Lekcja 11

Ochrona przed fałszywymi doktrynami dni ostatnich

Wprowadzenie

Księga Mormona, oprócz nauczania „[pełni] ewangelii Jezusa Chrystusa” (NiP 20:9), umacnia naśladowców Chrystusa przed fałszywymi naukami i ideami szeroko rozpowszechnionymi w dzisiejszych czasach. Jednym ze sposobów na osiągnięcie tego celu jest zdemaskowanie wrogów Chrystusa i rozpoznanie fałszywych doktryn, jakie rozpowszechniają. Kiedy uczniowie będą studiować zapisy o fałszywych nauczycielach przedstawionych w Księdze Mormona, nauczą się odróżniać prawdę ewangelii od fałszywych koncepcji świata.

Dodatkowe źródła

Dallin H. Oaks, „Nie dajcie się zwieść”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 43–46.
Dallin H. Oaks, „As He Thinketh in His Heart” (wieczór ze Starszym Dallinem H. Oaksem, 8 lutego 2013), adres internetowy: lds.org/broadcasts.
Neil L. Andersen, „Duchowe wichry”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 18–21.

Propozycje dotyczące nauczania

2 Nefi 28:3–9, 12–15; Jakub 7:1–12; Alma 1:2–6; 30:12–18, 39–44; Józef Smith — Mateusz 1:22

Określanie fałszywych doktryn i ochrona przed nimi

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad różnorodnymi opiniami, jakie istnieją na świecie, dotyczącymi następujących kwestii: Prawdy dane przez Boga kontra relatywizm (idea, że nie ma czegoś takiego, jak uniwersalne dobro lub zło), wolność religijna kontra prawa grup o szczególnych interesach oraz prawo do aborcji kontra prawo do życia. Kiedy omawiacie te kwestie, zastanów się nad zapisywaniem ich na tablicy. Daj uczniom kilka chwil na omówienie, dlaczego musimy być ostrożni, kiedy przyjmujemy idee jako poprawne.

Wyjaśnij, że Jezus Chrystus pod koniec Swego życia prorokował o niebezpiecznych pod względem duchowym warunkach, które będą istniały w dniach ostatnich. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie fragmentu: Józef Smith — Mateusz 1:22. Możesz zwrócić uwagę, że wyrażenie: „wybrani zgodnie z przymierzem” odnosi się do członków Kościoła Jezusa Chrystusa.

Jakie zagrożenie stanowią „fałszywi Chrystusowie” i „fałszywi prorocy” w naszych czasach?

Pokaż i przeczytaj poniższą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona (1899–1994):

„Księga Mormona demaskuje wrogów Chrystusa. Wykazuje fałszywe doktryny i kładzie kres sporom (zob. 2 Nefi 3:12). Umacnia pokornych naśladowców Chrystusa w walce z niegodziwymi planami, strategiami i doktrynami diabła w naszych czasach. Odstępcy z Księgi Mormona są podobni do dzisiejszych odstępców. Bóg ze Swoją nieskończoną wiedzą o tym, co będzie, sformułował Księgę Mormona tak, że możemy dostrzec nieprawidłowości i wiedzieć, jak walczyć z fałszywymi ideami w edukacji, polityce, religii i filozofii w naszych czasach” (Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson [2014], str. 139).

Czego ta wypowiedź uczy o tym, jak studiowanie Księgi Mormona może chronić nas przed fałszywymi naukami? (Upewnij się, że uczniowie rozpoznali następującą zasadę: Kiedy studiujemy Księgę Mormona i stosujemy się do jej nauki, jesteśmy umocnieni przed diabłem oraz fałszywymi naukami i koncepcjami dzisiejszych czasów).
Jaka korzyść płynie z poznania strategii Szatana, jeszcze zanim tak naprawdę się z nimi spotkacie?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos wersety: 2 Nefi 28:3–9, a reszta klasy nich poszuka fałszywych idei, które będą według słów Nefiego szeroko rozpowszechnione w naszych czasach. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli ważne słowa i wyrażenia. Poproś uczniów, aby powiedzieli, co znaleźli, a następnie zapytaj:

Jakie są niektóre współczesne przykłady tych fałszywych idei? (Przykłady mogą obejmować następujące kwestie: relatywizm moralny; przekonanie, że z powodu wielkiej miłości Boga do nas, nie będzie On karał za grzechy; uprzedzenia względem chrześcijan, którzy są często postrzegani jako bigoci lub fanatycy).

Aby pomóc uczniom odpowiedzieć na to pytanie, przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego M. Russella Ballarda z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na fałszywe nauki, z którymi się spotkali.

„Fałszywi prorocy i fałszywi nauczyciele to ci, którzy głoszą, że Prorok Józef Smith był dwulicowym oszustem, którzy podważają autentyczność Pierwszej Wizji. Głoszą, że Księga Mormona i inne pisma kanoniczne nie są starożytnymi kronikami pism świętych. Próbują też przedefiniować naturę Boskiej Trójcy i zaprzeczają, że Bóg dawał i nadal daje objawienia w dzisiejszych czasach Swoim ustanowionym i popartym prorokom […].

Prawdopodobnie najbardziej obciążające jest to, że zaprzeczają Zmartwychwstaniu i Zadośćuczynieniu Chrystusa, twierdząc, że żaden Bóg nie może nas zbawić. Odrzucają potrzebę Zbawiciela. Mówiąc w skrócie, owi krytycy próbują przeinterpretować doktryny Kościoła, aby odpowiadały ich własnym przyjętym z góry poglądom, a w międzyczasie zaprzeczają Chrystusowi i Jego mesjańskiej roli.

Fałszywi prorocy i fałszywi nauczyciele to również ci, którzy próbują zmienić dane przez Boga i oparte na pismach świętych doktryny, które chronią świętość małżeństwa, boską naturę rodziny oraz podstawową doktrynę moralności osobistej. Bronią przedefiniowanej moralności, aby usprawiedliwić stosunki pozamałżeńskie, zdradę małżeńską i związki homoseksualne” („Beware of False Prophets and False Teachers”, Ensign, listopad 1999, str. 63–64).

Poproś uczniów, aby przestudiowali fragment: 2 Nefi 28:12–15 i poszukali konsekwencji pokładania wiary w fałszywe nauki.

Jakie są niektóre z konsekwencji uwierzenia w fałszywe nauki i idee?

Pokaż następującą wypowiedź Starszego Ulissesa Soaresa z Prezydium Siedemdziesiątych i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos.

„Nie możemy pozwolić sobie na zwiedzenie przez populistyczne treści, które są łatwo przyjmowane przez świat i które zaprzeczają doktrynie oraz prawdziwym zasadom ewangelii Jezusa Chrystusa. Wiele z tych światowych przekazów nie jest niczym więcej, jak próbą usprawiedliwiania grzechu przez nasze społeczeństwo” („Tak, możemy zwyciężyć i tak się stanie!”, Ensign lub Liahona, maj 2015, str. 75).

Co, według Starszego Soaresa, jest celem wielu popularnych przesłań, które stoją w sprzeczności z ewangelią Jezusa Chrystusa? (Pomóż uczniom dostrzec tę prawdę: Szatan używa fałszywych nauk, aby skusić nas do popełnienia grzechu. Możesz ich odesłać do wersetu: Alma 30:53, aby uzyskali więcej informacji na temat tej prawdy).

Podziel uczniów w klasie na trzy grupy. Zapisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych i każdej grupie przydziel jeden z nich do przestudiowania: Jakub 7:1–7; Alma 1:2–6 lub Alma 30:12–18. Poproś uczniów, aby określili niektóre fałszywe nauki nauczane przez Szerema, Nehora i Korihora i zapisali je na tablicy pod odpowiednim nagłówkiem.

Szerem (Jakub 7:1–7)

Nehor (Alma 1:2–6)

Korihor (Alma 30:12–18)

W jakich sytuacjach widzieliście, że fałszywe nauki lub idee, takie jak wymienione na tablicy, wpłynęły na członków Kościoła w dzisiejszych czasach?

Poproś uczniów, aby porównali wersety: Jakub 7:5, 8–12 i Alma 30:39–44, aby zobaczyć, co umocniło Jakuba i Almę przed fałszywymi naukami Szerema i Korihora. (Uwaga: Porównywanie jest umiejętnością studiowania pism świętych. Zauważanie podobieństw „pomiędzy naukami, ludźmi czy wydarzeniami może przynieść jaśniejsze rozeznanie w prawdach ewangelii” [Nauczanie i uczenie się ewangelii: Podręcznik dla nauczycieli i przywódców seminarium i instytutu religii (2012), str. 22]).

Co umocniło Jakuba i Almę przed fałszywymi naukami? (Odpowiedzi powinny zawierać następujące kwestie: wcześniejsze duchowe doświadczenia, znajomość pism świętych, wiedzę uzyskaną od Ducha Świętego oraz świadectwo o Chrystusie).
Jakiej zasady możemy nauczyć się z reakcji Jakuba i Almy na te fałszywe nauki? (Pomóż uczniom określić tę zasadę: Kiedy polegamy na naszych świadectwach o Chrystusie i dążymy do uzyskania przewodnictwa Ducha Świętego, możemy przezwyciężyć próby naszej wiary).
W jaki sposób wasze świadectwo wzmocniło was w obliczu fałszywych nauk lub krytyki waszych wierzeń?

Zachęć uczniów, aby opowiedzieli, co robią, aby chronić siebie przed fałszywymi naukami, które mogą zniszczyć ich wiarę w Jezusa Chrystusa i Jego przywróconą ewangelię.

2 Nefi 26:29; 3 Nefi 18:24; 27:27

Rozpoznawanie niebezpieczeństwa wypaczania religii

Powiedz uczniom, że niektóre rodzaje duchowego niebezpieczeństwa dla Kościoła pochodzą ze strony jego członków. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: 2 Nefi 26:29, a klasa niech poszuka duchowych niebezpieczeństw opisanych przez Nefiego.

Co oznacza wypaczanie religii według tego fragmentu? (Kiedy ludzie głoszą ewangelię dla osobistej sławy lub korzyści, a nie dla dla korzyści dzieci Bożych).
W jaki sposób wypaczanie religii tworzy duchowe niebezpieczeństwo dla członków Kościoła?

Aby podpowiedzieć uczniom, poproś jednego z nich o przeczytanie wypowiedzi Starszego M. Russella Ballarda.

„Strzeżmy się fałszywych proroków i fałszywych nauczycieli, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, którzy samozwańczo głoszą doktryny Kościoła, którzy dążą do rozprzestrzenienia swojej fałszywej ewangelii, by przyciągać zwolenników przez opłacane sympozja, książki i gazety, których treść podważa fundamentalne doktryny Kościoła. Strzeżcie się tych, którzy przemawiają i wydają publikacje stojące w sprzeczności z prawdziwymi prorokami Boga, którzy aktywnie nawracają ludzi z beztroskim lekceważeniem wiecznego dobra osób, które chcą zwieść” („Beware of False Prophets and False Teachers”, Ensign, listopad 1999, str. 63).

Jak możecie chronić siebie i innych ludzi przed wypaczaniem religii?
Jak możecie bronić doktryn Kościoła, kiedy inni ludzie mówią przeciwko prorokom Boga w dniach ostatnich?

Powiedz uczniom, że Zbawiciel nauczał Swoich uczniów, w jaki sposób ci, którzy Go reprezentują, powinni nauczać innych ludzi i na nich wpływać. Poproś uczniów, aby po cichu przestudiowali wersety: 3 Nefi 18:24 i 3 Nefi 27:27 i poszukali, czym prawdziwa służba ewangeliczna różni się od wypaczania religii.

W jaki sposób motywacja i działania prawych nauczycieli i przywódców różni się od motywacji i działań osób winnych wypaczania religii? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Uczniowie Jezusa Chrystusa starają się służyć i błogosławić innych poprzez zwracanie ich uwagi na Niego).

Moroni 7:12–17; Eter 4:11–12

Odróżnianie prawdy od błędu

Poproś uczniów, aby pomyśleli o sytuacji, w której ktoś podważał lub krytykował ich przekonania religijne. Poproś jedną lub dwie osoby, by pokrótce opowiedziały o swoich doświadczeniach.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali wersety: Moroni 7:12–17 i Eter 4:11–12, a klasa niech śledzi tekst, szukając, w jaki sposób odróżnić, czy coś pochodzi od Pana czy od diabła.

Czego się dowiedzieliście z tych fragmentów na temat tego, jak możemy odróżnić dobro od zła? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją następującą zasadę: Wszystko, co pochodzi od Boga, zachęca nas do czynienia dobra, do wiary w Jezusa Chrystusa oraz do kochania Boga i służenia Mu).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Prezydenta Ezry Tafta Bensona:

„Chciałbym zaproponować trzy kryteria, dzięki którym nie damy się zwieść […].

1. Co na ten temat mówią podstawowe pisma święte? […].

2. Oto druga wskazówka: co na ten temat mają do powiedzenia Prezydenci Kościoła w dniach ostatnich — szczególnie żyjący Prezydent? […].

3. Trzecim i ostatecznym kryterium jest Duch Święty — to kryterium Ducha. To kryterium może być w pełni efektywne jedynie w sytuacji, gdy kanały komunikacji z Bogiem są czyste, przepojone cnotą i niezaśmiecone grzechem” (w: Conference Report, październik 1963, str. 16–17).

Na zakończenie poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą lepiej korzystać z pism świętych, słów proroków i podszeptów Ducha Świętego, aby rozpoznać fałszywe nauki i nie dać się zwieść. Możesz zachęcić ich, aby dokładniej przestudiowali rozdziały: Jakub 7, Alma 1 i Alma 30 i zastanowili się, jak te rozdziały mogą pomóc im lepiej odróżniać prawdę od błędu.

Materiały do studiowania dla uczniów

2 Nefi 26:29; 28:3–9, 12–15; Jakub 7:1–12; Alma 1:2–6; 30:12–18, 39–44; 3 Nefi 18:24; 27:27; Eter 4:11–12; Moroni 7:12–17; Józef Smith — Mateusz 1:22.
Neil L. Andersen, „Duchowe wichry”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 18–21.