Lekcja 17

Moc słowa

Wprowadzenie

Prorocy Księgi Mormona poczynili wielkie wysiłki, aby przygotować i zachować pismo, które obecnie nas błogosławi. Lekcja ta jest przypomnieniem dla uczniów, że jeśli będą studiować i postępować według słów proroków, mogą zdobyć moc do pokonania Szatana, uzyskać przewodnictwo podczas życia doczesnego i ostatecznie otrzymać życie wieczne.

Dodatkowe źródła

Richard G. Scott, „Moc pism świętych”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 6–8.
D. Todd Christofferson, „Błogosławieństwo pism świętych”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 32–35.
„Moc słowa”, rozdział 8. w podręczniku Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson (2014), str. 121–131.

Propozycje dotyczące nauczania

1 Nefi 3:19–20; 5:21–22; Omni 1:14–17; Mosjasz 1:3–5; Alma 37:3–4, 8

Ważność pism świętych

Pokaż następującą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś uczniów, aby udzielili odpowiedzi na zawarte w niej pytanie:

„Mamy [wielki] dług wobec tych, którzy z wiarą zapisywali i zachowywali te słowa na przestrzeni czasów, często sumiennie pracując i poświęcając się, takich jak: Mojżesz, Izajasz, Abraham, Jan, Paweł, Nefi, Mormon, Józef Smith i wielu innych. Co oni wiedzieli o ważności pism świętych i co my również powinniśmy wiedzieć?” („Błogosławieństwo pism świętych”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 32).

Co według was ci pisarze wiedzieli o ważności pism świętych i co my również powinniśmy wiedzieć?

Przypomnij uczniom, że Nefi i jego bracia otrzymali przykazanie od Pana, aby powrócić do Jerozolimy i zdobyć mosiężne płyty. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos wersety: 1 Nefi 3:19–20 i 5:21–22, a pozostali niech zwrócą uwagę na to, z jakiego powodu mosiężne płyty były tak ważne dla Lehiego i jego rodziny.

Dlaczego, według tych wersetów, pisma święte są tak ważne? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Pisma święte zawierają słowa i przykazania Boga, które przekazał On przez Swoich proroków).

Aby utrwalić tę prawdę, przypomnij uczniom, że setki lat po przybyciu rodziny Lehiego do ziemi obiecanej, jego potomkowie napotkali lud Zarahemli (Mulekici), który opuścił Jerozolimę na krótko przed rodziną Lehiego.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wersety: Omni 1:14–17 oraz Mosjasz 1:3–5 i zwrócili uwagę na kontrast pomiędzy tymi, którzy posiadali pisma święte (Nefici), a tymi, którzy ich nie posiadali (Mulekici). (Uwaga: Aby dowiedzieć się więcej o umiejętności studiowania pism świętych nazwanej „porównania i przeciwieństwa”, zobacz Nauczanie i uczenie się ewangelii: Podręcznik dla nauczycieli i przywódców seminarium i instytutu religii [2012], str. 22).

Jakie konsekwencje wynikły z faktu, że Mulekici nie posiadali pism świętych? (Zob. także 1 Nefi 4:13).
Jakie błogosławieństwa otrzymali Nefici w związku z posiadaniem pism świętych?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Alma 37:3–4, 8, a pozostali niech odszukają, jakie błogosławieństwa otrzymali Nefici w związku z posiadaniem mosiężnych płyt.

Jakie, według wersetu 8., były niektóre z błogosławieństw otrzymanych przez Nefitów w związku z posiadaniem mosiężnych płyt?
Co według was miał na myśli Alma, gdy powiedział, że pisma święte „pogłębiły […] pamięć tego ludu”?

Aby pomóc w wyjaśnieniu tego zwrotu, poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona, a pozostali niech zwrócą uwagą na dodatkowe spostrzeżenia, w jaki sposób pisma święte pogłębiają naszą pamięć:

„Pisma święte pogłębiają naszą pamięć, pomagając nam zawsze pamiętać o naszym Panu i o naszym pokrewieństwie z Nim i Ojcem. Przypominają nam to, co wiedzieliśmy w naszym przedziemskim życiu i pogłębiają naszą pamięć pod innym względem, nauczając nas o epokach, ludziach i wydarzeniach, w których nie braliśmy osobiście udziału […].

Pisma święte również pogłębiają naszą pamięć, pomagając nam nie zapominać tego, czego my i wcześniejsze pokolenia dowiedzieliśmy się. Ci, którzy albo nie mają, albo ignorują zapisane słowo Boga, z czasem przestają w Niego wierzyć i zapominają o celu swego istnienia” („Błogosławieństwo pism świętych”, str. 33).

W jaki sposób pisma święte pogłębiają naszą pamięć?
Jakie doktryny, zasady lub historie z pism świętych pogłębiły lub rozwinęły waszą pamięć o Panu i waszej relacji z Nim?

1 Nefi 8:21–24, 29–30; 15:23–24; 2 Nefi 3:12; 32:3; 33:4–5; Jakub 2:8; 7:10–11; Alma 5:10–13; 31:5; 37:2, 8–10; Helaman 3:29–30; 15:7–8

Słowo Pana przynosi błogosławieństwa

Poproś jednego z uczniów, aby krótko podsumował wizję Lehiego dotyczącą drzewa życia (zob. 1 Nefi 8). Następnie zapytaj klasę, co symbolizował żelazny pręt i dlaczego był on ważną częścią wizji. W razie potrzeby poproś uczniów, aby przeczytali wersety: 1 Nefi 8:21–24, 29–30.

Poproś uczniów, aby przeszukali wersety: 1 Nefi 15:23–24 i wyszukali błogosławieństwa otrzymywane przez te osoby, które trwają przy słowie Boga. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli to, co znaleźli.

Co to znaczy „trwać” przy słowie Boga?
Jakie błogosławieństwa, według tych wersetów, możemy otrzymać dzięki trwaniu przy słowie Boga. (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli będziemy trwać przy słowie Boga, nigdy nie zginiemy duchowo, a przeciwnik nie będzie mógł nas pokonać).

Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:

„Pozwólcie, że zasugeruję, że wytrwanie przy żelaznym pręcie pociąga za sobą w dużej mierze pełne modlitwy, stałe i żarliwe wykorzystywanie pism świętych jako źródła objawionej prawdy i jako niezawodnego przewodnika na ciasnej i wąskiej ścieżce prowadzącej do drzewa życia — do samego Pana Jezusa Chrystusa” („Sen Lehiego: Mocne trzymanie się pręta przez cały czas, Ensign, październik 2011, str. 36).

Wyjaśnij, że kilku proroków Księgi Mormona nauczało o dodatkowych błogosławieństwach, które otrzymają osoby trwające przy słowie Boga. Napisz na tablicy poniższe odsyłacze. Poproś każdego z uczniów, aby przestudiował jeden lub dwa wersety, szukając błogosławieństw, które płyną ze studiowania słowa Boga. Następnie poproś, aby zapisali określone przez nich błogosławieństwa obok właściwego odsyłacza:

Kiedy doświadczyliście jednego z takich błogosławieństw?

Poproś uczniów, aby opisali, co młodzi ludzie mogą robić w codziennym życiu, aby mocno trzymać się żelaznego pręta.

Niech zastanowią się nad tym, czy korzystanie przez nich z pism świętych można opisać jako mocne trzymanie się żelaznego pręta.

Poproś ich, aby rozważyli i zapisali, co konkretnie mogą zrobić, aby mocniej trzymać się żelaznego pręta i otrzymać te błogosławieństwa w większym stopniu.

Alma 37:38–46

Słowo Boga prowadzi nas ku życiu wiecznemu

Przypomnij uczniom, że prorok Lehi otrzymał od Pana instrument zwany Liahoną. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 37:38–42, a pozostali uczniowie niech zwrócą uwagę na to, jak Liahona pobłogosławiła rodzinę Lehiego.

W jaki sposób Liahona błogosławiła rodzinę Lehiego?
Co było wymagane od rodziny Lehiego, aby Liahona funkcjonowała poprawnie? (Kompas działał jedynie wtedy, kiedy trzymali się wskazówek i wykazywali się wiarą oraz pilnością. Zob. także 1 Nefi 16:28).

Wyjaśnij, że nauki Almy odnośnie do korzystania z Liahony były „przykładem” i „zapowiedzią”, czyli symbolem tego, jak powinniśmy korzystać ze słowa Boga. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Alma 37:43–46, a pozostali uczniowie niech zwrócą uwagę na użyte przez Almę porównanie Liahony i słów Chrystusa.

Jakiej zasady w kwestii słów Chrystusa nauczał Alma w tych wersetach? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli będziemy zważać na słowa Chrystusa, będziemy prowadzeni prostą ścieżką ku życiu wiecznemu. Możesz poprosić uczniów, aby zaznaczyli słowa: jeśli, jeśliby w wersetach 45–46. Powiedz uczniom, że nauczenie się określania związków przyczynowo-skutkowych jest ważną umiejętnością, która może udoskonalić ich studiowanie pism świętych).
Co według was oznacza bycie prowadzonym „prostą ścieżką” ku życiu wiecznemu?
Co możemy zrobić, aby zwykłe czytanie słów Chrystusa zamienić w „zważanie” na nie?

Na koniec lekcji pokaż poniższą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara i poproś uczniów, aby ją przeczytali i zastanowili się nad zawartymi w niej pytaniami.

„Stały dopływ żywej wody jest o wiele lepszy niż sporadyczne czerpanie kilku łyków.

Czy wy i ja codziennie czytamy, studiujemy i badamy pisma święte w sposób, dzięki któremu wytrwamy przy żelaznym pręcie […]? Czy wy i ja dążymy naprzód do źródła żywej wody, polegając na słowie Bożym? Są to ważne pytania, które każdy z nas powinien rozważyć z modlitwą” („Zbiornik wody żywej” [Spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji dla młodych dorosłych, 4 lutego 2007 r.], str. 7, adres internetowy: lds.org/broadcasts).

Zapytaj, czy któryś z uczniów chce złożyć świadectwo o tym, w jaki sposób studiowanie słowa Boga go pobłogosławiło. Zachęć uczniów, aby nadal rozważali pytania zadane przez Starszego Bednara i poproś ich, aby postępowali według myśli i natchnienia, które otrzymali podczas lekcji, by ich studiowanie słowa Boga było bardziej efektywne i znaczące.

Materiały do studiowania dla uczniów

1 Nefi 3:19–20; 5:21–22; 8:21–24, 29–30; 15:23–24; 2 Nefi 3:12; 32:3; 33:4–5; Jakub 2:8; 7:10–11; Omni 1:14–17; Mosjasz 1:3–5; Alma 5:10–13; 31:5; 37:2–4, 8–10, 38–46; Helaman 3:29–30; 15:7–8.
Richard G. Scott, „Moc pism świętych”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 6–8.