หน่วย 13: วัน 3

โมไซยาห์ 21–24

คำนำ

ผู้คนของลิมไฮตกอยู่ ในความเป็นทาสของชาวเลมันเนื่องจากความชั่วร้ายของพวกเขา (ดู โมไซยาห์ 20:21) การเป็นทาสทำให้พวกเขาถ่อมตนและหันไปพึ่งพระผู้เป็นเจ้า ผู้คนของแอลมาถูกนำไปสู่ความเป็นทาสอันเป็นการทดลองศรัทธาของพวกเขา (ดู โมไซยาห์ 23:21) ทั้งสองกลุ่มสวดอ้อนวอนอย่างสุดกำลังเพื่อให้ ได้รับการปลดปล่อยจากความเป็นทาส ถึงแม้ ในที่สุดทั้งสองกลุ่มจะได้รับการปลดปล่อยและมาถึงเซราเฮ็มลา แต่พระเจ้าทรงช่วยแต่ละกลุ่มในวิธีต่างกัน จากการศึกษาการทดลองและการปลดปล่อยกลุ่มของลิมไฮ ท่านจะเห็นได้ว่าพระเจ้าจะทรงตอบคำสวดอ้อนวอนของเราในวิธีและเวลาของพระองค์เองเมื่อเราอ่อนน้อมถ่อมตน จากการศึกษาการทดลองและการปลดปล่อยผู้คนของแอลมา ท่านจะได้เรียนรู้วิธีพึ่งพาพระเจ้าเพื่อให้มีพละกำลังท่ามกลางการต่อสู้ดิ้นรนและการท้าทายของเรา

โมไซยาห์ 21–24

ชาวนีไฟในแผ่นดินแห่งลีไฮ-นีไฟประสบสัมฤทธิผลแห่งคำพยากรณ์ของอบินาได

สมมติว่าท่านมีชีวิตอยู่ในแผ่นดินแห่งลี ไฮ-นีไฟ ในระหว่างการปกครองของกษัตริย์ โนอาห์และไม่ยอมรับคำสอนของอบินาได เวลานี้ท่านและผู้คนของท่านเป็นทาสชาวเลมัน ตามที่อบินาไดพยากรณ์ ไว้ ท่านคิดว่าท่านจะทำอะไร

ตอนนี้ให้นึกถึงการทดลองหรือความยากลำบากที่ท่านประสบในปัจจุบัน อ่านข้อต่อไปนี้ในพระคัมภีร์ของท่านและทำเครื่องหมายสิ่งที่สอนเกี่ยวกับการแสวงหาและได้รับการปลดปล่อย: โมไซยาห์ 21:5, 14; 22:1–2; 23:23; และ 24:21 โดยปรกติ ได้รับการปลดปล่อยหมายถึงได้รับอิสรภาพ ได้รับความช่วยเหลือ หรือมีผู้พาไป ให้พ้นบางสิ่ง

ขณะที่ท่านอ่านคำกล่าวต่อไปนี้ของเอ็ลเดอร์ริชาร์ด จี. สก็อตต์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง ให้ขีดเส้นใต้สาเหตุสองประการของการทดลองและความทุกข์ที่เราประสบในชีวิตเรา “ ไม่มี ใครอยากให้ความทุกข์ยากเกิดขึ้นกับตนเอง การทดลอง ความผิดหวัง ความเสียใจ และความปวดร้าวใจนั้นเกิดขึ้นกับเราด้วยสาเหตุพื้นฐานที่แตกต่างกันสองประการ สาเหตุแรก ผู้ล่วงละเมิดกฎของพระผู้เป็นเจ้าจะต้องได้รับการท้าทายเหล่านั้นเสมอ อีกสาเหตุหนึ่งของความทุกข์ยากก็คือเพื่อให้เราบรรลุจุดประสงค์ของพระเจ้าในชีวิตเราซึ่งเราจะได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ผ่านการทดลอง นับเป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับเราแต่ละคนที่จะต้องแยกแยะให้ออกว่าปัญหาและการท้าทายต่างๆ ที่เกิดขึ้นนั้น เกิดจากสาเหตุใด เพื่อจะได้ทราบว่าเราจะต้องทำอะไรบ้างเพื่อเอาชนะความทุกข์ยากนั้น” (“จงวางใจในพระเจ้า,” เลียโฮนา, ม.ค. 1996, หน้า 15)

ผู้คนของลิมไฮถูกนำมาสู่ความเป็นทาสเพราะการไม่เชื่อฟัง ส่วนผู้คนที่ชอบธรรมของแอลมาประสบความยากลำบากซึ่งจะขัดเกลาพวกเขา ความเป็นทาสทำให้ผู้คนของลิมไฮอ่อนน้อมถ่อมตนและมาหาพระผู้เป็นเจ้า การศึกษาเรื่องราวการปลดปล่อยทั้งสองเรื่องนี้สามารถช่วยท่านเพิ่มพูนศรัทธาเพื่อร้องทูลพระเจ้าให้ทรงปลดปล่อยจากความทุกข์ใดก็ตามที่ท่านกำลังประสบ

1. แผนภูมิด้านล่างตอบคำถามข้อแรกให้ท่าน—พวกเขามาอยู่ในความเป็นทาสได้อย่างไร— ให้ตอบคำถามข้อสองลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน คำถามคือ พวกเขาได้รับการปลดปล่อยอย่างไร

	ผู้คนของลิมไฮ	ผู้คนของแอลมา
พวกเขามาอยู่ในความเป็นทาสได้อย่างไร	(โมไซยาห์ 20:21–22; 21:1–4) เพราะผู้คนไม่กลับใจ พระเจ้าจึงประทานอำนาจให้ชาวเลมันนำผู้คนมาสู่ความเป็นทาส	(โมไซยาห์ 23:1–4, 19–20, 25–38; 24:8–9) ผู้คนรักษาพันธ-สัญญาของพวกเขา แต่พวกเขาถูกคนชั่วร้ายหักหลัง จับเป็นเชลย และถูกข่มเหง
พวกเขาได้รับการปลดปล่อยอย่างไร	(โมไซยาห์ 22:1–9, 13–14)	(โมไซยาห์ 24:17–25)

ไตร่ตรองคำตอบของคำถามต่อไปนี้เกี่ยวกับผู้คนของลิมไฮ

• ตามที่กล่าวไว้ ใน โมไซยาห์ 21:6 มีหลักฐานอะไรบ้างที่ยืนยันว่ากลุ่มของลิมไฮยังไม่ถ่อมตนและหันไปพึ่งพระเจ้า เรื่องนี้เปรียบเทียบได้อย่างไรกับวิธีที่ผู้คนของแอลมาตอบสนองต่อความเป็นทาสของพวกเขา เมื่อใคร่ครวญประสบการณ์ ในกลุ่มของลิมไฮ ท่านเรียนรู้อะไรที่อาจจะช่วยท่านตอบสนองอย่างเหมาะสมต่อการทดลองของท่าน

• ถึงแม้ผู้คนของลิมไฮไม่ ได้รับการปลดปล่อยทันทีจากความทุกข์ของพวกเขา แต่พระเจ้าประทานพรพวกเขาอย่างไร (ท่านอาจต้องการทำเครื่องหมายวลี “รุ่งเรืองขึ้นเป็นลำดับ” ใน โมไซยาห์ 21:16) ท่านเคยรู้สึกหรือไม่ว่าพระเจ้าทรงช่วยให้ท่านผ่านพ้นการทดลองทีละน้อย

• ท่านคิดว่าเจตคติของผู้คนดังบรรยายไว้ ใน โมไซยาห์ 21:30–33 เอื้อประโยชน์อย่างไรต่อการปลดปล่อยพวกเขาในท้ายที่สุด

2. เลือกความจริงประการหนึ่งต่อไปนี้โดยดึงมาจากสิ่งที่ท่านศึกษาเกี่ยวกับการทดลองและการปลดปล่อยผู้คนของลิมไฮ ในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน ให้เขียนหนึ่งย่อหน้าอธิบายว่าท่านจะประยุกต์ใช้ความจริงนั้นในชีวิตท่านได้อย่างไร

   1. เมื่อเราถ่อมตน เรียกหาพระเจ้า และกลับใจจากบาปของเรา พระองค์จะทรงฟังคำสวดอ้อนวอนของเราและผ่อนปรนภาระบาปของเราในเวลาของพระองค์

   2. เมื่อเราทำพันธสัญญาว่าจะรับใช้พระผู้เป็นเจ้าและรักษาพระบัญญัติของพระองค์ พระเจ้าจะทรงหาวิธีปลดปล่อยเรา

ตรึกตรองความทุกข์และการปลดปล่อยกลุ่มของแอลมาขณะที่ท่านอ่านคำกล่าวต่อไปนี้ของเอ็ลเดอร์ริชาร์ด จี. สก็อตต์ “เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะดำเนินไปด้วยดี การท้าทายหรือการทดลองต่างๆ นานา ก็มักจะถาโถมเข้ามาในเวลาเดียวกัน หากการทดลองดังกล่าวไม่ ได้เป็นผลจากการไม่เชื่อฟังของท่าน สิ่งนั้นก็จะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าพระเจ้าทรงรู้สึกว่าท่านพร้อมแล้วที่จะเติบโตมากยิ่งขึ้น (ดู สุภาษิต 3:11–12) ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงประทานประสบการณ์ที่จะทำให้ท่านเจริญเติบโต มีความเข้าใจ และมีความเมตตากรุณาซึ่งจะชำระท่านให้บริสุทธิ์เพื่อประโยชน์อันถาวรของท่าน การดึงท่านออกจากจุดที่ท่านอยู่ ไปยังจุดที่พระองค์ทรงมีพระประสงค์ ให้ท่านอยู่จำเป็นต้องใช้ความพยายามอย่างมากและโดยทั่วไปแล้วท่านจะต้องแบกรับความทุกข์ยากและความเจ็บปวดเช่นกัน” (ดู “จงวางใจในพระเจ้า,” หน้า 15–)

ทำเครื่องหมายคำและวลี ใน โมไซยาห์ 23:21–22 ที่แสดงให้เห็นว่า พระเจ้าจะทรงทดสอบความอดทนและศรัทธาของเราเพื่อช่วยเราเพิ่มความไว้วางใจในพระองค์ (ดู คพ. 122:5–7 ด้วย)

เขียนคำตอบของคำถามต่อไปนี้ ในคู่มือของท่าน

• ท่านคิดว่าอะไรจะเป็นการทดลองที่อดทนได้ยากที่สุดถ้าท่านอยู่ ในบรรดาผู้คนของแอลมาระหว่างเหตุการณ์ที่บันทึกไว้ ใน โมไซยาห์ 23–24 เพราะเหตุใด

• ท่านสามารถเรียนรู้อะไรได้บ้างจากวิธีที่แอลมาและผู้คนของเขาตอบสนองต่อการทดลอง (ดู โมไซยาห์ 24:1–12, 15–16)

• ถึงแม้พระเจ้าไม่ ได้ทรงปลดปล่อยผู้คนของแอลมาทันที แต่พระองค์ทรงทำสิ่งใดเพื่อพวกเขาในเบื้องต้น (ดู โมไซยาห์ 24:15)

หลักธรรมข้อหนึ่งที่เราสามารถเรียนรู้ ได้จากประสบการณ์ของกลุ่มแอลมาคือเมื่อเรายอมรับพระประสงค์ของพระเจ้าอย่างอดทน พระองค์จะทรงเพิ่มพลังและทรงปลดปล่อยเราจากการทดลองในเวลาของพระองค์

3. อธิบายในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านว่า การยอมรับประสงค์ของพระเจ้าอย่างอดทนในช่วงเวลาของการทดลองหมายความว่าอย่างไร การทำเช่นนั้นสามารถเตรียมท่านให้พร้อมรับพลังและพรที่พระองค์จะทรงจัดเตรียมไว้ช่วยท่านให้ผ่านพ้นเวลายุ่งยากนั้นได้อย่างไร

ตอนเริ่มบทเรียนนี้ ครูขอให้ท่านนึกถึงการทดลองหรือความยากลำบากที่ท่านเผชิญอยู่ ในปัจจุบัน ขณะนึกถึงสิ่งเหล่านั้น ท่านอาจจะเขียนคำตอบของคำถามต่อไปนี้ลงในบันทึกส่วนตัวของท่านหรือในแผ่นกระดาษแยกต่างหาก

• ฉันกำลังรับมือกับการทดลองอะไรบ้างในชีวิตฉันเวลานี้

• ฉันจำเป็นต้องทำอะไรเพื่อเตรียมตนเองให้พร้อมรับเดชานุภาพแห่งการปลดปล่อยของพระเจ้าในชีวิตฉัน

4. เขียนต่อท้ายงานมอบหมายของวันนี้ในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านว่า

   ฉันได้ศึกษา โมไซยาห์ 21–24 และศึกษาเสร็จวันที่ (วันเดือนปี)

   คำถาม ความคิด และข้อคิดเพิ่มเติมที่ฉันอยากแบ่งปันกับครู: