Lekcja 18

Przygotowanie na dzień Sądu Ostatecznego

Wprowadzenie

Życie doczesne jest nam dane po to, abyśmy przygotowali się na spotkanie z Bogiem. Księga Mormona wyjaśnia, co stanie się z naszymi duchami po śmierci i Zmartwychwstaniu. Gdy nasze duchy zostaną połączone z nieśmiertelnymi ciałami, staniemy przed sędziowskim tronem Boga, a nasze uczynki i pragnienia serca zdecydują o naszej wiecznej nagrodzie.

Dodatkowe źródła

Dallin H. Oaks, „Zmartwychwstanie”, Liahona, lipiec 2000, str. 16–19.
D. Todd Christofferson, „Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 111–114.
„Understanding Death and Resurrection”, rozdział 37. w podręczniku Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young (1997), str. 273–278.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 34:32–34; 40:6–7, 11–14

Kiedy nastąpi śmierć, duchy prawych osób idą do raju, a niegodziwych do więzienia duchów

Przed rozpoczęciem lekcji zapisz na tablicy następujące pytanie:

Czym różni się życie ludzi, którzy nie rozumieją celu doczesnego życia i nie wierzą w życie po śmierci, od życia tych, którzy pojmują te rzeczy?

Poproś kilkoro uczniów, aby odpowiedzieli na te pytania. Następnie przypomnij, że Księga Mormona pomaga nam zrozumieć cel życia na ziemi i naucza nas, że życie trwa po śmierci.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Alma 34:32–34, a klasa niech zwróci uwagę na to, czego nauczał Amulek lud Ammonihah o celu życia.

Jakich ważnych doktryn o celu życia na ziemi nauczał Amulek? (Uczniowie powinni rozpoznać kilka doktryn zawartych w tych wersetach: To życie jest nam dane po to, abyśmy przygotowali się na spotkanie z Bogiem).
W jaki sposób doktryna ta uzmysławia wam, jak powinniście prowadzić swoje doczesne, codzienne życie?

Aby przybliżyć uczniom tę doktrynę, możesz przeczytać następującą wypowiedź Prezydenta Thomasa S. Monsona:

„Rozumiemy, że przyszliśmy na ziemię, aby uczyć się, żyć, robić postępy w naszej wiecznej podróży ku doskonałości. Niektórzy pozostają na ziemi przez krótką chwilę, podczas gdy inni żyją na niej dłużej. Ważne jest nie to, jak długo żyjemy, ale raczej, jak żyjemy” („He Is Risen”, Ensign, listopad 1981, str. 18).

Dlaczego Amulek nauczał nas, abyśmy nie zwlekali z pokutą?

Pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Henry’ego B. Eyringa z Pierwszego Prezydium i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos, a klasa niech wyszuka, jakie są zagrożenia związane ze zwlekaniem.

„Istnieje niebezpieczeństwo w słowach pewnego dnia, kiedy oznaczają one ‘nie dzisiaj’. ‘Pewnego dnia odpokutuję’. ‘Pewnego dnia mu wybaczę’. ‘Pewnego dnia porozmawiam z moimi przyjaciółmi na temat Kościoła’. ‘Pewnego dnia zacznę płacić dziesięcinę’. ‘Pewnego dnia powrócę do świątyni’. ‘Pewnego dnia …’. Pisma święte wyjaśniają niebezpieczeństwo opóźniania [zob. Alma 34:33–34] […]. ‘Dzisiaj’ jest cennym darem od Boga. Myśl ‘Pewnego dnia będę…’ może okradać nas ze sposobności w życiu doczesnym i błogosławieństw wieczności” („Dzisiaj”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 89).

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos wersety: Alma 40:6–7, 11–14. Niech klasa śledzi tekst i odszuka, czego nauczał Alma swojego syna Koriantona odnośnie do tego, co dzieje się z naszymi duchami po śmierci. (Pomocne może okazać się zwrócenie uwagi uczniów na to, że kiedy Alma użył wyrażenia „na zewnątrz w ciemność”, nie mówił o ostatecznym stanie, w jakim znajdzie się Szatan i ci, który są potępieni. Mówił o stanie, w jakim będą znajdować się niegodziwi pomiędzy czasem ich śmierci a czasem zmartwychwstania. Zazwyczaj określamy ten stan mianem świata duchów).

Jaka jest po śmierci różnica między stanem prawych a stanem niegodziwych? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą zasadę: Pomiędzy śmiercią a zmartwychwstaniem duchy prawych ludzi przebywają w raju, a duchy niegodziwych przebywają w więzieniu duchów).
Dlaczego ważne jest, aby rozumieć, że nasze uczynki w życiu doczesnym mają wpływ na nasze doświadczenia po śmierci?

2 Nefi 9:12–13; Mosjasz 15:21–26; 16:6–11; Alma 11:40–45; 40:4–5, 19–24

Podczas zmartwychwstania nasze duchy zostaną połączone z naszymi ciałami

Przypomnij uczniom, że kiedy Abinadi nauczał króla Noego i jego kapłanów, opisał, co się stanie z nami po śmierci. Nauczane przez niego doktryny wyjaśniają, co stanie się z nami po pobycie w świecie duchów, czy to w raju czy w więzieniu duchów. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Mosjasz 16:6–11, a pozostali niech zwrócą uwagę na to, czego nauczał Abinadi.

Jakich doktryn nauczał Abinadi o tym, co się stanie po naszym pobycie w świecie duchów? (Podkreśl następujące prawdy: Ponieważ Jezus Chrystus zerwał więzy śmierci, wszyscy zmartwychwstaniemy i otrzymamy nieśmiertelne ciała. Prawi odziedziczą nieskończone szczęście, a niegodziwi zostaną skazani na wieczne potępienie).

Powiedz uczniom, że wielu proroków z Księgi Mormona świadczyło o Zmartwychwstaniu i wyjaśniało, na czym ono będzie polegać. Zapisz na tablicy następujące odsyłacze do fragmentów z pism świętych (bez towarzyszących im podsumowań) i przydziel każdemu uczniowi jeden fragment do przeczytania. Upewnij się, że wszystkie fragmenty zostaną przydzielone. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali swoje fragmenty i wyszukali dodatkowe szczegóły dotyczące Zmartwychwstania.

2 Nefi 9:12–13 (Raj odda duchy sprawiedliwych, a więzienie duchów odda duchy niegodziwych. Duchy i ciała zostaną przywrócone, stając się nieśmiertelnymi duszami).

Mosjasz 15:21–26 (Prawi powstaną w Pierwszym Zmartwychwstaniu, podobnie jak ci, którzy zmarli w niewiedzy, oraz małe dzieci. Niegodziwi nie mają udziału w Pierwszym Zmartwychwstaniu).

Alma 11:40–45 (Duchy wszystkich ludzi, czy to niegodziwych, czy prawych, zjednoczą się z idealnymi ciałami i staną przed Bogiem na sąd w oparciu o ich uczynki).

Alma 40:4–5, 19–24 (Pomiędzy śmiercią a Zmartwychwstaniem jest okres, kiedy duchy przebywają w świecie duchów. Potem nastaje czas, gdy duchy wszystkich ludzi łączą się na zawsze z doskonałymi ciałami i stają przed sądem Boga).

Daj uczniom chwilę, aby opowiedzieli o tym, czego się nauczyli z przydzielonych im fragmentów. Rozważ zapisanie niektórych z ich przemyśleń na tablicy, obok właściwych odsyłaczy. W razie potrzeby zadaj jedno lub kilka pytań, które są podobne do następujących, aby uczniowie pogłębili zrozumienie tych fragmentów:

W jaki sposób prawdy te wzmacniają waszą wiarę w to, że Zmartwychwstanie jest realne i stanowi ważną część planu Ojca Niebieskiego?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów. Niech klasa zwróci uwagę, w jaki sposób świadectwo o Zmartwychwstaniu może błogosławić nas podczas życia doczesnego.

„Apostoł Piotr odniósł się do faktu, że Bóg Ojciec, w Swoim wielkim miłosierdziu, ‘odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa’ (I List Piotra 1:3; zob. także I List do Tesaloniczan 4:13–18).

‘Nadzieja żywa’ dana nam przez zmartwychwstanie jest naszym przekonaniem, że śmierć nie jest końcem naszej tożsamości, ale jedynie koniecznym krokiem w stronę przeznaczonego przejścia ze śmiertelności do nieśmiertelności. Nadzieja ta zmienia całą perspektywę życia śmiertelnego […].

Pewność zmartwychwstania daje nam siłę i perspektywę, aby przetrwać wyzwania śmiertelności, z jakimi się spotyka każdy z nas i ci, których kochamy, takie jak niedostatki fizyczne, psychiczne czy emocjonalne, z jakimi się rodzimy lub jakie nabywamy w życiu śmiertelnym. Z powodu zmartwychwstania wiemy, że te niedostatki śmiertelności są jedynie czasowe!

Pewność zmartwychwstania daje nam również silny bodziec do przestrzegania przykazań Bożych w ciągu naszego śmiertelnego życia […].

Nasza pewna wiedza o zmartwychwstaniu do nieśmiertelności daje nam także odwagę do stawienia czoła naszej własnej śmierci — nawet śmierci, którą możemy nazwać przedwczesną […].

Pewność nieśmiertelności pomaga nam również znieść rozdzielenie w śmiertelności, związane ze śmiercią naszych ukochanych […]. Wszyscy powinniśmy wychwalać Boga za pewne zmartwychwstanie, które czyni nasze śmiertelne rozdzielenie czasowym i daje nam nadzieję i siłę, aby iść dalej” („Zmartwychwstanie”, Liahona, lipiec 2000, str. 18).

W jakiej sytuacji pewność dotycząca Zmartwychwstania dała wam siłę lub zmotywowała do bardziej prawego życia?

Złóż swoje świadectwo o realności Zmartwychwstania.

Alma 5:15–21; 7:21–25; 41:2–6

Przygotowanie na Sąd Ostateczny

Wyjaśnij, że Alma zachęcał członków Kościoła z Zarahemli, aby przygotowali się na Sąd Ostateczny, prosząc ich, by wyobrazili sobie, że stoją na sądzie przed Bogiem. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 5:15–21. Niech uczniowie zwrócą uwagę na to, o rozważenie czego poprosił Alma swoich słuchaczy.

Które z pytań Almy ma dla was szczególne znaczenie i dlaczego?
Jakiej zasady możemy nauczyć się ze świadectwa Almy, zawartego w wersecie 21., o tym, co musimy zrobić, abyśmy zostali zbawieni? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą zasadę: Nie możemy zostać zbawieni do czasu, aż zostaniemy oczyszczeni przez odkupiającą krew Jezusa Chrystusa).

Aby przybliżyć uczniom tę zasadę, pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha i poproś jednego z nich, aby przeczytał ją na głos:

„Nie wiem o niczym, co byłoby w obecnej chwili ważniejsze czy bardziej konieczne niż wzywanie do pokuty, również świętych w dniach ostatnich, wzywam ich […], aby baczyli na te słowa naszego Zbawiciela. Bardzo jasno powiedział On, że żadna nieczysta rzecz nie może wejść do Jego obecności. Jedynie ci, co okażą się wierni, i ci, co obmyli swe szaty w Jego krwi dzięki swej wierze i pokucie — jedynie ci i nikt inny — znajdą królestwo Boże” (Nauki Prezydentów Kościoła: Joseph Fielding Smith [2013], str. 96–97).

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Alma 7:21–25, a następnie wyszukali i zaznaczyli cechy, które powinniśmy rozwijać, aby nasze szaty były bez skazy.

Jakie atrybuty i cechy znaleźliście w tych fragmentach, które musimy rozwinąć, gdy przygotowujemy się na sąd Pana?

Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, czy ich działania i pragnienia serc przygotowują ich na spotkanie z Bogiem i Sąd Ostateczny. Zachęć ich, aby poczynili niezbędne zmiany, by Dzień Sądu był dla nich pełen szczęścia.

Materiały do studiowania dla uczniów

2 Nefi 9:12–13; Mosjasz 15:21–26; 16:6–11; Alma 5:15–21; 7:21–25; 11:40–45; 16:6–11; 34:32–34; 40:4–7, 11–14, 19–24; 41:2–6.
Dallin H. Oaks, „Zmartwychwstanie”, Liahona, lipiec 2000, str. 16–19.