10
Ցուցաբերեք շիտակություն
-
Խորհեք.Ձեր կարծիքով, ինչո՞ւ է Տերը սիրում նրանց, ովքեր ունեն «սրտի շիտակություն»: (Տես Վարդապետություն և Ուխտեր 124.15:)
-
Դիտեք.«Ի՞նչ փրկանք կտա մարդ իր անձի համար»: (Եթե տեսանյութը մատչելի չէ, կարդացեք հաջորդ էջում:)
-
Քննարկեք.Ի՞նչ է նշանակում շիտակ լինել: Ի՞նչ փոքր ուղիներով կարող են մարդիկ տալ իրենց հոգիները այս կյանքի բաների համար:
-
Կարդացեք.Հավատո հանգանակներ 1.13, Մոսիա 4.28, Հոբ 27.5 (աջ կողմում)
-
Կիրառեք.Ինքնուրույն գնահատական տվեք ձեզ հետևյալ բնագավառներում.
-
Պարտավորվեք.Պարտավորվեք շաբաթվա ընթացքում կատարել հետևյալ գործողությունները: Նշեք վանդակները, երբ կավարտեք յուրաքանչյուր գործողությունը.
-
Ամեն օր շիտակությունդրսևորեք:
-
Ուսուցանեք այս սկզբունքը ձեր ընտանիքին:
-
Շարունակեք կիրառել նախորդ հիմնական սկզբունքները:
-
Հուշում վարողին
Օգնեք յուրաքանչյուր մասնակցին կենտրոնանալ գործողության, ոչ թե խոսելու վրա:
Ի՞նչ փրկանք կտա մարդ իր անձի համար:
Եթե չեք կարող դիտել տեսանյութը, կարդացեք այս տեքստը:
ԵՐԵՑ ՌՈԲԵՐՏ Ս. ԳԱՅ. Փրկիչը մի անգամ իր աշակերտներին տվեց հետևյալ հարցը. «Ի՞նչ փրկանք կտա մարդ իր անձի համար»:
Սա մի հարց է, որի շուրջ հայրս սովորեցրեց լրջորեն խորհել տարիներ առաջ: Մինչ ես մեծանում էի, իմ ծնողները ինձ ամեն օր տան գործերից ինչ-որ աշխատանք էին հանձնարարում կատարել և մի փոքր գումար էին վճարում ինձ այդ աշխատանքի համար: Ես հաճախ ծախսում էի այդ գումարը` շաբաթական 50 սենթից մի փոքր ավելի, կինո գնալու համար: Այն ժամանակ կինոյի տոմսը 11 տարեկանների համար արժեր 25 սենթ: Ինձ մոտ մնում էր 25 սենթ կոնֆետների վրա ծախսելու համար, որոնց հատն արժեր 5 սենթ: Կինո` հինգ կոնֆետների հետ միասին: Դրանից լավ լինել չէր կարող:
Ամեն ինչ կարգին էր, մինչև ես դարձա 12 տարեկան: Մի օր կեսօրին, երբ հերթ էի կանգնել, ես իմացա, որ 12 տարեկանների համար տոմսն արժեր 35 սենթ, իսկ դա նշանակում էր երկու կոնֆետ պակաս: Դեռևս պատրաստ չլինելով կատարել այդ զոհաբերությունը` ես ինքս ինձ մտածեցի. «Դու ունես նույն տեսքը, ինչ մեկ շաբաթ առաջ»: Այնուհետև ես առաջ գնացի և խնդրեցի 25 սենթանոց մի տոմս: Տոմսավաճառը ոչինչ չկասկածեց և ես, ինչպես միշտ, գնեցի իմ հինգ կոնֆետները` երեքի փոխարեն:
Իմ արարքով խանդավառված ես հետո վազեցի տուն, որ հայրիկիս պատմեի իմ մեծ հաջողության մասին: Մինչ ես ամեն բան մանրամասնորեն պատմում էի, նա ոչինչ չէր ասում: Երբ ես վերջացրի, նա պարզապես նայեց ինձ և ասաց. «Որդիս, դու կծախե՞ս քո հոգին հինգ սենթով»: Նրա խոսքերը մխրճվեցին իմ սրտի մեջ: Դա մի դաս էր, որը ես երբեք չմոռացա:
(Robert C. Gay, «Ինչ փրկանք կտա մարդ իր անձի համար» Ensign կամ Լիահոնա, նոյ. 2012, 34):