Lekcja 15
Stawanie się narzędziami w rękach Boga
Wprowadzenie
Ewangelia Jezusa Chrystusa to przesłanie pokoju dla niespokojnego świata. Osoby stające się narzędziami w rękach Boga mogą dzielić się ewangelią i pomagać bliźnim w ich nawróceniu. Podczas lekcji uczniowie będą studiować i stosować zasady zapisane w Księdze Mormona o misjonarzach, którzy stali się narzędziami w rękach Boga i pomogli bliźnim w osiągnięciu życia wiecznego.
Dodatkowe źródła
-
M. Russell Ballard, „Zaufajcie Panu”, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 43–45.
-
Don R. Clarke, „Stając się narzędziem w rękach Boga”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 97–99.
Propozycje dotyczące nauczania
1 Nefi 13:37; Mosjasz 15:14–19, 26–28
Błogosławieństwa są obiecane tym, którzy dzielą się przesłaniem ewangelii
Zapisz na tablicy następującą wypowiedź Proroka Józefa Smitha (1805–1844) z podręcznika Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 330:
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali to zdanie. Następnie zapytaj:
-
Dlaczego najważniejszym obowiązkiem jest głoszenie ewangelii?
-
Jakie otrzymaliście błogosławieństwa dzięki wypełnieniu tego obowiązku?
Wyjaśnij, że Nefi przepowiedział Przywrócenie ewangelii i ujawnienie Księgi Mormona (zob. 1 Nefi 13:34–36). Opisał również błogosławieństwa dostępne dla tych, którzy głoszą ewangelię i pomagają innym przyjść do Chrystusa.
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset; 1 Nefi 13:37 i zachęć ich, aby podkreślili lub zaznaczyli błogosławieństwa obiecane tym, którzy starają się głosić ewangelię w dniach ostatnich.
-
Jakie błogosławieństwa spłyną na tych, którzy ustanawiają Syjon i rozgłaszają pokój? (Uczniowie powinni zrozumieć następującą zasadę: Kiedy szukamy okazji do dzielenia się ewangelią, jesteśmy błogosławieni towarzystwem Ducha Świętego i możemy zostać zbawieni w królestwie Boga).
Powiedz uczniom, że Abinadi cytował Ks. Izajasza i wyjaśnił, co oznacza ogłaszanie pokoju i dlaczego powinniśmy głosić ewangelię (zob. Ks. Izajasza 52:7). Poproś kilkoro uczniów, aby przeczytali na głos fragment: Mosjasz 15:14–19, 26–28, a pozostali niech zwrócą uwagę na to, czego nauczał Abinadi.
-
Co oznacza głoszenie pokoju i zwiastowanie zbawienia (zob. werset 14.)?
-
Dlaczego zbawienie musi być głoszone wszystkim narodom, plemionom, językom i ludom?
Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć słowa Abinadiego, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Pokój i dobra nowina; dobra nowina i pokój. To te spośród największych błogosławieństw, które ewangelia Jezusa Chrystusa przynosi utrudzonemu światu i utrudzonym ludziom, którzy żyją według niej, to rozwiązanie osobistych zmagań i ludzkiej grzeszności, źródło siły na dni zmęczenia i godziny prawdziwej rozpaczy […]. To jednorodzony Syn Boga dał nam tą pomoc i nadzieję […].
Dążenie do pokoju jest jednym z najgłębszych pragnień ludzkiej duszy […]. Każdy z nas w swoim życiu doświadcza chwil, gdy głęboki smutek, cierpienie, strach lub samotność powodują wołanie o pokój, który może dać jedynie sam Bóg. To chwile przybicia duchowym głodem, gdy nawet najlepsi przyjaciele nie mogą w pełni przyjść nam z pomocą” („The Peaceable Things of the Kingdom”, Ensign, listopad 1996, str. 82).
-
W jaki sposób ewangelia Jezusa Chrystusa jest przesłaniem pokoju?
Aby podpowiedzieć uczniom, możesz omówić następującą wypowiedź Prezydenta Mariona G. Romneya (1897–1988) z Pierwszego Prezydium:
„Niesienie pokoju wymaga eliminacji wpływu Szatana. Tam, gdzie on jest, nie może istnieć pokój. Co więcej, pokojowe współistnienie z nim nie jest możliwe […]. Nie propaguje on nic poza uczynkami ciała […].
Wpływ Szatana musi być całkowicie zniwelowany, co będzie preludium pokoju […].
Tak jak uczynki ciała mają uniwersalne zastosowanie, tak samo jest z ewangelią pokoju. Jeżeli człowiek żyje według niej, czuje wewnętrzny pokój. Jeżeli dwóch ludzi żyje według niej, obaj czują pokój wewnętrzny i do siebie nawzajem. Jeżeli żyją według niej obywatele, cały naród ma pokój wewnętrzny. Gdy wystarczająco dużo narodów będzie radować się owocami Ducha przy kontrolowaniu spraw świata, wtedy, i tylko wtedy, nie będzie słychać bębnów wojny” („The Price of Peace”, Ensign, październik 1983, str. 4, 6).
-
W jakiej sytuacji zauważyliście, że ewangelia wniosła pokój do czyjegoś życia?
-
W jaki sposób możemy efektywnie głosić ewangelię?
Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, czy znają kogoś, komu mogą pomóc doświadczyć pokoju płynącego z ewangelii. Poproś ich, aby rozpoczęli przygotowanie planu dzielenia się ewangelią z tą osobą i zachęć ich, żeby w trakcie lekcji pomyśleli o tym, w jaki sposób mogą zastosować omawiane zasady.
Mosjasz 28:3; Alma 17:2–3, 6, 9–12, 16, 25; 18:10; 21:16; 22:1, 12–14; 26:11–12, 26–29; 31:30–34
Stawanie się narzędziami w rękach Boga
Możesz pokazać uczniom jedną lub wszystkie ilustracje (skrzypce, narzędzia, instrumenty medyczne) albo inne podobne. Następnie zapytaj:
-
Co mogą zrobić z tymi przedmiotami osoby, które mają wprawę w ich używaniu?
-
Co może oznaczać bycie narzędziem w rękach Boga?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wersety: Alma 17:2–3, 9–11, pozostałych zaś, aby zwrócili uwagę na to, co zrobili synowie Mosjasza, aby stać się narzędziami w rękach Boga.
-
Czego naucza nas przykład synów Mosjasza o tym, jak możemy stać się narzędziami w rękach Boga? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, napisz na tablicy następującą zasadę: Gdy modlimy się, pościmy, poznajemy pisma święte i jesteśmy dobrym przykładem dla innych, możemy stać się narzędziami w rękach Boga).
Wyjaśnij, że Księga Mormona zawiera wiele innych przykładów tego, co Alma i synowie Mosjasza zrobili, aby stać się efektywnymi narzędziami w rękach Boga. Napisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych (bez odpowiadających im podsumowań w nawiasach). Przydziel każdemu uczniowi jeden lub kilka fragmentów. Poproś uczniów, aby odszukali, jakie czyny sług Pana przyczyniły się do sukcesu w dzieleniu się ewangelią.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Możesz podsumować odpowiedzi uczniów, poprzez zapisanie na tablicy tego, czego się dowiedzieli. Zachęć ich, aby zapisali te odsyłacze w pismach świętych i później, po zajęciach, przygotowali łańcuch fragmentów z pism świętych o nazwie: „Ważne składniki dzielenia się ewangelią”.
-
Jeśli mieliście okazję głoszenia ewangelii bliźnim, możecie podzielić się swoimi doświadczeniami lub złożyć świadectwo o tym, w jaki sposób te elementy przyczyniły się do waszego sukcesu?
-
W jaki sposób zasady zapisane w tych fragmentach odnoszą się do innych powołań lub do bycia dobrym przyjacielem lub sąsiadem?
-
Kiedy mieliście okazję, by pomagać bliźnim, jako narzędzie w ręku Boga?
Alma 18:33–35; 23:5–6; 26:2–5, 15; 29:9–10
Pomaganie bliźnim w nawróceniu
Przypomnij uczniom, że Księga Mormona, poza nauczaniem nas o tym, jak stać się narzędziami w rękach Boga, naucza nas również o wpływie, jaki będąc tymi narzędziami, możemy wywierać na innych.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Alma 18:33–35, a pozostali niech odszukają to, co miał zrobić Ammon, będąc narzędziem w rękach Boga. Następnie poproś ich, aby podzielili się zdaniem lub zasadą, która będzie podsumowaniem tego, co znaleźli. (Pomóż uczniom w zdefiniowaniu następującej zasady: Gdy stajemy się narzędziami w rękach Boga, udziela On nam siły, abyśmy mogli pomagać bliźnim w poznaniu prawdy).
Aby uczniowie zauważyli efekty pomagania bliźnim w poznaniu prawdy, poproś ich, aby po cichu przeczytali wersety: Alma 23:5–6. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na to, co stało się z Lamanitami, gdy poznali prawdę.
-
Jakie słowa lub wyrażenia opisują wpływ, jaki nauczanie ewangelii miało na Lamanitów?
-
Jakiej zasady możemy nauczyć się o tym, co się stanie, gdy przywiedziemy innych do poznania prawdy? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Gdy przywiedziemy bliźnich do poznania prawdy, pomożemy im nawrócić się do Pana).
Wyjaśnij, że zarówno Ammon, jak i Alma złożyli świadectwo o tych prawdach. Poproś kilkoro uczniów, aby na zmianę przeczytali na głos wersety: Alma 26:2–5, 15 i Alma 29:9–10, a pozostali niech zwrócą uwagę na to, jaki wpływ możemy mieć na bliźnich, gdy dzielimy się ewangelią, będąc narzędziami w rekach Boga.
-
Co wywarło na was wrażenie, gdy słuchaliście o uczuciach wyrażonych przez Ammona i Almę.
Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego doświadczyli, gdy dzielili się ewangelią z bliźnimi.
Zachęć ich, aby zastanowili się nad tym, jakie mają możliwości, aby pomóc bliźnim poznać ewangelię i się nawrócić. Niech zastanowią się, w jaki sposób mogą wykorzystać zasady i praktyki, których nauczyli się podczas tej lekcji, przy codziennych wysiłkach związanych z dzieleniem się ewangelią.
Materiały do studiowania dla uczniów
-
1 Nefi 13:37; Mosjasz 15:14–19, 26–28; 28:3; Alma 17:2–3, 6, 9–12, 16, 25; 18:10, 33–35; 21:16; 22:1, 12–14; 23:5–6; 26:2–5, 11–12, 15, 26–29; 29:9–10; 31:30–34.
-
M. Russell Ballard, „Zaufajcie Panu”, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 43–45.