Styczeń

Jestem dzieckiem Boga i On ma dla mnie plan

„To ten Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy” (List do Rzymian 8:16).

Uzupełnij znajdujące się tutaj pomysły własnymi propozycjami. Każdego tygodnia planuj, w jaki sposób (1) przedstawisz doktrynę dzieciom, (2) pomożesz im ją zrozumieć i (3) zastosować w ich życiu. Zadaj sobie pytanie: „Jakie zajęcia pomogą dzieciom się uczyć i jak mogę pomóc im odczuwać Ducha?”.

dziecko przedstawiające całoroczne zajęcia — **Całoroczne zajęcia:** Pokrótce opowiedz, skąd wiesz, że Bóg cię kocha. Umieść mały przedmiot (np. bawełnianą piłeczkę, fasolę lub kamyk) w przezroczystym słoju lub pojemniku. Niech przez cały rok dzieci dzielą się swoimi spostrzeżeniami na temat tego, skąd wiedzą, że Bóg je zna i kocha. Za każdym razem, kiedy dziecko podzieli się takim doświadczeniem, niech doda kolejny przedmiot do słoika. Często wspominaj o słoju, wskazując na to, że Ojciec Niebieski na wiele sposobów okazuje nam Swoją miłość.

Tydzień 1.: Bóg jest moim Ojcem Niebieskim. On zna i kocha mnie.

Przedstaw doktrynę (zabawa w odgadywanie): Powiedz dzieciom, że myślisz o kimś, kto nas kocha, zna każdego z nas, pomaga nam i żyje bardzo daleko stąd. Poproś, aby odgadli, kogo masz na myśli (Ojciec Niebieski). Omów naszą relację z Ojcem Niebieskim. Poproś dzieci, aby razem powtórzyły: „Bóg jest moim Ojcem Niebieskim. On zna i kocha mnie”.

Pogłęb zrozumienie (czytanie fragmentów z pism świętych): Podziel dzieci na grupy. Niech każda grupa przeczyta następujące fragmenty: Enos 1:5, Mojżesz 1:6 i Józef Smith — Historia 1:17, a następnie omówcie, w jaki sposób Pan zwracał się do każdego z proroków. Zapytaj dzieci: „W jaki sposób zwróciłby się do ciebie Ojciec Niebieski, gdyby cię odwiedził?”. Złóż świadectwo, że Bóg zna każdego z nas z imienia.

Zachęcaj do stosowania (śpiewanie pieśni): Niech dzieci staną w kręgu, podają sobie kilka przedmiotów, które symbolizują miłość Boga do Jego dzieci, i niech śpiewają pieśń „Bóg moim Ojcem jest” (HOPDD, str. 96–97) lub „Ja Ojca w Niebie mam” (HOPDD, str. 94). Tymi przedmiotami mogą być: pisma święte, zdjęcie przedstawiające sakrament, owoc lub zdjęcie przedstawiające rodzinę. W dowolnie wybranej chwili zatrzymaj muzykę, a dzieci trzymające przedmioty niech powiedzą, skąd wiedzą, że Bóg je kocha. Powtórzcie zabawę tyle razy, na ile czas pozwoli.

Tygodnie 2. i 3.: Plan przygotowany przez Ojca Niebieskiego jest planem szczęścia.

Przedstaw doktrynę: Na kartce papieru zapisz: „Plan Ojca Niebieskiego jest planem szczęścia”. Umieć kartkę w pojemniku i owiń go tak, by wyglądał jak prezent. Podnieś podarek do góry i powiedz dzieciom, że w środku jest coś, co przyniesie im szczęście. Niech odgadują, co to może być. Następnie otwórz prezent i niech jedno dziecko przeczyta klasie zapisane tam zdanie. Wyjaśnij, że Ojciec Niebieski ma plan, abyśmy mogli być szczęśliwi i ponownie z Nim zamieszkać.

Pogłęb zrozumienie (śpiewanie pieśni oraz zabawa w pytania i odpowiedzi): Daj każdej klasie po jednym pasku z zapisanym na nim pytaniem:

Co ma moje życie i gdzie się ono zaczęło?
Co wybrałem i czego powinienem szukać?
Według czego powinienem żyć i czego się mocno trzymać?
Jak się będę czuć, jeśli będę postępować zgodnie z planem Boga?

Zaśpiewajcie dwie pierwsze linijki pieśni „I Will Follow God’s Plan” (Planem Boga dziś będę żyć) (CS, str. 164–165) i omówcie odpowiedź na pierwsze pytanie. Powtórzcie zabawę z resztą piosenki i pozostałymi pytaniami.

Pogłęb zrozumienie (dokończanie zdania): Umieść ilustracje przedstawiające życie przedziemskie, życie doczesne i życie po śmierci w trzech różnych miejscach klasy. Narysuj na kartce uśmiechniętą buzię. Powiedz dzieciom, że za każdym razem, gdy podniesiesz do góry uśmiechniętą buzię, powinny powiedzieć: „szczęśliwi”. Stań blisko ilustracji przedstawiającej życie przedziemskie i opisz Naradę w Niebie. Kiedy tylko jest to możliwe, niech dzieci kończą twoją wypowiedź słowem „szczęśliwi” na znak podniesionej uśmiechniętej buzi. Na przykład: „Ojciec Niebieski chce, abyśmy byli szczęśliwi. Powiedział nam o Swoim planie wysłania nas na ziemię i otrzymania ciała. Powiedział, że możemy być szczęśliwi, jeśli będziemy przestrzegać Jego przykazań. Wiedział, że będziemy potrzebowali Zbawiciela, który pomoże nam być szczęśliwymi, ponieważ nikt z nas nie jest doskonały. Kiedy usłyszeliśmy o planie Ojca Niebieskiego, byliśmy tak szczęśliwi, że wydaliśmy okrzyk radości!”. Kontynuuj tę zabawę, przechodząc do innych miejsc w klasie i opisując plan szczęścia. „Przyszliście do swojej rodziny, która była bardzo szczęśliwa, kiedy się urodziliście”. „Jesteśmy szczęśliwi, kiedy dokonujemy dobrych wyborów”. „Będziemy szczęśliwi, przebywając na zawsze ze swoimi rodzinami i Ojcem Niebieskim oraz Jezusem Chrystusem w królestwie celestialnym”. Dodatkowo przedstaw szczegóły planu, jeśli jest to właściwe ze względu na wiek i możliwość zrozumienia przez dzieci.

Zachęcaj do stosowania (rysowanie): Daj każdemu dziecku kartkę z narysowaną uśmiechniętą buzią i zapisanymi słowami: „Plan Ojca Niebieskiego jest planem szczęścia”. Poproś je, aby narysowały coś związanego z planem naszego Ojca Niebieskiego, co sprawia, że są szczęśliwe. Złóż świadectwo, że plan Ojca jest stworzony dla naszego wiecznego szczęścia.

Tydzień 4.: Mam wolną wolę i jestem odpowiedzialny za swoje wybory.

Przedstaw doktrynę: Przygotuj dwa paski z napisami — na jednym z nich napisz: „Mam wolną wolę”, a na drugim: „Jestem odpowiedzialny za moje wybory”. Podziel dzieci na dwie grupy. Poproś dwoje dzieci, by wyszły na przód klasy. Poproś jedno, aby podniosło w górę pierwszy napis, a jedna grupa niech wstanie i powie: „Mam wolną wolę”. Poproś drugie dziecko, aby podniosło drugi napis, a druga grupa niech wstanie i powie: „Jestem odpowiedzialny za moje wybory”. Powtórz zabawę kilka razy, pozwalając na to, by każda grupa powiedziała każde zdanie.

Pogłęb zrozumienie (omawianie konsekwencji): Zapytaj dzieci, jakie spotkałyby je konsekwencje, gdyby zdecydowały, że nie będą jeść, że dotkną gorącego pieca, że pójdą do kościoła czy będą uprzejme dla innych. Wyjaśnij, że Ojciec Niebieski kocha nas i chce, abyśmy podejmowali dobre decyzje i otrzymali błogosławieństwa związane z nimi.

dzieci patrzące na ilustrację — Aktywne angażowanie w zajęcia wszystkich dzieci utrzymuje ich uwagę i daje im możliwość udziału w procesie uczenia się.

Zachęcaj do stosowania (gra): Zapisz na paskach papieru kilka dobrych wyborów, jakich może dokonać dziecko, i kilka złych. Włóż je do jakiegoś pojemnika. Niech dzieci staną w dwóch kolejkach — jedna to kolejka „wyboru”, a druga „konsekwencji”. Niech pierwsze dziecko z każdej kolejki podejdzie na przód klasy, podczas gdy wszyscy śpiewają pierwszą linijkę pieśni „Choose the Right” (Wybierz dobro) (Hymns, nr 239). Niech dziecko z kolejki „wybór” wyciągnie kartkę i przeczyta, jaki zapisano tam wybór. Niech drugie dziecko poda możliwe konsekwencje takiego wyboru. Niech reszta dzieci podniesie kciuki do góry, jeśli to jest dobry wybór, a do dołu, jeśli to zły wybór. Kontynuujcie zabawę, na ile czas pozwoli.

Wskazówki dla przywódczyni ds. muzyki

Poproś dzieci, aby zaśpiewały refren pieśni „Bóg moim Ojcem jest” (HOPDD, str. 96–97) razem z tobą i niech nasłuchują słów, które opisują, co by chciały, żeby ktoś dla nich zrobił. Wypisz na tablicy ich odpowiedzi (ze mną idź, wskazuj, powiedz, naucz). Zadaj pytanie na temat każdego ze słów. Na przykład: „Kto nam wskazuje drogę?” lub „Dlaczego chcecie, aby ktoś z wami szedł?”. Złóż świadectwo o błogosławieństwach wynikających z posiadania rodziców, nauczycieli, przywódców, proroków, pism świętych i Ducha Świętego, którzy pomagają nam odnaleźć powrotną drogę do Ojca Niebieskiego.