że jedną z rzeczy, jakich możemy się dowiedzieć z pism świętych, jest to, jak się modlić.
Dzieci same mogą stanowić skuteczną i ciekawą pomoc wizualną. W tych zajęciach dzieci mają możliwość zademonstrować właściwy sposób modlenia się.
Pogłęb zrozumienie i zachęcaj do stosowania (słuchanie historii z pism świętych): Opowiedz historię o Almie i Amuleku, którzy nauczali Zoramitów (zob. Alma 31; 33–34). Poproś dzieci, aby po cichu pokazały właściwy sposób modlenia się. Zapytaj dzieci, czego ta historia uczy na temat modlitwy. Wypisz na tablicy odpowiedzi dzieci. Poproś je, aby powiedziały o tym, w jaki sposób ta historia odnosi się do nich.
Tydzień 2.: Ojciec Niebieski chce, abym się często do Niego modlił — zawsze i wszędzie.
Przedstaw doktrynę i pogłęb zrozumienie (czytanie fragmentów z pism świętych): Powiedz dzieciom, że mogą modlić się do Ojca Niebieskiego zawsze i wszędzie. Niech zajrzą do księgi Almy 33:3–9. Wspólnie przeczytajcie te wersety, a dzieci niech podnoszą ręce za każdym razem, gdy usłyszą, gdzie modlił się Zenos. Zapisz te miejsca na tablicy. Pomóż dzieciom zrozumieć, co te miejsca oznaczają dla nich w dzisiejszych czasach, poprzez przygotowanie pasków z ich współczesnymi odpowiednikami (na przykład: miejsce, gdzie czujesz się zagubiony lub samotny dla słowa „pustynia”, podwórze, plac zabaw lub park dla słowa „pole” i nasze lekcje i spotkania w kościele dla słowa „zgromadzenia”). Poproś dzieci, aby dopasowały paski ze słowami do odpowiadających im słów wypisanych na tablicy.
Zachęcaj do stosowania (dyskusja na temat modlitwy): Podziel dzieci na grupy i poproś je, aby podzieliły się doświadczeniami, kiedy modliły się w miejscach wspomnianych przez Zenosa.
Jasno przedstaw doktrynę, której dzieci będą się uczyć każdego tygodnia. Możesz poprosić je, aby na początku Wspólnej Nauki wypowiedziały ją razem z tobą.
Tygodnie 3. i 4.: Odpowiedzi na modlitwy przychodzą od Ojca Niebieskiego na wiele sposobów.
Przedstaw doktrynę (gra): Przed zajęciami Organizacji Podstawowej napisz na tablicy: „Odpowiedzi na modlitwy przychodzą od Ojca Niebieskiego na wiele sposobów” i każde słowo zakryj kartką. Niech dziecko odsłoni jedną kartkę, a pozostałe dzieci niech zgadną, jak brzmi całe zdanie. Powtarzajcie do czasu, aż dzieci odgadną zdanie. Poproś je, aby je razem przeczytały.
Pogłęb zrozumienie (czytanie fragmentów z pism świętych): Powiedz dzieciom, że Józef Smith modlił się, aby wiedzieć, do którego kościoła powinien przystąpić. Razem przeczytajcie Józef Smith — Historia 1:17, aby dowiedzieć się, w jaki sposób przyszła odpowiedź na jego modlitwę (poprzez przyjście Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa). Powiedz dzieciom, że Alma modlił się o to, by jego syn — Alma Młodszy — poznał prawdę. Wspólnie przeczytajcie fragment z księgi Mosjasza 27:11, aby dowiedzieć się, w jaki sposób przyszła odpowiedź na modlitwę Almy (Almie Młodszemu ukazał się anioł). Wyjaśnij, że większość odpowiedzi na modlitwę przychodzi na inne sposoby. Na oddzielnych kartkach napisz następujące odsyłacze do pism świętych, które opisują, w jaki sposób mogą przyjść odpowiedzi na modlitwy: NiP 6:22–23 (poprzez poczucie spokoju); NiP 8:2 (poprzez myśli pojawiające się w umyśle i uczucia w sercu); Mosjasz 27:36 (poprzez działania innych ludzi) i 2 Nefi 32:3 (poprzez pisma święte). Włóż kartki do pojemnika. Niech jedno dziecko wyciągnie jedną z nich i ją przeczyta. Poszukajcie podanego fragmentu z pism świętych i wspólnie go przeczytajcie. Zapytaj dzieci, czego uczy każdy z fragmentów na temat tego, jak Ojciec Niebieski odpowiada na modlitwy.
Zachęcaj do stosowania (wysłuchanie historii): Zaproś czterech gości i poproś, aby opowiedzieli historię ilustrującą to, w jaki sposób przychodzą odpowiedzi na modlitwy. Przykłady mogą pochodzić z doświadczeń osobistych, czasopism kościelnych lub pism świętych. Poproś dzieci, aby zapytały swoje rodziny w domu o sytuacje, kiedy przyszły odpowiedzi na ich modlitwy.
Wskazówki dla przywódczyni ds. muzyki
Aby pomóc dzieciom nauczyć się „A Child’s Prayer” (CS str. 12–13), rozważ poniższe wskazówki:
-
Poproś dzieci, aby wyobraziły sobie, że przez dłuższy czas są z dala od swojej rodziny i w końcu wracają do domu. Otwierają drzwi i odczuwają pociechę i miłość. Wyjaśnij, że modlenie się to jak otwarcie drzwi do Ojca Niebieskiego — On naprawdę tam jest, by nas pocieszyć i okazać nam miłość. Chce wysłuchać modlitwy każdego dziecka i odpowiedzieć na nią.
-
Poproś dzieci, aby nasłuchiwały słów „tam” i „modlitwa”, gdy będziesz śpiewać dwie pierwsze linijki pieśni „A Child’s Prayer”. Niech dzieci dotkną swych uszu, kiedy usłyszą te słowa. Poproś je, aby zaśpiewały te linijki z tobą. Kontynuuj zabawę z dalszą częścią pieśni, prosząc dzieci, aby słuchały rymujących się słów w każdej linijce.
-
Śpiewaj drugą zwrotkę po jednej frazie i poproś dzieci, aby powtarzały każdą frazę, gdy dasz im znak. Następnie podziel dzieci na dwie grupy i poproś jedną z nich, aby zaśpiewała pierwszą część każdej frazy (na przykład: „Módl się”), a druga niech ją dokończy („On tam jest”). Poproś wszystkie dzieci, aby wstały i zaśpiewały: „Takie jest królestwo, królestwo niebieskie”.