« ជំពូកទី ៤ ៖ ស្វែងរក និងពឹងផ្អែកលើព្រះវិញ្ញាណ » ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ៖ មគ្គុទេសន៍ចែកចាយដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
« ជំពូកទី ៤ ៖ ស្វែងរក និងពឹងផ្អែកលើព្រះវិញ្ញាណ » ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង
ជំពូកទី ៤
ស្វែងរក និងពឹងផ្អែកលើព្រះវិញ្ញាណ
សូមពិចារណាការណ៍នេះ
-
តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីមានព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ និងការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ?
-
តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានតួនាទីអ្វីក្នុងការប្រែចិត្តជឿ ?
-
តើខ្ញុំអាចជួយមនុស្សដែលយើងបង្រៀនឲ្យមានអារម្មណ៍ពីឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយរបៀបណា ?
-
តើខ្ញុំអាចធ្វើឲ្យការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំកាន់តែមានន័យដោយរបៀបណា ?
-
តើខ្ញុំអាចស្គាល់ការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយរបៀបណា ?
សូមស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាអំណោយទានដ៏អស្ចារ្យបំផុតមួយ ដែលព្រះបានប្រទានដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ អំណោយទាននេះសំខាន់ណាស់ក្នុងការងាររបស់អ្នកជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ អ្នកត្រូវការការដឹកនាំ និងអានុភាពនៃវិវរណៈនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលអ្នកជួយមនុស្សឲ្យទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ទទួលពិធីបញ្ជាក់ និងប្រែចិត្តជឿ ។
ការមានការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក្នុងជីវិតរបស់អ្នកទាមទារការងារខាងវិញ្ញាណ ។ ការងារនេះរួមបញ្ចូលទាំងការអធិស្ឋានដ៏ក្លៀវក្លា និងការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាប់លាប់ ។ វារួមទាំងការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់អ្នក និងបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ១៨:៨–១០, ១៣ ) ។ វារួមបញ្ចូលទាំងការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ដោយសក្តិសមជារៀងរាល់សប្តាហ៍ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ២០:៧៧, ៧៩ ) ។
អ្នកប្រឈមមុខនឹងតម្រូវការ និងកាលៈទេសៈផ្សេងៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណនឹងជួយអ្នកដឹងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ និងនិយាយ ។ នៅពេលអ្នកស្វែងរក និងធ្វើតាមការបំផុសគំនិតទាំងនេះ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងពង្រីកសមត្ថភាព និងការបម្រើរបស់អ្នកឲ្យលើសពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើដោយខ្លួនឯងបាន ។ ទ្រង់នឹងជួយអ្នកក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ។ ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៣២:២–៥; អាលម៉ា ១៧:៣; ហេលេមិន ៥:១៧–១៩; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៣:១៥–១៦; ៨៤:៨៥ ) ។
« នៅពេលខាងមុខ យើងនឹងមិនអាចរស់ខាងវិញ្ញាណបានឡើយ បើគ្មានព្រះចេស្ដាណែនាំ ដឹកនាំ លួងលោមចិត្ត និងមានឥទ្ធិពលដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួនមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះ » ( រ័សុល អិម ណិលសុន « Revelation for the Church, Revelation for Our Lives » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៩៦ ) ។
ពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ
ពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ « ត្រូវបានប្រទានដល់មនុស្សគ្រប់រូប ដើម្បីឲ្យគេអាចដឹងខុស និងត្រូវ » ( មរ៉ូណៃ ៧:១៦; សូមមើល ខទី ១៤–១៩; សូមមើលផងដែរ យ៉ូហាន ១:៩ ) ។ ពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទគឺជាការបំភ្លឺ ចំណេះដឹង និងឥទ្ធិពលដែលបានប្រទានមកតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ឥទ្ធិពលនេះគឺមានពីមុនទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ វានឹងដឹកនាំអ្នកដែលទទួលបានការរៀនសូត្រ ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
តួអង្គព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាសមាជិកទីបីនៃក្រុមព្រះ ។ ទ្រង់ជាតួអង្គវិញ្ញាណដែលគ្មានព្រះកាយជាសាច់ និង ឆ្អឹងទេ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣០:២២ ) ។ ទ្រង់គឺជាអង្គលួងលោម ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាថានឹងបង្រៀនអ្នកដើរតាមទ្រង់នូវគ្រប់ការទាំងអស់ ហើយនាំឲ្យពួកគេនឹកឃើញនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀន ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៤:២៦ ) ។
ព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានព្រះចេស្ដាក្នុងការប្រទានសាក្សីដល់អ្នកដែលស្វែងរកសេចក្ដីពិតដោយស្មោះ មុនពេលទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ មនុស្សទាំងអស់អាចទទួលបានទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ដែលបានស្ដារឡើងវិញតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ « ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះ [ យើង ] អាចស្គាល់សេចក្ដីពិតនៃគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ » ( មរ៉ូណៃ ១០:៥ ) ។
អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាសិទ្ធិក្នុងការមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាគូកនជាប់ជានិច្ច នៅពេលដែលយើងមានភាពស័ក្ដិសម ។ យើងទទួលបានអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បន្ទាប់ពីយើងបានទទួលបុណ្យជ្រមុជដោយទឹក ។ វាផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបញ្ជាក់ ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ មានប្រសាសន៍ថា ៖ « ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺខុសគ្នា ។ កូនេលាសបានទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ មុនពេលគាត់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ដែលជាអំណាចបញ្ចុះបញ្ចូលនៃព្រះដល់គាត់អំពីសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែគាត់មិនអាចទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានទេ លុះត្រាតែគាត់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកសិន » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៩៧ ) ។
វាគឺដោយអំណោយទាន និងជាព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលយើងត្រូវបានញែកជាបរិសុទ្ធ—ធ្វើឲ្យកាន់តែបរិសុទ្ធ កាន់តែពេញលេញ កាន់តែបរិបូរណ៍ និងកាន់តែដូចជាព្រះ ។ វាគឺតាមរយៈការប្រោសលោះនៃព្រះគ្រីស្ទ និងអំណាចដ៏បរិសុទ្ធនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលយើងអាចកើតជាថ្មីខាងវិញ្ញាណ នៅពេលយើងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាដែលយើងចុះជាមួយព្រះ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៧:២៥–២៦ ) ។
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសន្យា
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក៏ត្រូវបានគេហៅថាជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសន្យាផងដែរ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៣ ) ។ នៅក្នុងសមត្ថភាពនេះ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបញ្ជាក់ថាពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពដែលយើងទទួល និងសេចក្ដីសញ្ញាដែលយើងធ្វើគឺអាចទទួលយកបានចំពោះព្រះ ។ អស់អ្នកដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសន្យា នឹងទទួលបានអ្វីទាំងអស់ដែលព្រះវរបិតាមាន ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៥១–៦០; អេភេសូរ ១:១៣–១៤; សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសន្យា ) ។
ពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្ដីសញ្ញាទាំងអស់ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសន្យា ដើម្បីមានសុពលភាពបន្ទាប់ពីជីវិតនេះ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣២:៧, ១៨–១៩, ២៦ ) ។ ការផ្សារភ្ជាប់នោះអាស្រ័យលើការបន្តភាពស្មោះត្រង់របស់យើង ។
អំណោយទានខាងព្រះវិញ្ញាណ
ព្រះអម្ចាស់ប្រទានអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណដល់យើង ដើម្បីប្រទានពរដល់យើង និងដើម្បីប្រើក្នុងការផ្ដល់ពរដល់អ្នកដទៃ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:៨–៩, ២៦ ) ។ ឧទាហរណ៍ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលរៀនភាសាថ្មីអាចទទួលបានអំណោយទាននៃភាសាដើម្បីផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវជំនួយដ៏ទេវភាពក្នុងការបង្រៀនអ្នកដទៃជាភាសាកំណើតរបស់ពួកគេ ។
អំណោយទានជាច្រើននៃព្រះវិញ្ញាណត្រូវបានពិពណ៌នានៅក្នុង មរ៉ូណៃ ១០:៨–១៨, គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:១១–៣៣ និង កូរិនថូស ទី១ ១២:១–១២ ។ ទាំងនេះគ្រាន់តែជាអំណោយទានមួយចំនួននៃព្រះវិញ្ញាណប៉ុណ្ណោះ ។ ព្រះអម្ចាស់អាចនឹងប្រទានពរដល់យើងជាមួយនឹងអំណោយផ្សេងទៀត អាស្រ័យលើភាពស្មោះត្រង់របស់យើង តម្រូវការរបស់យើង និងតម្រូវការរបស់អ្នកដទៃ ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះអញ្ជើញយើងឲ្យស្វែងរកអំណោយទានខាងវិញ្ញាណដោយស្មោះ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:៨; កូរិនថូស ទី១ ១៤:១, ១២ ) ។ អំណោយទានទាំងនេះកើតឡើងតាមរយៈការអធិស្ឋាន សេចក្ដីជំនឿ និងការខិតខំ—ហើយស្របតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ ។
ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ឬជាដៃគូ
នៅក្នុង Bible Dictionary យើងអានថា « Holy Ghost » « Light of Christ » និង « Spirit, the Holy » ។ សូមសរសេរការពិពណ៌នាអំពីធម្មជាតិ និងតួនាទីនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
សូមអាន កិច្ចការ ៤:១–៣៣ ។
-
តើពេត្រុស និង យ៉ូហាន ស្វែងរកអំណោយទានខាងវិញ្ញាណដោយរបៀបណា ?
-
តើព្រះឆ្លើយតបនឹងការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកអាចរៀនអ្វីខ្លះមកពីបទពិសោធន៍នេះអំពីកិច្ចការរបស់យើង ?
ព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងការប្រែចិត្តជឿ
ការប្រែចិត្តជឿកើតឡើងតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ តួនាទីរបស់អ្នកគឺដើម្បីជួយនាំយកព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណចូលទៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្ស ។ របៀបមួយចំនួនដែលអ្នកអាចធ្វើការណ៍នេះគឺត្រូវបានផ្ដល់ជាយោបល់ដូចខាងក្រោម ។
-
ស្វែងរកដើម្បីមានព្រះវិញ្ញាណគង់នៅជាមួយអ្នកតាមរយៈការអធិស្ឋាន ការស្រាវជ្រាវបទគម្ពីរ និងការរក្សាសេចក្តីសញ្ញារបស់អ្នក ។
-
បង្រៀនដោយព្រះវិញ្ញាណអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងសារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញ ។ ធ្វើតាមការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណក្នុងការបត់បែនសារលិខិតរបស់អ្នកទៅនឹងតម្រូវការរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ ។
-
ថ្លែងទីបន្ទាល់ថា អ្នកដឹងដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថា អ្វីដែលអ្នកបង្រៀនគឺជាការពិត ។ នៅពេលអ្នកថ្លែងទីបន្ទាល់ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចធ្វើជាសាក្សីទៅកាន់អ្នកដទៃ ។
-
អញ្ជើញមនុស្សឲ្យប្រព្រឹត្តិ និងគាំទ្រពួកគេក្នុងការរក្សាការតាំងចិត្តរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលមនុស្សរក្សាការតាំងចិត្ត នោះពួកគេនឹងទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកាន់តែខ្លាំងឡើង ។ សូមមើល ជំពូកទី ១១ ។
-
តាមដានដោយសួរមនុស្សអំពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ នៅពេលពួកគេធ្វើសកម្មភាពតាមការអញ្ជើញ ។ សេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេនឹងរីកចម្រើន នៅពេលពួកគេប្រែចិត្ត គោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិ និងរក្សាការតាំងចិត្តរបស់ពួកគេ ។ ជួយពួកគេឲ្យស្គាល់ព្រះវិញ្ញាណដែលធ្វើការជាមួយពួកគេ ។
ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ បានបង្រៀនថា ៖ « ការប្រែចិត្តជឿពិតប្រាកដកើតឡើងតាមរយៈព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណ ។ នៅពេលព្រះវិញ្ញាណប៉ះនឹងដួងចិត្តរបស់ពួកគេ នោះដួងចិត្តទាំងឡាយត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរ ។ នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ៗ… ទទួលអារម្មណ៍ដឹងថា ព្រះវិញ្ញាណកំពុងធ្វើការជាមួយពួកគេ ឬនៅពេលពួកគេមើលឃើញភស្ដុតាងនៃក្ដីស្រឡាញ់ និងក្ដីមេត្តារបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ នោះពួកគេត្រូវបានស្អាង និងពង្រឹងខាងវិញ្ញាណ ហើយជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើទ្រង់នឹងចម្រើនឡើង ។ បទពិសោធន៍ជាមួយនឹងព្រះវិញ្ញាណទាំងនេះ កើតមានដោយឯកឯង នៅពេលមនុស្សម្នាក់ស្ម័គ្រចិត្តដកពិសោធន៍នូវព្រះបន្ទូល [ សូមមើល អាលម៉ា ៣២:២៧ ] ។ ការណ៍នេះគឺជារបៀបដែលយើងអាច ទទួលអារម្មណ៍ដឹងថា ដំណឹងល្អគឺជាការពិត » ( Now Is the Time » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០០ ទំព័រ ៧៥ ) ។
ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ឬជាដៃគូ
-
សូមពិចារណាវគ្គបទគម្ពីរមួយ ឬច្រើនខាងក្រោមនេះ ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមស្វែងយល់ពីអារម្មណ៍របស់មនុស្សម្នាក់ក្នុងដំណើរប្រែចិត្តជឿ ។ សូមកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ។ សូមពិភាក្សាអំពីការយល់ដឹងរបស់អ្នកជាមួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និងសមាជិកដទៃទៀត ។
នីហ្វៃទី២ ៤:១៦–៣៥; អេណុស ១; ម៉ូសាយ ៤–៥; ១៨:៧–១៤; ២៧–២៨; អាលម៉ា ៥; ១៧–២២; ៣២; ៣៦; ៣៨
-
សូមពិចារណាវគ្គបទគម្ពីរមួយ ឬច្រើនខាងក្រោមនេះ ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមពិចារណាពីរបៀបដែលអ្នកអាចបង្រៀនបានកាន់តែល្អដោយមានអំណាចនៃការប្រែចិត្តជឿនៃព្រះវិញ្ញាណ ។ សូមកត់ត្រាគំនិត និងចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ។ សូមពិភាក្សាអំពីគំនិតរបស់អ្នកជាមួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និងសមាជិកដទៃទៀត ។
នីហ្វៃទី១ ៨:១១–១២; ម៉ូសាយ ២៨:១–៤; អាលម៉ា ២៦; ២៩; ៣១:២៦–៣៨; ៣២; មរ៉ូណៃ ៧:៤៣–៤៨; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤; ១៨:១០–១៦; ៥០:២១–២២ ។
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ
តើបទគម្ពីរខាងក្រោមនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងកិច្ចការរបស់អ្នក ?
តើអ្នកធ្វើអ្វីដើម្បីមានព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងការងាររបស់អ្នក ?
សូមអធិស្ឋានដោយមានសេចក្តីជំនឿនៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ដើម្បីជួយអ្នកដទៃឲ្យប្រែចិត្ត អ្នកត្រូវបង្រៀនដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៥០:១៣–១៤, ១៧–២២ ) ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា « ព្រះវិញ្ញាណត្រូវបានប្រទានដល់អ្នក ដោយពាក្យអធិស្ឋាននៃសេចក្ដីជំនឿ ហើយបើសិនជាអ្នករាល់គ្នាមិនបានទទួលព្រះវិញ្ញាណទេ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមិនត្រូវបង្រៀនឡើយ » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤២:១៤ ) ។
នៅពេលអ្នកអធិស្ឋានទូលសុំជំនួយក្នុងការបង្រៀនរបស់អ្នក នោះព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងនាំការបង្រៀនរបស់អ្នក « ចូលទៅក្នុងចិត្តនៃកូនចៅមនុស្ស » ( នីហ្វៃទី២ ៣៣:១ ) ។ នៅពេលអ្នកបង្រៀនដោយព្រះវិញ្ញាណ និងអ្នកដទៃទទួលការបង្រៀនដោយព្រះវិញ្ញាណ នោះអ្នកនឹង « យល់គ្នាទៅវិញទៅមក » និង « បានស្អាងឡើង ហើយត្រេកអរជាមួយគ្នា » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៥០:២២ ) ។
របៀបដើម្បីអធិស្ឋាន
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនយើងពីរបៀបអធិស្ឋាន ( សូមមើល ម៉ាថាយ ៦:៩–១៣; នីហ្វៃទី៣ ១៨:១៩ ) ។ អធិស្ឋានដោយស្មោះសរ និងដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិតដែលអ្នកទទួលបានពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ការអធិស្ឋានដែលមានប្រសិទ្ធភាពតម្រូវឲ្យមានការព្យាយាមដោយចិត្តរាបទាប និងការខិតខំប្រកបដោយនិរន្តរភាព ( សូមមើល មរ៉ូណៃ ១០:៣–៤; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៨:១០ ) ។
ប្រើភាសាដែលបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការថ្វាយបង្គំព្រះ ។ នៅក្នុងភាសាអង់គ្លេសសូមប្រើភាសាបទគម្ពីរដូចជា Thee, Thou, Thy និង Thine ជាជាងសព្វនាមទូទៅដូចជាyou, your និង yours ។
បង្ហាញការដឹងគុណជានិច្ច ។ ការខិតខំដោយសម្បជញ្ញៈក្នុងការមានអំណរគុណនឹងជួយអ្នកឲ្យស្គាល់ថាតើព្រះមានសេចក្តីមេត្តាករុណាយ៉ាងណានៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។ វានឹងបើកបេះដូង និងគំនិតរបស់អ្នកចំពោះការបំផុសគំនិត ។
អធិស្ឋាន « ដោយអស់ពីកម្លាំងចិត្ត » សម្រាប់ឲ្យអ្នកបានចិត្តសប្បុរស ( មរ៉ូណៃ ៧:៤៨ ) ។ អធិស្ឋានឲ្យអ្នកដទៃចំៗឈ្មោះ ។ សូមអធិស្ឋានឲ្យអ្នកដែលអ្នកកំពុងបង្រៀន ។ ស្វែងរកការបំផុសគំនិតសម្រាប់របៀបដែលអ្នកនឹងអញ្ជើញ ហើយជួយពួកគេឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ។
ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
សិក្សាការអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង ម៉ាថាយ ៦:៩–១៣ ។ សួរខ្លួនអ្នកនូវសំណួរខាងក្រោម ហើយកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ។
-
តើទំនួលខុសត្រូវបច្ចុប្បន្នរបស់អ្នកក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមានឥទ្ធិពលលើការអធិស្ឋានរបស់អ្នកដោយរបៀបណា ?
-
តើការអធិស្ឋានរបស់អ្នកស្វែងរកពរជ័យឲ្យជីវិតអ្នកដទៃតាមវិធីណាខ្លះ ?
-
តើអ្នកអធិស្ឋានដើម្បីអាចយកឈ្នះការល្បួងដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកអធិស្ឋានទូលសុំជំនួយក្នុងការបំពេញតម្រូវការខាងវិញ្ញាណ និងខាងសាច់ឈាមរបស់អ្នកដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកនឹងថ្វាយសិរីរុងរឿងចំពោះព្រះ នៅពេលអ្នកអធិស្ឋានដោយរបៀបណា ?
ពេលណាដែលត្រូវអធិស្ឋាន
តើខ្ញុំគួរតែអធិស្ឋាននៅពេលណា ? ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា « ព្យាយាមស្វែងរក សូមអធិស្ឋានជានិច្ច ហើយសូមមានជំនឿ ហើយគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ផ្សំគ្នា សម្រាប់សេចក្ដីល្អដល់អ្នក » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៩០:២៤ ) ។
អាលម៉ា បាននិយាយថា « ចូរប្រឹក្សាជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់នូវគ្រប់កិច្ចការរបស់កូន ហើយទ្រង់នឹងដឹកនាំកូនទៅរកការល្អ មែនហើយ កាលណាកូនដេកចុះនៅពេលយប់ ចូរដេកនៅក្នុងព្រះអម្ចាស់ដើម្បីឲ្យទ្រង់មើលថែទាំកូនពេលកូនដេក ហើយពេលកូនក្រោកឡើងនៅពេលព្រឹក ចូរចិត្តកូនពោរពេញទៅដោយអំណរគុណដល់ព្រះ ហើយបើសិនជាកូនធ្វើការទាំងនេះ នោះកូននឹងត្រូវបានលើកឡើងនៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ » ( អាលម៉ា ៣៧:៣៧; សូមមើលផងដែរ ៣៤:១៧–២៧ ) ។
ព្រះអម្ចាស់អញ្ជើញអ្នកឲ្យទុកពេលស្ងប់ស្ងាត់ និងឯកជនដើម្បីអធិស្ឋាន ៖ « ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ ហើយ…អធិស្ឋានដល់ព្រះវរបិតា » ( នីហ្វៃទី៣ ១៣:៦; សូមមើលផងដែរ ខទី ៧–១៣ ) ។
ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានបង្រៀនថា ៖ « ជារៀងរាល់ព្រឹក … ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគួរតែលុតជង្គង់ ហើយទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ឲ្យបន្ធូរអណ្តាតរបស់ពួកគេ ហើយមានព្រះបន្ទូលតាមរយៈពួកគេទៅកាន់ពរជ័យនៃអ្នកដែលពួកគេនឹងត្រូវបង្រៀន ។ ប្រសិនបើពួកគេនឹងធ្វើបែបនេះ នោះពន្លឺថ្មីនឹងចូលមកក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ វានឹងមានភាពរីករាយខ្លាំងជាងមុនដើម្បីធ្វើការងារនេះ ។ ពួកគេនឹងដឹងថាតាមន័យពិត ពួកគេគឺជាពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលនិយាយក្នុងនាមទ្រង់ » ( « Missionary Service » First Worldwide Leadership Training Meeting ថ្ងៃទី ១១ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ២០ ) ។
ទុកចិត្តលើព្រះពេលយើងអធិស្ឋាន
ការមានសេចក្តីជំនឿលើព្រះមានន័យថាការទុកចិត្តលើទ្រង់ ។ ការណ៍នេះរួមបញ្ចូលទាំងការទុកចិត្តលើព្រះឆន្ទៈរបស់ទ្រង់ និងពេលវេលារបស់ទ្រង់ក្នុងការឆ្លើយតបនឹងការអធិស្ឋានរបស់អ្នក ( សូមមើល អេសាយ ៥៥:៨–៩ ) ។ ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានបង្រៀនថា ៖
« ជាលទ្ធផល មិនថាជំនឿរបស់យើងខ្លាំងប៉ុនណានោះទេ វាមិនអាចបង្កើតលទ្ធផលដែលផ្ទុយនឹងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ជាអង្គដែលយើងជឿនោះទេ ។ សូមចាំរឿងនេះ នៅពេលដែលការអធិស្ឋានរបស់អ្នកហាក់ដូចជាមិនត្រូវបានឆ្លើយតបតាមរបៀប ឬនៅពេលដែលអ្នកចង់បាន ។ ការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺតែងតែស្ថិតនៅក្រោមអំណាចនៃរបៀបរៀបរយរបស់ស្ថានសួគ៌ នៅក្រោមសេចក្ដីល្អ និងព្រះបំណង និងព្រះប្រាជ្ញា ព្រមទាំងពេលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ នៅពេលយើងមានសេចក្តីជំនឿ និងការទុកចិត្តបែបនោះទៅលើព្រះអម្ចាស់ នោះយើងមានសុវត្ថិភាព និងភាពស្ងប់ស្ងាត់ពិតប្រាកដក្នុងជីវិតរបស់យើង » ( « The Atonement and Faith » Ensign ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៣០) ។
ទាក់ទងនឹងការអធិស្ឋានដែលហាក់ដូចជាគ្មានទទួលបានចម្លើយ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា ៖
« ខ្ញុំយល់ពីអារម្មណ៍នោះ ! ខ្ញុំយល់ពីការភ័យខ្លាច និងទឹកភ្នែកនៃគ្រាបែបនេះ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ដឹងដែរថា ការអធិស្ឋានរបស់យើងនឹងមិនដែលព្រងើយកន្តើយឡើយ ។ សេចក្ដីជំនឿរបស់យើងមិនដែលមិនមានតម្លៃនោះទេ ។ ខ្ញុំដឹងថាទស្សនៈរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលមានប្រាជ្ញាគ្រប់ទាំងអស់គឺទូលំទូលាយជាងទស្សនៈរបស់យើងឆ្ងាយណាស់ ។ ខណៈពេលដែលយើងដឹងអំពីបញ្ហា និងការឈឺចាប់ក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើង ទ្រង់ជ្រាបពីវឌ្ឍនភាព និងសក្ដានុពលអមតៈរបស់យើង ។ ប្រសិនបើយើងអធិស្ឋានដើម្បីដឹងពីព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ហើយចុះចូលនឹងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ដោយភាពអត់ធ្មត់ និងភាពក្លាហាននោះការព្យាបាលនៅស្ថានសួគ៌អាចប្រព្រឹត្តទៅតាមវិធី និងពេលវេលារបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ » ( « Jesus Christ—the Master Healer » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៥ ទំព័រ ៨៦ ) ។
រៀនស្គាល់ការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ
វាមានសារៈសំខាន់សម្រាប់អ្នក និងមនុស្សដែលអ្នកបង្រៀន ដើម្បីរៀនស្គាល់ទំនាក់ទំនងមកពីព្រះវិញ្ញាណ ។ ជាធម្មតា ព្រះវិញ្ញាណប្រាស្រ័យទាក់ទងដោយស្ងាត់ស្ងៀម តាមរយៈអារម្មណ៍ និងគំនិតរបស់អ្នក ។ ព្យាការីអេលីយ៉ាបានរកឃើញថា ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់មិនមែននៅក្នុងខ្យល់ រញ្ជួយដី ឬភ្លើងនោះទេ—ប៉ុន្តែគឺ « សំឡេងតូចរហៀងៗ » ( ពង្សាវតាក្សត្រ ទី១ ១៩:១២ ) ។ វា « ពុំមែនជាសូរផ្គរលាន់ទេ » ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ « ជាសំឡេងរហៀងៗនៃភាពស្រទន់ឥតខ្ចោះ ហាក់បីដូចជាពាក្យខ្សឹប » ប៉ុន្តែវាអាច « ចាក់ទំលុះទៅដល់ទាំងព្រលឹង » ( ហេលេមិន ៥:៣០ ) ។
ការប្រាស្រ័យទាក់ទងពីព្រះវិញ្ញាណអាចមានអារម្មណ៍ខុសគ្នាចំពោះមនុស្សផ្សេងគ្នា ។ ទោះបីជាការប្រាស្រ័យទាក់ទងទាំងនេះមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះគម្ពីរបង្រៀនពីរបៀបស្គាល់ពួកគេដែរ ។ ឧទាហរណ៍ ព្រះវិញ្ញាណនឹងពង្រឹងអ្នក ហើយដឹកនាំអ្នកឲ្យធ្វើល្អ ។ ទ្រង់នឹងបំភ្លឺគំនិតរបស់អ្នក ។ ទ្រង់នឹងដឹកនាំអ្នកឲ្យដើរដោយបន្ទាបខ្លួន ហើយវិនិច្ឆ័យដោយសុចរិត ។ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១:១២–១៤ និងប្រអប់ « ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន » ដែលមាននៅក្នុងផ្នែកនេះនៅពេលក្រោយ ) ។
ដើម្បីឆ្លើយសំណួរនេះ « តើអ្នកស្គាល់ការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណដោយរបៀបណា ? » ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី អាន មរ៉ូណៃ ៧:១៣, ១៦–១៧ ។ ពេលនោះលោកបានមានប្រសាសន៍ ៖
« នោះជាការសាកល្បងនៅពេលអ្វីៗទាំងអស់បាននិយាយនិងធ្វើរួច ។ តើវាបានបញ្ចុះបញ្ចូលមនុស្សម្នាក់ឲ្យធ្វើល្អ ឲ្យក្រោកឡើង ឈរឲ្យខ្ពស់ ធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវ មានចិត្តល្អ មានសេចក្ដីសប្បុរសដែរទេ ? នោះហើយជាព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ ។…
« …អញ្ជើញនាំឲ្យធ្វើល្អគឺបានចាត់មកពីព្រះ ។ ប្រសិនបើវានាំឲ្យធ្វើអាក្រក់ ហើយវាមកពីអារក្ស ។… ហើយប្រសិនបើអ្នកធ្វើការត្រឹមត្រូវ ហើយប្រសិនបើអ្នករស់នៅតាមផ្លូវត្រូវ នោះអ្នកនឹងដឹងនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកនូវអ្វីដែលព្រះវិញ្ញាណកំពុងមានបន្ទូលមកកាន់អ្នក ។
« បងប្អូនស្គាល់ការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណតាមរយៈផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ—ដែលបំភ្លឺ ដែលលើកស្ទួយ ដែលមានភាពវិជ្ជមាន និងសុទិដ្ឋិនិយម ព្រមទាំងលើកស្ទួយ ហើយដឹកនាំយើងឲ្យមានគំនិតល្អ និងពាក្យសម្ដីល្អ ទង្វើល្អមកពីព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ » ( Teachings of Presidents of the Church: Gordon B. Hinckley [ ឆ្នាំ ១៩៩៧ ] ទំព័រ ២៦០–២៦១ ) ។
នៅពេលអ្នកស្វែងរក និងធ្វើតាមការណែនាំនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះសមត្ថភាពរបស់អ្នកក្នុងការញែកដឹង និងយល់ពីការបំផុសគំនិតរបស់ទ្រង់នឹងរីកចម្រើនបន្តិចម្តងៗ ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២៨:៣០ ) ។ តាមវិធីខ្លះ ការកាន់តែយល់ពីភាសានៃព្រះវិញ្ញាណ គឺដូចជាការរៀនភាសាផ្សេងទៀតដែរ ។ ការប្រែចិត្តជឿគឺជាដំណើរការមួយដែលតម្រូវឲ្យមានការខិតខំយ៉ាងឧស្សាហ៍ ។
ស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយមានគោលបំណងពេញបេះដូង ។ ប្រសិនបើអ្នកជាប់រវល់នឹងរឿងផ្សេង នោះអ្នកប្រហែលជាមិនយល់ពីការខ្សឹបប្រាប់ពីព្រះវិញ្ញាណនោះទេ ។ ឬទ្រង់ប្រហែលជារង់ចាំប្រាស្រ័យទាក់ទង រហូតដល់អ្នកស្វែងរកឥទ្ធិពលរបស់ទ្រង់ដោយឆន្ទៈដ៏រាបទាបដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិតរបស់ទ្រង់ ។
សំឡេងនៅក្នុងពិភពលោកប្រកួតប្រជែងការយកចិត្តទុកដាក់របស់អ្នក ។ វាអាចរុញចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណចេញយ៉ាងងាយស្រួល លុះត្រាតែអ្នកផ្តល់កន្លែងសម្រាប់ព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នក ។ សូមចងចាំដំបូន្មាននេះមកពីព្រះអម្ចាស់ ៖ « ចូរបង្អង់សិន ឲ្យបានដឹងថា យើងជាព្រះ » ( ទំនុកដំកើង ៤៦:១០; សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១០១:១៦ ) ។
« ព្រះប្រើគំរូផ្សេងៗគ្នាដើម្បីបង្ហាញវិវរណៈដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ដូចជាការគិតដល់គំនិត និងអារម្មណ៍ដល់ដួងចិត្ត សុបិន… និងការបំផុសគំនិត ។ វិវរណៈមួយចំនួនទទួលភ្លាមៗ និង ខ្លាំងក្លា ខ្លះទៀតទទួលបានដឹងបន្តិចម្ដងៗ និង ល្អិតល្អន់ ។ ការទទួលបាន ការស្គាល់ និងការឆ្លើយតបចំពោះវិវរណៈមកពីព្រះ គឺជាអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ ដែលយើងទាំងអស់គ្នាគួរប្រាថ្នាចង់បាន និងស្វែងរកដោយសមរម្យ » ( David A. Bednar « The Spirit of Revelation in the Work » សិក្ខាសាលាថ្នាក់អ្នកដឹកនាំបេសកកម្ម ឆ្នាំ ២០១៨ ) ។
ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
សូមសិក្សាព្រះគម្ពីរក្នុងតារាងខាងក្រោម ។ សូមគិតអំពីពេលដែលអ្នកបានឆ្លងកាត់អារម្មណ៍ គំនិត ឬចំណាប់អារម្មណ៍ណាមួយដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា និងទទួលបានបទពិសោធន៍ សូមបន្ថែមបទគម្ពីរផ្សេងទៀតទៅក្នុងបញ្ជីនេះ ។ សូមគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចប្រើគោលការណ៍ទាំងនេះដើម្បីជួយអ្នកដទៃឲ្យមានអារម្មណ៍ និងស្គាល់ព្រះវិញ្ញាណ ។
|
គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៦:២៣; ១១:១២–១៤; ៨៨:៣; យ៉ូហាន ១៤:២៦–២៧; រ៉ូម ១៥:១៣; កាឡាទី ៥:២២–២៣ |
ផ្តល់អារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ អំណរ សេចក្តីសុខសាន្ត ការលួងលោម សេចក្តីអំណត់ សុភាពរាបសារ សេចក្តីជំនឿ និងក្តីសង្ឃឹម ។ |
|
អាលម៉ា ៣២:២៨; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៦:១៤–១៥; ៨:២–៣; កូរិនថូស ទី១ ២:៩–១១ |
បំភ្លឺ និងផ្តល់គំនិតនៅក្នុងការគិត និងអារម្មណ៍នៅក្នុងដួងចិត្ត ។ |
|
ជំនួយពីបទគម្ពីរមានឥទ្ធិពលខ្លាំង ។ | |
|
ជំនួសភាពងងឹតដោយពន្លឺ ។ | |
|
ពង្រឹងបំណងប្រាថ្នាដើម្បីចៀសវាងពីអំពើអាក្រក់ និងគោរពតាមបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ។ | |
|
មរ៉ូណៃ ១០:៥; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ២១:៩; ១០០:៨; យ៉ូហាន ១៤:២៦; ១៥:២៦; ១៦:១៣ |
បង្រៀនសេចក្តីពិត ហើយឲ្យសេចក្តីពិតនោះស្ថិតក្នុងការចងចាំ ។ |
|
ណែនាំ និងការពារពីការបោកប្រាស់ ។ | |
|
នីហ្វៃទី២ ៣១:១៨; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ២០:២៧; យ៉ូហាន ១៦:១៣–១៤ |
លើកតម្កើង និងធ្វើសាក្សីពីព្រះជាព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់គឺ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ |
|
គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤២:១៦; ៨៤:៨៥; ១០០:៥–៨; លូកា ១២:១១–១២ |
ដឹកនាំពាក្យសម្តីរបស់គ្រូបង្រៀនដែលបន្ទាបខ្លួន ។ |
|
មរ៉ូណៃ ១០:៨–១៧; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:៨–២៦; កូរិនថូស ទី១ ១២ |
អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណ ។ |
|
ប្រាប់ពីអ្វីដែលត្រូវអធិស្ឋាន ។ | |
|
ប្រាប់ពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ ។ | |
|
ជួយជនសុចរិតនិយាយដោយអានុភាព និងសិទ្ធិអំណាច ។ | |
|
ញែកជាបរិសុទ្ធ និងនាំមកនូវការផ្ដាច់បាប ។ | |
|
ដាក់សេចក្តីពិតទៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នកស្តាប់ ។ | |
|
ពង្រឹងជំនាញ និងសមត្ថភាព ។ | |
|
នីហ្វៃទី១ ៧:១៥; នីហ្វៃទី២ ២៨:១; ៣២:៧; អាលម៉ា ១៤:១១; មរមន ៣:១៦; អេធើរ ១២:២ |
ជំរុញទៅមុខ ឬជំរុញទៅក្រោយ ។ |
|
ពង្រឹងទាំងគ្រូបង្រៀន និងសិស្ស ។ |
ពឹងផ្អែកលើព្រះវិញ្ញាណ ។
ក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ អ្នកត្រូវធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់តាមរបៀបរបស់ទ្រង់ និងដោយព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្រៀនថា « គ្មានមនុស្សណាអាចបង្រៀនដំណឹងល្អដោយគ្មានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឡើយ » ( Teachings: Joseph Smith ទំព័រ ៣៣២ ) ។
សូមទុកចិត្តលើព្រះវិញ្ញាណឲ្យដឹកនាំអ្នកក្នុងគ្រប់ផ្នែកនៃការងាររបស់អ្នក ។ ទ្រង់នឹងបំភ្លឺ ហើយបំផុសគំនិតដល់អ្នក ។ ទ្រង់នឹងជួយអ្នកស្វែងរកមនុស្សដើម្បីបង្រៀន ហើយនឹងនាំអំណាចដល់ការបង្រៀនរបស់អ្នក ។ ទ្រង់នឹងជួយ នៅពេលអ្នកជួយសមាជិក សមាជិកដែលត្រឡប់មកសកម្មឡើងវិញ និងអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកគេ ។
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាខ្លះមានអារម្មណ៍ជឿជាក់លើខ្លួនពួកគេ ។ អ្នកខ្លះទៀតខ្វះទំនុកចិត្តបែបនេះ ។ ចូរបន្ទាបខ្លួនទុកទីទុកចិត្ត និងសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មិនមែននៅលើខ្លួនអ្នកឡើយ ។ ពឹងផ្អែកលើព្រះវិញ្ញាណ ជាជាងទេពកោសល្យ និងសមត្ថភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងលើកតម្កើងការខិតខំរបស់អ្នកលើសពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបានដោយខ្លួនឯង ។
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ
សូមសិក្សាបទគម្ពីរខាងក្រោម ហើយពិចារណាពីរបៀបដែលវាឆ្លើយសំណួរសំខាន់ៗទាំងនេះ ដែលអ្នកគួរតែសួរជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ តើអ្នកអាចអនុវត្តការបង្រៀននេះនៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះទៅនឹងការខិតខំស្វែងរករបស់អ្នក ផ្នែកដាក់ផែនការ និងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងជាដៃគូដោយរបៀបណា ? តើអ្នកអាចអនុវត្តវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះទៅនឹងការខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីបង្រៀន អញ្ជើញមនុស្សឲ្យធ្វើការតាំងចិត្ត និងតាមដានការតាំងចិត្តដោយរបៀបណា?
តើខ្ញុំគួរតែទៅទីណា ?
តើខ្ញុំគួរតែធ្វើដូចម្តេច ?
តើខ្ញុំគួរតែនិយាយអ្វី ?
តើខ្ញុំប្រើបទគម្ពីរនៅក្នុងការបង្រៀនរបស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា ?
ពាក្យដាស់តឿនមួយចំនួន
បញ្ជាក់ចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកជាមួយនឹងប្រភពដែលអាចទុកចិត្តបាន ។
នៅពេលអ្នកអធិស្ឋានទូលសុំការបំផុសគំនិត សូមប្រៀបធៀបចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកជាមួយនឹងបទគម្ពីរ និងការបង្រៀនរបស់ព្យាការីដែលនៅរស់ ។ ចំណាប់អារម្មណ៍មកពីព្រះវិញ្ញាណនឹងស្របតាមប្រភពទាំងនេះ ។
ស្វែងរកវិវរណៈនៅក្នុងកិច្ចការរបស់អ្នក ។
ត្រូវប្រាកដថាអារម្មណ៍ដែលអ្នកទទួលគឺស្របទៅនឹងកិច្ចការរបស់អ្នក ។ ចំណាប់អារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណមិនត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យអ្នកដើម្បីប្រឹក្សា ឬកែតម្រង់អ្នកដទៃឡើយ លើកលែងតែអ្នកត្រូវបានហៅដោយសិទ្ធិអំណាចត្រឹមត្រូវ ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកនឹងមិនទទួលបានវិវរណៈដើម្បីប្រាប់ប៊ីស្សពអំពីអ្វីដែលគាត់គួរធ្វើនៅក្នុងការហៅរបស់គាត់នោះទេ ។
ស្វែងយល់ពីឥទ្ធិពលពិតនៃព្រះវិញ្ញាណ
ប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ បានទូន្មានថា ៖ « ខ្ញុំសូមផ្តល់នូវពាក្យដាស់តឿនមួយ ។ … ខ្ញុំគិតថា ប្រសិនបើយើងមិនប្រយ័ត្នទេ… យើងអាចនឹងចាប់ផ្តើមព្យាយាមក្លែងបន្លំឥទ្ធិពលពិតនៃព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ដោយមធ្យោបាយមិនស័ក្តិសម និងឧបាយកលផ្សេងៗ ។ ខ្ញុំបានបារម្ភនៅពេលអារម្មណ៍ជ្រោតជ្រាប ឬទឹកភ្នែកដែលស្រក់ដោយឯកឯងត្រូវបានចាត់ទុកថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានវត្តមាន ។ ពិតបា្រកដណាស់ ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់អាចនាំមកនូវអារម្មណ៍ដ៏ជ្រោតជ្រាបថែមទាំងទឹកភ្នែកផងដែរ ប៉ុន្តែការបង្ហាញសំបកក្រៅមិនគួរយល់ច្រឡំជាមួយនឹងវត្តមានរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឡើយ » ( The Teachings of Howard W. Hunter [ ឆ្នាំ ១៩៩៧ ] ទំព័រ ១៨៤ ) ។
សូមកុំព្យាយាមបង្ខំការណ៍ខាងវិញ្ញាណឡើយ ។
បញ្ហាខាងវិញ្ញាណមិនអាចបង្ខំបានទេ ។ អ្នកអាចបណ្ដុះអាកប្បកិរិយា និងបរិយាកាសដែលយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណ ហើយអ្នកអាចរៀបចំខ្លួនអ្នក ប៉ុន្តែអ្នកមិនអាចកំណត់ពីរបៀប ឬពេលណាដែលការបំផុសគំនិតមកដល់ឡើយ ។ សូមអត់ធ្មត់ និងទុកចិត្តថា អ្នកនឹងទទួលបានអ្វីដែលអ្នកត្រូវការ នៅពេលដែលពេលវេលាត្រឹមត្រូវ ។
សូមរក្សាបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណឲ្យពិសិដ្ឋ
ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា អ្នកប្រហែលជាយល់ដឹងអំពីបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណច្រើនជាងអ្នកធ្លាប់មាននៅក្នុងជីវិតកាលពីដើមទៅទៀត ។ បទពិសោធន៍ទាំងនេះគឺពិសិដ្ឋ ហើយជាទូទៅគឺសម្រាប់ការពង្រឹង ការណែនាំ ឬការកែតម្រូវផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ។
បទពិសោធន៍ជាច្រើនទាំងនេះត្រូវបានរក្សាទុកជាឯកជនល្អបំផុត ។ សូមចែកចាយតែពេលដែលព្រះវិញ្ញាណបង្ហាញថាអ្នកអាចផ្ដល់ពរដល់មនុស្សដទៃដោយការធ្វើដូច្នេះ ( សូមមើល អាលម៉ា ១២:៩; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៦៣:៦៤; ៨៤:៧៣ ) ។
សូមប្រើការវិនិច្ឆ័យដ៏ល្អបំផុតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកក្នុងករណីខ្លះ
ពេលខ្លះ យើងចង់ឲ្យព្រះវិញ្ញាណដឹកនាំនៅគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ជាញឹកញាប់ព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យយើងធ្វើដោយប្រើការវិនិច្ឆ័យដ៏ល្អបំផុតរបស់យើង ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៦០:៥; ៦១:២២; ៦២:៥ ) ។ ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានបង្រៀនថា ៖
« បំណងដើម្បីត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះអម្ចាស់គឺជាកម្លាំងមួយ ប៉ុន្តែវាចាំបាច់ត្រូវអមដោយការយល់ដឹងមួយថា ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងបានទុកឲ្យយើងជ្រើសរើសផ្ទាល់ខ្លួន ចំពោះការសម្រេចចិត្តជាច្រើន ។ ការធ្វើការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួនគឺជាប្រភពមួយនៃការលូតលាស់ដែលយើងចង់ដកពិសោធន៍នៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ មនុស្សដែលព្យាយាមដើម្បីប្តូរការសម្រេចចិត្តទាំងអស់ទៅព្រះអម្ចាស់ ហើយអង្វរសូមវិវរណៈនៅគ្រប់ការជ្រើសរើសមិនយូរមិនឆាប់នឹងស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈដែលពួកគេអធិស្ឋានសូមការណែនាំ ហើយមិនបានទទួលឡើយ ។ ឧទាហរណ៍ ការណ៍នេះអាចនឹងកើតឡើងនៅក្នុងកាលៈទេសៈជាច្រើនទាំងនេះ ដែលការសម្រេចចិត្តនានាមិនសូវសំខាន់ ឬការសម្រេចណាក៏អាចទទួលយកបាន ។
« យើងគួរតែសិក្សារឿងទាំងឡាយក្នុងគំនិតយើង ដោយ ប្រើអំណាចនៃការរកហេតុផលដែលព្រះអង្គបង្កបង្កើតរបស់យើងបានដាក់នៅក្នុងយើង ។ បន្ទាប់មក យើងគួរតែអធិស្ឋានសម្រាប់ការណែនាំ ហើយធ្វើតាម បើយើងទទួលបានវា ។ បើយើងពុំទទួលបានការណែនាំទេ យើងគួរតែធ្វើតាមការវិនិច្ឆ័យដ៏ល្អបំផុតរបស់យើង ។ បុគ្គលដែលនៅតែព្យាយាមរកការណែនាំពីវិវរណៈ នៅលើប្រធានបទដែលព្រះអម្ចាស់ពុំជ្រើសរើសដឹកនាំយើង អាច នឹងបង្កើតចម្លើយមួយចេញមកពីគំនិត ឬមធ្យោបាយខ្លួនឯង ឬពួកគេអាចទទួលបានចម្លើយមួយតាមរយៈវិវរណៈក្លែងក្លាយក្នុងកម្រិតមធ្យម » ( « Our Strengths Can Become Our Downfall » Ensign ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៩៩៤ ទំព័រ ១៣–១៤ ) ។
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ
ការពឹងផ្អែកលើព្រះវិញ្ញាណគឺសំខាន់ណាស់ដែលព្រះអម្ចាស់ព្រមានយើងកុំឲ្យបដិសេធ ឬពន្លត់ព្រះវិញ្ញាណ ។ តើអ្នកបានរៀនអ្វីមកពីវគ្គបទគម្ពីរខាងក្រោម ?
គំនិតសម្រាប់ការសិក្សា និងការអនុវត្ត
ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
-
សូមបែងចែកទំព័រជាពីរជួរឈរ ។ ដាក់ចំណងជើងជួរឈរមួយថា « អ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើ » និងជួរឈរមួយទៀត « អ្វីដែលលីហៃ ឬនីហ្វៃបានធ្វើ » ។ សូមអានដំណើររឿងរបស់លីអាហូណា និងធ្នូរដែលបានបាក់ ( នីហ្វៃទី១ ១៦:៩–៣១ ) ឬដំណើររឿងរបស់នីហ្វៃសង់សំពៅ ( នីហ្វៃទី១ ១៧:៧–១៦; ១៨:១–៦ ) ។ សូមរាយបញ្ជីព្រឹត្តិការណ៍នានាពីដំណើររឿងនេះក្នុងជួរឈរដែលត្រឹមត្រូវ ។ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលរឿងអាចបង្រៀនអ្នកអំពីលក្ខណៈនៃការបំផុសគំនិត ។
-
សូមរកមើលតាមរយៈសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់អ្នក ហើយស្វែងរកឱកាសនៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណដឹកនាំអ្នក ឬបានដកពិសោធន៍អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណ ។ សូមគិតអំពីពេលណា ទីកន្លែង និងមូលហេតុដែលបទពិសោធន៍ទាំងនេះកើតឡើង ។ តើព្រះហស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់បានសម្ដែងឡើងដោយរបៀបណា ? តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ? ការចងចាំនូវបទពិសោធន៍ទាំងនេះអាចជួយអ្នកឲ្យស្គាល់ព្រះវិញ្ញាណបាន ។
-
សូមសិក្សា អាលម៉ា ៣៣:១–១២ និង អាលម៉ា ៣៤:១៧–៣១ ។ តើសំណួរអ្វីខ្លះដែលអាលម៉ា និង អាមូលេកបានឆ្លើយ ? ( សូមរំឭកឡើងវិញ អាលម៉ា ៥០:១–៦ ) ។ តើពួកគាត់ឆ្លើយនឹងសំណួរទាំងនេះដោយរបៀបណា ? តើការធានាអ្វីខ្លះដែលពួកគាត់ផ្ដល់ឲ្យអ្នក ?
-
ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា ព្រះវិញ្ញាណនឹងដឹកនាំយើងតាមរបៀបសំខាន់ៗជាច្រើន ។ នៅពេលអ្នកអានវគ្គបទគម្ពីរខាងក្រោមនេះ សូមរកមើលទិដ្ឋភាពនៃការងាររបស់អ្នក ដែលត្រូវការការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណ ។ តើគោលការណ៍នៅក្នុងបទគម្ពីរខាងក្រោមមានន័យដូចម្តេចសម្រាប់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងជាដៃគូរបស់អ្នក ? សម្រាប់ការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមណ្ឌល សន្និសីទហ្សូន កម្មវិធីទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក និងការប្រជុំផ្សេងៗទៀត ?
ការអធិស្ឋាន
ការដឹកនាំការប្រជុំ
ការសិក្សាជាមួយដៃគូ និងការផ្លាស់ប្តូរដៃគូ
-
សូមនិយាយអំពីការអធិស្ឋានដែលអ្នកធ្វើជាមួយដៃគូ ។ តើការអធិស្ឋាននេះត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែរឬទេ ? តើអ្នកបានទទួលចម្លើយចំពោះការអធិស្ឋានរបស់អ្នកដោយរបៀបណា ? នៅពេលអ្នកអធិស្ឋានជាដៃគូ តើអ្នក ៖
-
ជឿថាព្រះនឹងប្រទានឲ្យអ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកទូលសុំដោយសុចរិត និងតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ដែរឬទេ ?
-
ទទួលស្គាល់ និងអរគុណសម្រាប់ចម្លើយចំពោះការអធិស្ឋានរបស់អ្នក ?
-
អធិស្ឋានឲ្យមនុស្សចំៗឈ្មោះ ហើយពិចារណាអំពីតម្រូវការរបស់ពួកគេ ?
-
អធិស្ឋានឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក និងទូលសុំឲ្យព្រះវិញ្ញាណដឹកនាំអ្នក ?
-
ទទួលស្គាល់ចម្លើយចំពោះការអធិស្ឋានរបស់អ្នក ?
-
អធិស្ឋានដោយការប្ដេជ្ញាចិត្តដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិតដែលអ្នកបានទទួល ?
-
-
សូមពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងស្វែងរកព្រះវិញ្ញាណកាន់តែខ្លាំងឡើង ។
-
សូមពិភាក្សាពីរបៀបផ្សេងៗដែលមនុស្សពិពណ៌នាអំពីឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ សូមរក្សាកំណត់ត្រាមួយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នកអំពីមតិយោបល់ទាំងឡាយដែលអស់អ្នក ដែលអ្នកបង្រៀនបានធ្វើអំពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះវិញ្ញាណ ។ តើអ្នកអាចជួយអ្នកដទៃឲ្យស្គាល់ឥទ្ធិពលដ៏ពិសិដ្ឋនេះដោយរបៀបណា ?
ក្រុមប្រឹក្សាមណ្ឌល សន្និសីទហ្សូន និងក្រុមប្រឹក្សាថ្នាក់ដឹកនាំបេសកកម្ម
-
តាមដែលសមរម្យ សូមឲ្យពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាចែកចាយដំណើររឿង ឬបទពិសោធន៍ដែលពួកគេបានស្តាប់នៅក្នុងការប្រជុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថ្មីៗនេះ បទពិសោធន៍បង្រៀន ឬកន្លែងផ្សេងទៀត ។ ដំណើររឿងនិងបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដែលមនុស្សផ្សេងទៀតប្រាប់អាចជួយអ្នកឲ្យអភិវឌ្ឍសេចក្តីជំនឿ ហើយដឹងថាឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងទូលំទូលាយ និងញឹកញាប់ ។
-
សូមឲ្យអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាថ្លែងសុន្ទរកថាអំពីបេសកកម្ម និងព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
ពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលការបង្ហាញការដឹងគុណជួយអ្នកឲ្យឃើញពីកិច្ចការតូចតាច ប៉ុន្តែមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានពរអ្នក ( សូមមើល អេធើរ ៣:៥; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៥៩:២១ ) ។ ពិភាក្សាអំពីរបៀបបង្ហាញការដឹងគុណ ។
-
សូមពិចារណាសុំសមាជិកថ្មីម្នាក់ឲ្យនិយាយអំពីរបៀបដែលគាត់ ឬនាងបានទទួលឥទ្ធិពលពីព្រះវិញ្ញាណ នៅពេលរៀនអំពីសាសនាចក្រ ។ សូមសុំឲ្យបុគ្គលនោះចែកចាយតែបទពិសោធន៍ដែលគាត់ ឬនាងយល់ថាសមរម្យ ។
ថ្នាក់ដឹកនាំបេសកកម្ម និងទីប្រឹក្សាបេសកកម្ម
-
អ្នកអាចនឹងសុំឲ្យពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបញ្ចូលបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដែលសមរម្យនៅក្នុងសំបុត្រប្រចាំសប្តាហ៍របស់ពួកគេទៅកាន់អ្នក ។
-
នៅក្នុងការសម្ភាសន៍ ឬក្នុងការសន្ទនាម្តងម្កាល សូមសួរអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអំពីការអធិស្ឋានពេលព្រឹក និងពេលល្ងាចរបស់ពួកគេ ។ បើចាំបាច់ សូមប្រឹក្សាជាមួយពួកគេអំពីរបៀបធ្វើឲ្យការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេកាន់តែមានន័យ ។
-
សូមសួរពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអំពីរបៀបដែលពួកគេជួយអ្នកដែលពួកគេបង្រៀនឲ្យមានអារម្មណ៍ និងស្គាល់ព្រះវិញ្ញាណ ។