Czerwiec
Będę postępował według planu Ojca Niebieskiego, przyjmując chrzest i konfirmację.
„Pójdźcie do Mnie i zostańcie ochrzczeni w imię Moje, abyście mogli otrzymać odpuszczenie waszych grzechów, abyście zostali napełnieni Duchem Świętym” (3 Nefi 30:2).
Uzupełnij znajdujące się tutaj pomysły własnymi propozycjami. Każdego tygodnia planuj, w jaki sposób (1) przedstawisz doktrynę dzieciom, (2) pomożesz im ją zrozumieć i (3) zastosować w ich życiu. Zadaj sobie pytanie: „Jakie zajęcia pomogą dzieciom się uczyć i jak mogę pomóc im odczuwać Ducha?”.
Tydzień 1.: Będę naśladował Jezusa Chrystusa, przyjmując chrzest i konfirmację oraz dotrzymując moich przymierzy chrztu.
Przed zajęciami Organizacji Podstawowej wytnij dwa duże ślady stóp z kartek o dwóch różnych kolorach. Napisz na jednym: „przyjmując chrzest i konfirmację”, a na drugim: „oraz dotrzymując moich przymierzy chrztu”. Przygotuj kilka mniejszych śladów stóp w obu kolorach. Na każdym śladzie jednego koloru napisz po jednym z następujących wyrażeń: 8 lat, odpokutować, wywiad z biskupem, zanurzenie, upoważnienie kapłańskie, przymierze, białe ubranie, Duch Święty. Na każdym śladzie stóp drugiego koloru zapisz po jednej z norm z „Moich norm ewangelii”. Po całej klasie rozmieść w przypadkowej kolejności wszystkie małe ślady stóp.
Przedstaw doktrynę: Napisz na tablicy: „Będę naśladował Jezusa Chrystusa, …”. Pojedynczo umieszczaj duże ślady stóp na tablicy i razem przeczytajcie napisy. Wyjaśnij, że są to konieczne kroki w planie Ojca Niebieskiego. Jeśli będzie to konieczne, pomóż dzieciom zrozumieć, czym jest przymierze chrztu.
Pogłęb zrozumienie i zachęcaj do stosowania (gra w dopasowywanie): Poproś dziecko, aby znalazło jeden ślad stopy pierwszego koloru. Poproś je, aby odczytało słowo lub wyrażenie z zarysu śladu i umieściło go na tablicy pod pasującym dużym śladem. Zapytaj dzieci, co owo słowo lub wyrażenie ma wspólnego z chrztem i konfirmacją. Powtórz zabawę ze wszystkim śladami pierwszego koloru.
Poproś dziecko, aby odnalazło ślad stopy drugiego koloru. Poproś je, aby odczytało słowo lub wyrażenie z zarysu śladu i umieściło go na tablicy pod pasującym dużym śladem. Omówcie, w jaki sposób przestrzeganie normy ewangelii zapisanej na śladzie pomoże dzieciom w dotrzymywaniu zawartych przez nie przymierzy chrztu. Powtórz zabawę z pozostałymi śladami.
Tydzień 2.: Jeśli będę żyć, będąc godnym, Duch Święty pomoże mi wybrać to, co właściwe.
Przedstaw doktrynę (śpiewanie pieśni): Zapytaj dzieci, jaki dar otrzymują po chrzcie. Zaśpiewajcie drugą zwrotkę pieśni „The Holy Ghost” (Duch Święty) (CS, str. 105). Zanim zaczniecie śpiewać, poproś dzieci, aby nasłuchiwały odpowiedzi na następujące pytanie: Co Duch Święty pomaga nam robić? Pomóż dzieciom zrozumieć, że cichy, spokojny głos to Duch Święty i że On pomaga nam wybierać to, co właściwe.
Pogłęb zrozumienie (lekcja poglądowa): Wyjaśnij, że musimy nauczyć się słuchać podszeptów Ducha Świętego poprzez zwracanie uwagi na myśli pojawiające się w naszych umysłach i na uczucia naszych serc (zob. NiP 8:2). Niech dziecko umieści monetę w szklanym słoiku i potrząśnie nim. Niech dzieci zwrócą uwagę na to, jak wyraźnie słyszą dźwięk. Niech dzieci dodadzą do słoika łyżkę ziemi, ryżu, piasku lub bawełnianych wacików. Po dodaniu każdej łyżki niech dziecko jeszcze raz potrząśnie słoikiem, a pozostałe dzieci niech powiedzą, jak to wpłynęło na dźwięk. Wciąż dodawajcie po kolejnej łyżce danego produktu, aż dzieci nie będą mogły usłyszeć dźwięku monety. Porównaj to do trudności w słuchaniu Ducha Świętego, kiedy nasze życie wypełnione jest zakłóceniami lub grzechem. Opróżnij słoik i jeszcze raz pokaż, jak wyraźnie można usłyszeć dźwięk monety. Złóż świadectwo, że przestrzeganie przykazań i pokuta za nasze grzechy pomagają nam usłyszeć Ducha Świętego.
Zachęcaj do stosowania (dzielenie się pomysłami): Podziel dzieci na grupy i niech każda z nich podaje dalej mały przedmiot, podczas gdy ty będziesz śpiewać lub recytować słowa pieśni „The Holy Ghost” (Duch Święty). Zatrzymaj się w dowolnej chwili i niech każde dziecko, które akurat trzyma przedmiot, powie o jednej rzeczy, jaką może zrobić, aby wyraźniej słyszeć Ducha Świętego. Zakończ zabawę wspólnym śpiewaniem pieśni „The Holy Ghost”.
Tydzień 3.: Kiedy przyjmuję sakrament, odnawiam swoje przymierza chrztu.
Przedstaw doktrynę (oglądanie zdjęć): Pokaż zdjęcie przedstawiające chrzest i zdjęcie przedstawiające sakrament i zapytaj, w jaki sposób powiązane ze sobą są te dwa zdjęcia. Przypomnij dzieciom, że przyjmując chrzest, zawieramy przymierza z Ojcem Niebieskim i wyjaśnij, że przyjmując sakrament, odnawiamy te przymierza.
Pogłęb zrozumienie (słuchanie i dyskusja): Poproś dzieci, aby wskazały na siebie lub na niebo, aby rozpoznać, kto składa obietnicę, kiedy ty czytasz poniższe wyrażenia z modlitwy sakramentalnej (zob. NiP 20:77): „wziąć na siebie imię Twego Syna”, „zawsze o Nim pamiętać”, „przestrzegać przykazań”, „aby zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha”. Omów znaczenie każdego wyrażenia.
Zachęcaj do stosowania (gesty): Poproś dzieci, aby zastanowiły się nad gestami, które będą przypominać im o każdej części przymierza, o której mowa jest w modlitwie sakramentalnej, jak np.: położenie dłoni na sercu (wziąć na siebie imię Twego Syna), wskazanie na głowę (zawsze o Nim pamiętać), otwarcie dłoni na kształt książki (przestrzegać przykazań) i objęcie się rękami (aby zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha). Kilkakrotnie powtórzcie wszystkie cztery obietnice, wykonując odpowiednie gesty. Zachęć dzieci, aby przypominały sobie te gesty, kiedy będą słuchać modlitw sakramentalnych.
Tydzień 4.: Kiedy odpokutowuję, mogę otrzymać przebaczenie.
Przedstaw doktrynę (porządkowanie słów): Poproś dzieci, aby wyjaśniły znaczenie słów odpokutować i wybaczyć. Daj każdej klasie kopertę, w której na osobnych karteczkach będą wypisane następujące słowa: Kiedy, odpokutowuję, mogę, otrzymać, przebaczenie. Poproś każdą klasę, aby ułożyła słowa we właściwej kolejności. Kiedy skończą, niech wszystkie dzieci powtórzą razem to zdanie.
Pogłęb zrozumienie (odegranie scenki z pism świętych): Opowiedz własnymi słowami historię syna marnotrawnego (zob. Ew. Łukasza 15:11–24), wykonując odpowiednie gesty tak często, jak możliwe (na przykład: podnieś dwa palce, które będą symbolizować dwóch synów, zrób dłonią okrężne ruchy po brzuchu, by pokazać głód). Poproś dzieci, aby posłuchały historii i w ciszy naśladowały twoje ruchy. Pokaż ilustrację przedstawiającą syna marnotrawnego i zapytaj, w czym ojciec z historii podobny jest do naszego Ojca Niebieskiego. Wyjaśnij, że tak, jak ojciec z opowieści, nasz Ojciec Niebieski kocha nas i chce, abyśmy powrócili do Niego; jeśli odpokutujemy, On nam wybaczy wszystkie nasze błędy.
Zachęcaj do stosowania (czytanie fragmentu z pism świętych): Poproś jedno z dzieci o przeczytanie fragmentu z księgi Mosjasza 26:30. Poproś dzieci, aby posłuchały, jak często człowiek może uzyskiwać przebaczenie. Poproś, aby po cichu zastanowiły się, co zrobią następnym razem, gdy uczynią coś złego.