Mga Kapanguhaan

Maayong mga Butang nga Moabut

Elder Jeffrey R. Holland

“Ang matag usa kanato adunay mga panahon nga kinahanglan kitang masayud nga mahimong mas maayo ang mga butang. Akong deklarasyon nga mao gayud kana ang ikatanyag sa ebanghelyo ni Jesukristo kanato, ilabi na sa mga panahon sa panginahanglan. Traynta ka tuig ang milabay niadtong miaging bulan, usa ka gamay nga pamilya misugod sa pagbiyahe tabok sa Estados Unidos, ang tanang yutan-ong kabtangan nga ilang gipanag-iya gidasuk sa pinakagamay nga trailer nga anaa.

“Walay kwarta, usa ka karaan nga sakyanan, mi-drayb sila og sakto nga 55 ka kilometro sa highway, diin niana nga punto ang ilang nagbaguod nga sakyanan naguba. Ang batan-ong amahan misusi sa aso sa makina, naglagot, dayon mibiya sa iyang masaligong asawa ug duha ka inosenteng mga anak—ang kinamanghuran tulo pa lang ka bulan—nga maghulat diha sa sakyanan samtang milakaw siya hapit 5 ka kilometro ngadto sa habagatang dakbayan sa Kanarraville, populasyon, tingali, 65.

“Nakakuha siya og tubig sa ngilit sa lungsod, ug usa ka buotan nga lumulupyo mitanyag nga ihatud siya balik sa natanggong nga pamilya. Ang sakyanan giatiman, ug sa hinay-hinay, hinay kaayo, gi-drayban pabalik sa St. George aron masusi. Human sa sobra duha ka oras sa pagsusi ug sa pagsusi og usab, walay direktang problema ang nakita, mao nga sigudan na usab ang biyahe.

“Sa sama gayud nga gidugayon nga paglabay sa oras sa sama gayud nga dapit sa highway, uban sa samang pag-aso gikan sa ilawom sa tabon sa makina, ang sakyanan mibuto pag-usab. Karon mibati nga mas kataw-anan kay sa nasuko, ang naulawan nga batan-ong amahan sa makausa pa mibiya sa iyang masaligon nga mga minahal ug misugod pag-usab sa taas nga paglakaw alang sa tabang.

“Niining higayuna, ang tawo nga mihatag sa tubig miingon, ‘Ikaw o kadtong tawo nga parehas nimo og nawong angay nga mokuha og bag-ong radiator alang niana nga sakyanan.’ Wala siya masayud kon mokatawa ba o mohilak sa kahimtang niining batan-ong pamilya. ‘Unsa na kalayo ang inyong nabiyahe?’ miingon siya. ‘Singkwenta y singko na ka kilometro,’ mitubag ko.

“‘Unsa pa ka layo ang inyong biyaheon?’ ‘Kwatro mil dos siyentos kilometros,’ miingon ko. ‘Nan, ikaw tingali makahimo niana nga biyahe, ug ang imong asawa ug kadtong duha ka gagmay nga mga bata tingali makahimo niana nga biyahe, apan walay usa ninyo ang makahimo niana nga biyahe niana nga sakyanan.’ Napamatud-an nga propetikanhon ang tanan niyang gisulti.

“Duha lang gyud ka semana ang milabay, midrayb ko agi nianang tukma nga dapit. Sa mubo nga panahon, naghunahuna ko nga daw nakita nako nianang gamay nga dalan ang usa ka karaan nga sakyanan nga dunay matinud-anon nga batan-ong asawa ug duha ka gagmay nga mga bata. Sa unahan lang gayud nila, nahunahuna nako nga akong nakita ang batan-ong lalaki nga naglakaw padulong sa Kanarraville, ang gibug-aton sa kahadlok sa batan-ong amahan makita diha sa iyang linakawan.

“Niana nga higayon sa hunahuna, dili nako kapugngan nga mosinggit kaniya, ‘Ayaw gayud paghunong! Padayon sa paglakaw. Padayon sa pagpaningkamot. Dunay tabang ug kalipay sa unahan.’

“Ang ubang panalangin moabut diha dayon, ang uban dugay, ug ang uban dili moabut hangtud didto sa langit; apan para niadtong mohangup sa ebanghelyo ni Jesukristo, moabut kini. Mamaayo ra ang tanan sa katapusan. Salig sa Dios ug tuo sa maayong mga butang nga moabut” (“Good Things to Come,” lds.org/media-library).

Balik sa pahina 140.