Lekcja 9
„Szukajcie najpierw królestwa Bożego”
Wprowadzenie
Kiedy prorok Jakub z Księgi Mormona zachęcał swój lud, aby szukał królestwa Bożego (zob. Jakub 2:18), zrobił to w czasie, kiedy duma, umiłowanie bogactwa i niemoralność stanowiły poważny problem. Grzechy te są zagrożeniem dla jedności i rozwoju królestwa Bożego na ziemi. Szukać królestwa Bożego to sprawić, by ewangelia była najwyższym priorytetem w naszym życiu. Celem tej lekcji jest pomoc uczniom w zobowiązaniu się do porzucenia grzechu i pełniejszego szukania królestwa Bożego.
Dodatkowe źródła
-
Dieter F. Uchtdorf, „Duma i kapłaństwo”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 55–58.
-
„Thou Shalt Have No Other Gods before Me”, rozdział 14. w podręczniku Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball (2006), 145–153.
-
„Największe przykazanie — miłujcie Pana”, rozdział 1. w podręczniku Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson [2014], str. 39–47).
Propozycje dotyczące nauczania
Alma 7:14–16, 19, 21–24
Księga Mormona uczy nas, w jaki sposób podążać ścieżką prowadzącą do królestwa Bożego
Poproś uczniów, aby zastanowili się na tym, co muszą regularnie kontrolować, aby jakaś rzecz dobrze działała (na przykład: sprawdzać poziom oleju w silniku lub stan naładowania baterii w detektorach dymu czy kontrolować stan zdrowia u lekarza lub dentysty).
-
Jakie są korzyści płynące z regularnych kontroli tych rzeczy lub stref życia? (Możemy rozwiązać problemy i uniknąć przyszłych problemów lub niebezpieczeństw).
Wyjaśnij, że w podobny sposób musimy przeglądać stan naszego życia duchowego, aby dostrzec słabości i uniknąć niebezpieczeństw.
Powiedz uczniom, że kiedy Alma Młodszy służył jako wyższy kapłan, odwiedził ludzi należących do Kościoła w Gideon i zalecił, aby ocenili swój stan duchowy. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Alma 7:19 i poszukali, jaki był duchowy stan ludzi z Gideon.
-
W jaki sposób Alma opisał duchowy stan ludzi w Gideon? (Ludzie podążali „drogą, która prowadzi do królestwa Boga”).
Wyjaśnij, że termin „królestwo Boga” ma dwa odrębne znaczenia: jedno ziemskie, a drugie celestialne. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Starszego Bruce’a R. McConkiego (1915–1985) z Kworum Dwunastu Apostołów i wyjaśnij, że termin „królestwo Boże” z wersetu: Alma 7:19 odnosi się do królestwa celestialnego:
„Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w obecnej formie jest królestwem Boga na ziemi […]. W wiecznych światach królestwo celestialne jest królestwem Bożym […]. Ewangelia ma przygotować ludzi, aby odziedziczyli królestwo celestialne Boga” (Mormon Doctrine, wyd. 2. [1966], str. 415–417).
Poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Alma 7:14–16 i poszukali, co zgodnie z naukami Almy mieli zrobić ludzie, aby odziedziczyć życie wieczne.
-
Jak myślicie, dlaczego Alma zachęcał ludzi do pokuty, skoro byli już na ścieżce prawości? (Ludzie z Gideon musieli pozostać na ścieżce prawości).
Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 7:21–24. Poproś klasę, aby poszukała, jakie działania i jakie cechy pomogą nam w odziedziczeniu królestwa Bożego.
-
Co musimy zrobić i kim mamy być, aby kroczyć ścieżką wiodącą do królestwa Bożego? (Podsumuj odpowiedzi uczniów, zapisując na tablicy następującą zasadę: Żyjąc w zgodzie z zasadami ewangelii, podążamy ścieżką, która prowadzi do królestwa Bożego).
Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób ich działania pomagają im stać się bardziej podobnymi do Jezusa Chrystusa i robić postępy na drodze do królestwa Bożego. Poproś ich, aby zastanowili się, jak oceniają swój obecny postęp.
1 Nefi 10:21; 2 Nefi 9:39; Jakub 2:12–14, 20–28; 3:10–12; Mosjasz 2:20–25; 4:13, 21–26; 3 Nefi 12:27–30
Umiłowanie bogactwa, duma i niemoralność powstrzymują nas od szukania królestwa Bożego
Wyjaśnij, że w całej Księdze Mormona prorocy Boga ostrzegali ludzi przed grzechem. Na przykład, Pan nakazał Jakubowi napomnieć lud z powodu grzechów, które były „[wstrętne] Bogu” (Jakub 2:5).
Napisz na tablicy poniższe odnośniki: Jakub 2:12–14, Jakub 2:20–21 i Jakub 2:23–28. Poproś uczniów, aby przejrzeli te fragmenty i wyszukali, o jakich konkretnych grzechach wspomniał Jakub. Zasugeruj, aby uczniowie zaznaczyli słowa lub wyrażenia, które opisują te grzechy. Kiedy minie wyznaczony czas, poproś uczniów, aby wymienili grzechy, o których mówił Jakub w każdym z tych fragmentów. Zapisz każdy znaleziony przez nich grzech na tablicy nad odsyłaczami:
|
Umiłowanie bogactw |
Duma |
Niemoralność |
|---|---|---|
Poproś, aby jeden z uczniów przeczytał na głos wersety: Jakub 3:10–12, a reszta klasy niech poszuka słów i wyrażeń, których Jakub użył do opisania powagi tych grzechów.
-
Jakie słowa lub wyrażenia ilustrują powagę grzechów tego ludu?
-
Jakub użył wyrażenia „[straszne skutki] tych grzechów” (werset 12.). Poproś uczniów, aby obok wersetu: Jakub 3:12 zapisali odsyłacze: 2 Nefi 9:39 i 1 Nefi 10:21. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos tych wersetów. Poproś klasę, aby poszukała dalszych konsekwencji grzechu. Zachęć uczniów, aby określili prawdę zawartą w tych wersetach na temat tego, w jaki sposób takie grzechy, jak duma, niemoralność i umiłowanie bogactw mogą wpłynąć na kogoś, kto szuka królestwa Bożego. (Uczniowie powinni rozpoznać prawdę, jak ta poniżej: Grzech prowadzi do śmierci duchowej i nie pozwala nam wejść do królestwa Bożego).
Dodaj odnośniki do poniższych wersetów na tablicy.
|
Umiłowanie bogactw |
Duma |
Niemoralność |
|---|---|---|
Zachęć uczniów, aby wybrali i przeczytali po jednym z nowych fragmentów. Poproś, aby poszukali sposobów unikania grzechu umiłowania bogactw, dumy i niemoralności. Po upływie wyznaczonego czasu poproś ich, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
-
W jaki sposób postępowanie zgodnie z radami zawartymi w tych fragmentach pomogłoby członkom Kościoła w poszukiwaniu królestwa Bożego i wzmacnianiu Kościoła Pana na ziemi?
Ew. Mateusza 6:33; Jakub 2:17–19
Powinniśmy postawić szukanie królestwa Bożego ponad wszystkim innym
Wyjaśnij, że Jakub, oprócz ostrzegania swego ludu przed umiłowaniem bogactw, dumą i niemoralnością, udzielił im rady, jak przezwyciężyć nieprawe pragnienia. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Jakub 2:17–19, a reszta klasy niech poszuka, jakich rad udzielił Jakub.
-
Czego możemy się nauczyć z rady Jakuba, co może pomóc nam w unikaniu grzechu? (Uczniowie powinni określić następującą zasadę: Bóg przykazał nam, abyśmy przede wszystkim szukali królestwa Bożego).
-
Co, według was, oznacza, że najpierw trzeba szukać królestwa Bożego?
Pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona (1899–1994) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„Kiedy stawiamy Boga na pierwszym miejscu, wszystko inne ustawia się na właściwej pozycji lub wypada z naszego życia. Nasza miłość do Pana będzie kierować naszymi uczuciami, wymogami co do naszego czasu, naszymi zainteresowaniami oraz porządkiem naszych priorytetów” (Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson [2014], str. 43).
-
Jakie są przykłady rzeczy, które „[ustawiają] się na właściwej pozycji lub [wypadają] z naszego życia”, kiedy stawiamy Boga na pierwszym miejscu?
-
Czy znacie przykład czegoś, co ustawiło się na właściwej pozycji lub wypadło z waszego życia, kiedy postawiliście Ojca Niebieskiego i Jego królestwo na pierwszym miejscu?
-
Jakie byłyby skutki postawienia Boga na pierwszym miejscu, kiedy jesteśmy kuszeni przez dumę, umiłowanie bogactw, niemoralność czy inne grzechy?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 6:33. Powiedz uczniom, że fragment ten w tłumaczeniu Józefa Smitha brzmi następująco: „Zatem nie szukaj rzeczy tego świata, ale staraj się najpierw budować królestwo Boże i ustanowić sprawiedliwość Jego, a wszystko inne będzie ci dodane” (Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Mateusza 6:38 [w: Ew. Mateusza 6:33, przypis a w ang. wyd. Biblii Króla Jakuba]).
Pokaż następującą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów:
„‘Starajcie się najpierw budować królestwo Boże’ oznacza przyznanie najwyższego priorytetu Bogu i Jego pracy. Pracą Boga jest przyniesienie wiecznego żywota Swoim dzieciom (zob. Mojżesz 1:39), [i] wszystkiego [co] pociąga to za sobą […]. Wszystko inne ma niższy priorytet […]. Jak ktoś powiedział, jeśli nie wybierzemy najpierw królestwa Bożego, to właściwie to, co wybierzemy zamiast niego, na dłuższą metę nie zrobi większej różnicy” („Skupienie uwagi i priorytety”, Liahona, lipiec 2001, str. 83–84).
-
W jaki sposób młody dorosły członek Kościoła może „budować królestwo Boże”?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższą wypowiedź Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Wybierając przebywanie w Jego królestwie odłączamy się — nie izolujemy — od świata. Nasz strój będzie skromny, nasze myśli i język czyste. Filmy i programy telewizyjne, które oglądamy, muzyka, której słuchamy, książki, czasopisma i gazety, które czytamy, będą podnoszące na duchu. Będziemy wybierać przyjaciół, którzy popierają nasze wieczne cele i będziemy traktować innych z życzliwością. Będziemy wystrzegać się nałogów niemoralności, hazardu, tytoniu, alkoholu i narkotyków. Nasze niedzielne zajęcia będą odzwierciedlać przykazanie Boga, aby pamiętać dzień sabatu i świecić go. Będziemy podążać za przykładem Jezusa Chrystusa przez to, jak traktujemy innych. Będziemy żyli tak, aby być godnymi wstępu do domu Pana” („Przymierze chrztu: być w Królestwie i być z Królestwa”, Liahona, styczeń 2001, str. 8).
-
W jaki sposób szukanie królestwa Bożego w znaczący sposób wpływa na każdy aspekt naszego życia?
-
W jaki sposób szukanie królestwa Bożego wpłynęło na wasze życie lub życie jakiegoś członka rodziny czy znajomego?
Zachęć uczniów, aby zastanowili się, co mogą zrobić, aby nadal szukać królestwa Bożego. Niech słuchają podszeptów Ducha i zapisują, co planują zrobić. Złóż świadectwo o błogosławieństwach, które otrzymujemy w wyniku stawiania Boga na pierwszym miejscu w naszym życiu.
Materiały do studiowania dla uczniów
-
Ew. Mateusza 6:33; Jakub 2:12–28; 3:10–12; Mosjasz 2:20–25; 4:13, 21–26; Alma 7:14–16, 19, 21–24; 3 Nefi 12:27–30.
-
„Największe przykazanie — miłujcie Pana”, rozdział 1. w podręczniku Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson [2014], str. 39–47).