Κεφάλαιο 21º
Αρχές εγκόσμιας και πνευματικής ευημερίας
«Τα πάντα που αφορούν στην οικονομική, κοινωνική και πνευματική ευημερία του ανθρώπινου γένους είναι και πάντοτε θα είναι μέλημα της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων».
Από τη ζωή του Έζρα Ταφτ Μπένσον
Το 1936, καθώς άνθρωποι σε όλον τον κόσμο πάλευαν με τις οικονομικές δυσκολίες από το Μεγάλο Κραχ, η Πρώτη Προεδρία εισήγαγε ένα νέο πρόγραμμα προνοίας. Αυτό το πρόγραμμα, ονόματι Σχέδιο Ασφαλείας της Εκκλησίας, καθιερώθηκε όχι για να δίδει αφειδώς φαγητό και πόρους σε ανθρώπους σε ανάγκη, αλλά «για να βοηθήσει τους ανθρώπους να βοηθήσουν τον εαυτό τους»1. Καθώς η Πρώτη Προεδρία και άλλοι ηγέτες της Εκκλησίας καθιέρωσαν αυτό το πρόγραμμα, δίδασκαν θεμελιώδεις αρχές της σκληρής δουλειάς, της αυτοδυναμίας και της υπηρετήσεως. Παρότρυναν τα μέλη της Εκκλησίας να πληρώνουν δέκατα και προσφορές νηστείας, να παράγουν και να αποθηκεύουν φαγητό, να αποφεύγουν το περιττό χρέος και να αποταμιεύουν χρήματα για μελλοντικές ανάγκες.
Τότε, ο Πρόεδρος Έζρα Ταφτ Μπένσον υπηρετούσε ως σύμβουλος σε μία προεδρία πασσάλου στο Μπόιζι του Άινταχο. Ήταν επίσης οικονομολόγος, ειδικός στο μάρκετινγκ και ειδικός στη διαχείριση αγροκτήματος για την πολιτεία του Άινταχο. Αποδέχθηκε μία ανάθεση από τον πρόεδρο πασσάλου του να παρευρεθεί σε μία συγκέντρωση στην οποία θα παρουσιαζόταν το Σχέδιο Ασφαλείας της Εκκλησίας. Ενθυμήθηκε αργότερα: «Η ψυχή μου ανταποκρίθηκε ολοθύμως στα πάντα που άκουσα εκείνη την ημέρα. Γύρισα στον πάσσαλο Μπόιζι και εξέφρασα στους αδελφούς μου ότι αυτό το πρόγραμμα, το οποίο είχε ανακοινωθεί, είναι οικονομικώς, κοινωνικώς και πνευματικώς συνετό, και εξέφρασα την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι της Εκκλησίας θα ανταποκρίνονταν σε αυτό ολοθύμως σαν κάτι που δεν είναι μόνον συνετό αλλά αναγκαίο επίσης»2.
Δύο μήνες αφού ο Πρόεδρος Μπένσον παρουσίασε το πρόγραμμα στον πάσσαλό του, «πολυάριθμα σχέδια προνοίας ήσαν εν εξελίξει: ένας τομέας είχε φυτέψει έναν κήπο πολλαπλών εκταρίων, ένας άλλος είχε σπείρει 6,07 εκτάρια σακχαροτεύτλων και η Ανακουφιστική Εταιρεία σε έναν άλλο κονσερβοποιούσε φαγητό και έφτειαχνε παπλώματα και ρουχισμό. [Ένας τομέας] μέχρι που έφτειαξε ένα μικρό κονσερβοποιείο»3.
Ο Πρεσβύτερος Έζρα Ταφτ Μπένσον, δεξιά, με τον Πρόεδρο Μαξ Τσίμερ, αναπληρωτή πρόεδρο της Ελβετικής Ιεραποστολής, ελέγχοντας προμήθειες προνοίας στη Γενεύη της Ελβετίας το 1946
Ο Πρόεδρος Μπένσον είδε την ευρεία επιρροή του προγράμματος προνοίας 10 χρόνια αργότερα. Ως μέλος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, του ανετέθη να προεδρεύει της Εκκλησίας στην Ευρώπη ακριβώς μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε εκείνες τις ρημαγμένες από τον πόλεμο χώρες, ηγείτο της προσπάθειας της Εκκλησίας να παράσχει αγαθά που θα βοηθούσαν τους ανθρώπους να επανακτήσουν την αυτοδυναμία τους. Αφηγήθηκε την εμπειρία του, όταν η πρώτη αποστολή της Εκκλησίας με προμήθειες προνοίας έφθασε στο Βερολίνο της Γερμανίας:
«Πήρα μαζί μου τον αναπληρωτή πρόεδρο της ιεραποστολής, τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Ράνγκλανγκ. Περπατήσαμε στην παλαιά χτυπημένη αποθήκη, η οποία υπό ένοπλη φρουρά στέγαζε τα πολύτιμα αγαθά προνοίας. Στο μακρινό άκρο της αποθήκης είδαμε τα κουτιά στοιβαγμένα σχεδόν μέχρι την οροφή.
»“Είναι αυτά τα κουτιά με φαγητό;” Είπε ο Ρίτσαρντ. “Εννοείς ότι αυτά τα κουτιά είναι γεμάτα φαγητό;”
»“Ναι, αδελφέ μου” απήντησα “φαγητό και ρούχα και κλινοστρωμνή -- και, ελπίζω, λίγες ιατρικές προμήθειες”.
»Ο Ρίτσαρντ και εγώ κατεβάσαμε ένα από τα κουτιά. Το ανοίξαμε. Ήταν γεμάτο με ένα από τα πιο κοινά φαγητά -- ξηρά φασόλια. Καθώς το είδε αυτός ο καλός άνθρωπος, έβαλε τα χέρια του μέσα σε αυτό και το έπιασε με τα δάκτυλά του και κατόπιν ξέσπασε και έκλαιγε σαν παιδί με ευγνωμοσύνη.
»Ανοίξαμε ένα άλλο κουτί γεμάτο με πλιγούρι, χωρίς να έχει προστεθεί ή να αφαιρεθεί τίποτα, όπως το έκανε ο Κύριος και το προόριζε να είναι. Άγγιξε μια σταλίτσα από αυτό το στόμα του. Ύστερα από μια στιγμή, με κοίταξε μέσα από τα δακρυσμένα μάτια του --και τα δικά μου ήσαν υγρά επίσης-- και είπε, ενώ κουνούσε αργά το κεφάλι του: “Αδελφέ Μπένσον, είναι δύσκολο να πιστέψω ότι άνθρωποι που δεν μας έχουν δει ποτέ, μπορούσαν να κάνουν τόσα πολλά για εμάς”.
»Αυτό είναι το σύστημα του Κυρίου! Εθελοντικές δωρεές κινητοποιημένες από αδελφική αγάπη και πρόθυμη υπηρέτηση και βοηθώντας τους άλλους να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Αυτά διασφαλίζουν την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό»4.
Διδασκαλίες του Έζρα Ταφτ Μπένσον
1
Ο Κύριος ανυπομονεί και είναι πρόθυμος να ευλογήσει τον λαό Του εγκοσμίως και πνευματικώς.
Συνειδητοποιώ, αδελφοί και αδελφές μου, ότι κατά τη συζήτηση εγκοσμίων ζητημάτων, ο Κύριος έχει πει:
«…τα πάντα για εμένα είναι πνευματικά, και καμιά απολύτως φορά δεν σας έδωσα κανένα νόμο ο οποίος να είναι εγκόσμιος…» [Δ&Δ 29:34.]
Ο αντικειμενικός στόχος, ασφαλώς, είναι πνευματικός. Ωστόσο, ζούμε σε έναν υλικό, φυσικό, εγκόσμιο κόσμο…
…Οι άνθρωποι είναι φτειαγμένοι από δύο μέρη, το εγκόσμιο και το πνευματικό, και στις πρώτες αποκαλύψεις προς αυτόν τον λαό, ο Κύριος πήρε την ευκαιρία, πολλές φορές, για να δώσει οδηγία και εντολή αναφορικώς προς εγκόσμια ζητήματα. Κατηύθυνε τους Αγίους και τους ηγέτες της Εκκλησίας στην αγορά γης και άλλης περιουσίας· στην κατασκευή ναών· ακόμη και στην ίδρυση ενός τυπογραφικού πιεστηρίου και ενός καταστήματος για τον «αποκαμωμένο ταξιδιώτη» [βλέπε Δ&Δ 124:22–23]. Στη μεγάλη αποκάλυψη γνωστή ως ο Λόγος Σοφίας, δεν υπέδειξε μόνο αυτό που είναι καλό και αυτό που δεν είναι καλό για τον άνθρωπο, αλλά σκιαγράφησε ένα σχέδιο για τη σίτιση των εκτρεφόμενων ζώων, το οποίο μέσα από περισσότερα από εκατό χρόνια έχει σταδιακώς υποστηριχθεί μέσα από την επιστημονική έρευνα του ανθρώπου [βλέπε Δ&Δ 89]. Οτιδήποτε επηρεάζει την ανθρώπινη ευημερία πάντοτε ήταν και πάντοτε θα είναι μέλημα της Εκκλησίας. Ο λαός μας πάντοτε έχει λάβει συμβουλή σε εγκόσμιες υποθέσεις…
Είναι σημαντικό να διατηρούμε τον τρόπο σκέψεώς μας σωστό, αδελφοί και αδελφές μου. Ας έχουμε πάντοτε στον νου μας ότι όλα τα υλικά πράγματα δεν είναι παρά μέσα για έναν σκοπό, ότι ο σκοπός είναι πνευματικός, μολονότι ο Κύριος ανυπομονεί και είναι πρόθυμος να ευλογήσει τον λαό Του εγκοσμίως. Έτσι έχει υποδείξει σε πολλές από τις αποκαλύψεις. Έχει τονίσει, κατ’ επανάληψη, ότι θα πρέπει να προσευχόμαστε για την εσοδεία μας, για τα εκτρεφόμενα ζώα μας, για το νοικοκυριό μας, για το σπιτικό μας και να επικαλούμαστε τις ευλογίες του Κυρίου στις υλικές υποθέσεις μας. Και έχει υποσχεθεί ότι θα είναι εκεί και έτοιμος και πρόθυμος να μας ευλογήσει…
…Ο Κύριος δεν θα κάνει για εμάς αυτά που μπορούμε και θα πρέπει να κάνουμε αφ’ εαυτού μας. Όμως σκοπός του είναι να φροντίζει τους Αγίους του. Τα πάντα που αφορούν στην οικονομική, κοινωνική και πνευματική ευημερία του ανθρώπινου γένους είναι και πάντοτε θα είναι μέλημα της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων5.
Καθώς διαχειριζόμαστε οποιαδήποτε έκφανση του προγράμματος προνοίας, πρέπει να θυμόμαστε τον πρωταρχικό σκοπό για τον οποίο καθιερώθηκε. Αυτός ο διατυπωμένος σκοπός «είναι να δημιουργήσουμε, κατά το μέτρο του δυνατού, ένα σύστημα υπό το οποίο η κατάρα της οκνηρίας να απεμποληθεί, τα κακά του επιδόματος ανεργίας να καταργηθούν και να εγκαθιδρυθεί για μια ακόμα φορά ανάμεσα στον λαό μας η ανεξαρτησία, η εργατικότητα, η υγιής ανάπτυξη και ο αυτοσεβασμός. Ο στόχος της Εκκλησίας είναι να βοηθήσει τα άτομα να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Η εργασία πρέπει να ενθρονιστεί πάλι ως η κυρίαρχη αρχή της ζωής των μελών της Εκκλησίας μας»6.
Η δύναμη του προγράμματος προνοίας της Εκκλησίας προέρχεται από κάθε οικογένεια που ακολουθεί την εμπνευσμένη οδηγία των ηγετών της Εκκλησίας να είναι αυτοδύναμη μέσω επαρκούς προετοιμασίας. Ο Θεός σκοπό έχει οι Άγιοί του να προετοιμάζονται ούτως ώστε «τα μέλη τής εκκλησίας [όπως έχει πει ο Κύριος] να μπορούν να παραμένουν ανεξάρτητα πάνω απ’ όλα τα άλλα πλάσματα κάτω από τον σελέστιο κόσμο» (Δ&Δ 78:14)7.
Η παραβολή από τη γραφή για τις πέντε φρόνιμες και τις πέντε μωρές παρθένες [βλέπε Κατά Ματθαίον 25:1–13] είναι μία υπενθύμιση ότι κάποιος μπορεί να περιμένει πάρα πολύ καιρό προτού αποπειραθεί να βάλει σε τάξη τον πνευματικό και εγκόσμιο οίκο του. Είμαστε προετοιμασμένοι8;
2
Μέσω δραστήριου, γεμάτου σκοπό, ανιδιοτελούς έργου, αποκτούμε τα αναγκαία της ζωής και μεγαλώνουμε πνευματικώς σε θεία γνωρίσματα.
Μία από τις πρώτες αρχές που απεκαλύφθησαν στον πατέρα Αδάμ, όταν εξεδιώχθη από τον Κήπο της Εδέμ, ήταν το εξής: «Με τον ιδρώτα τού προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, μέχρις ότου επιστρέψεις στη γη» (Γένεση 3:19). Όλα όσα αποκτούμε στη ζωή της υλικής φύσεως, έρχονται ως προϊόν εργασίας και της πρόνοιας του Θεού. Η εργασία από μόνη της παράγει τα αναγκαία της ζωής9.
Ο άνθρωπος έχει προσταχθεί από τον Θεό να ζει από τον ιδρώτα του μετώπου του, όχι κάποιου άλλου10.
Δικό μας είναι το Ευαγγέλιο έργου -- έργο γεμάτο σκοπό, ανιδιοτελές και που προσφέρεται με το πνεύμα της αληθινής αγάπης του Χριστού. Μόνον τοιουτοτρόπως μπορούμε να μεγαλώσουμε σε θεία γνωρίσματα. Μόνον τοιουτοτρόπως μπορούμε να γίνουμε άξια όργανα στα χέρια του Κυρίου για την ευλόγηση άλλων μέσω αυτής της δύναμης που μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή της ζωής ανδρών και γυναικών προς το καλύτερο.
Θα πρέπει να είμαστε ταπεινώς ευγνώμονες γι’ αυτήν τη δυσκολία, γι’ αυτήν την κληρονομιά, γι’ αυτήν την ευκαιρία για υπηρέτηση και τις άφθονες ανταμοιβές της. Πόσο τυχεροί είναι εκείνοι οι οποίοι μπορούν να ακολουθούν το σχέδιο του Κυρίου να αναπτύξουν αυτήν τη δύναμη και να την χρησιμοποιούν προς ευλόγηση των άλλων. Αυτό έκανε ο Χριστός. Αυτό έχουμε το προνόμιο να κάνουμε11.
Οι αποδέκτες προνοίας θα πρέπει να εργάζονται στο μέγιστο των ικανοτήτων τους, προκειμένου να κερδίσουν αγαθά ή βοήθεια από προσφορές νηστείας. Όταν δεν παρέχονται σημαντικές δουλειές, όταν οι άνθρωποι δεν παροτρύνονται να εργάζονται, θα αναπτυσσόταν ένα επίδομα της Εκκλησίας που θα υπέσκαπτε το ηθικό, και ο σκοπός για τον οποίον καθιερώθηκε το πρόγραμμα προνοίας θα υπονομεύετο. Είναι νόμος των ουρανών και νόμος που δεν έχουμε μάθει πλήρως εδώ επάνω στη γη, ότι δεν μπορείς να βοηθάς τους ανθρώπους μονίμως, κάνοντας γι’ αυτούς αυτά που μπορούν να κάνουν εκείνοι και θα πρέπει να κάνουν, αφ’ εαυτού τους12.
Θα πρέπει να ζητούμε τις ευλογίες του Κυρίου σε όλες τις πράξεις μας και δεν θα πρέπει να κάνουμε τίποτε στο οποίο να μη μπορούμε να ζητούμε τις ευλογίες Του. Δεν θα πρέπει να αναμένουμε από τον Κύριο να κάνει για εμάς ό,τι μπορούμε να κάνουμε αφ’ εαυτού μας. Πιστεύω στην πίστη και στα έργα και ότι ο Κύριος θα ευλογήσει πληρέστερα τον άνθρωπο που εργάζεται γι’ αυτά που προσεύχεται απ’ ό,τι θα ευλογήσει τον άνθρωπο που μόνο προσεύχεται13.
Η δραστήρια, γεμάτη σκοπό εργασία οδηγεί σε ακμαία υγεία, αξιέπαινα επιτεύγματα, καθαρή συνείδηση και αναζωογονητικό ύπνο. Η εργασία πάντοτε ήταν ευεργετική για τον άνθρωπο. Είθε να έχετε εποικοδομητικό σεβασμό για την εργασία, είτε είναι με τον νου, με την καρδιά είτε με τα χέρια. Είθε να απολαμβάνετε πάντοτε την ικανοποίηση από τον έντιμο μόχθο. …Δεν θα πάτε ποτέ στους ουρανούς, αν το μόνο που κάνετε, είναι να εύχεστε ή να ονειρεύεστε να πηγαίνατε. Πρέπει να πληρώσετε το τίμημα σε μόχθο, θυσία και χρηστό τρόπο ζωής14.
3
Όταν παράγουμε και αποθηκεύουμε φαγητό, θερίζουμε άμεσα οφέλη και προετοιμαζόμαστε για μελλοντικές ανάγκες.
Έχετε κάνει ποτέ μια παύση για να συνειδητοποιήσετε τι θα συνέβαινε στην κοινότητά σας ή στο έθνος σας, αν τα μεταφορικά μέση παρέλυαν ή αν είχαμε πόλεμο οικονομικής ύφεσης; Πώς θα αποκτούσατε εσείς και οι γείτονές σας φαγητό; Πόσο καιρό θα ήταν εις θέσιν να καλύψει τις ανάγκες της κοινότητας το γωνιακό παντοπωλείο -- ή το σούπερ μάρκετ;
Σύντομα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκλήθην από την Πρώτη Προεδρία να πάω στην Ευρώπη για να επανιδρύσω τις ιεραποστολές μας και να δημιουργήσω ένα πρόγραμμα για τη διανομή φαγητού και ιματισμού στους Αγίους. Θυμάμαι πολύ ευκρινώς τους ανθρώπους που έπαιρναν τρένα κάθε πρωί με σύνολο διαφόρων αντικειμένων στα χέρια τους, για να πάνε έξω στην ύπαιθρο και να ανταλλάξουν τα είδη με φαγητό. Το βράδυ, ο σιδηροδρομικός σταθμός ήταν γεμάτος ανθρώπους με χέρια γεμάτα λαχανικά και φρούτα και έναν μεγάλο αριθμό και ποικιλία γουρουνιών που τσίριζαν και κοτόπουλων. Ποτέ δεν ακούσατε τέτοια φασαρία. Ασφαλώς, εκείνοι οι άνθρωποι ήσαν πρόθυμοι να ανταλλάξουν ουσιαστικά οτιδήποτε για το αγαθό που υποστηρίζει τη ζωή -- το φαγητό.
Ένα σχεδόν ξεχασμένο μέσον οικονομικής αυτοδυναμίας είναι η οικιακή παραγωγή φαγητού. Είμαστε πάρα πολύ συνηθισμένοι να πηγαίνουμε σε καταστήματα και να αγοράζουμε ό,τι χρειαζόμαστε. Παράγοντας κάποιο από το φαγητό μας, μειώνουμε, σε μεγάλο βαθμό, τον αντίκτυπο του πληθωρισμού στα χρήματά μας. Κάτι πιο σημαντικό, μαθαίνουμε πώς να παράγουμε το δικό μας φαγητό και συμπεριλαμβάνουμε όλα τα μέλη της οικογένειας σε ένα ευεργετικό σχέδιο…
Όλα τα μέλη της οικογένειας μπορούν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια παραγωγής φαγητού.
…Θα ήθελα να προτείνω αυτό που έχουν κάνει άλλοι. Βρεθείτε με άλλους και ζητήστε την άδεια να χρησιμοποιήσετε έναν κενό οικόπεδο για κήπο ή ενοικιάστε ένα τμήμα γης και καλλιεργήστε τον κήπο σας. Ορισμένες απαρτίες πρεσβυτέρων το έχουν κάνει αυτό ως απαρτία και όλοι όσοι συμμετείχαν, θέρισαν τα οφέλη από μία εσοδεία σε λαχανικά και φρούτα και τις ευλογίες από τη συνεργασία και την οικογενειακή συμμετοχή. Πολλές οικογένειες έχουν σκάψει τον χώρο για γρασίδι για να κάνουν κήπους.
Σας παροτρύνουμε να είστε περισσότερο αυτοδύναμοι, ούτως ώστε, όπως έχει δηλώσει ο Κύριος «παρόλα τα βάσανα που θα πέσουν επάνω σας… η εκκλησία να μπορ[εί] να παραμέν[ει] ανεξάρτητ[η] απ’ όλα τα άλλα πλάσματα κάτω από τον σελέστιο κόσμο» (Δ&Δ 78:14). Ο Κύριος θέλει να είμαστε ανεξάρτητοι και αυτοδύναμοι, επειδή αυτές θα είναι ημέρες βασάνων. Μας έχει επιστήσει την προσοχή και μας έχει προειδοποιήσει για το ενδεχόμενο…
Η παραγωγή φαγητού είναι μόνον ένα μέρος της επαναλαμβανόμενης έμφασης να αποθηκεύετε προμήθεια φαγητού… οπουδήποτε είναι νομίμως επιτρεπτό να γίνεται. Η Εκκλησία δεν σας έχει πει ποιες τροφές θα πρέπει να αποθηκεύετε. Αυτή η απόφαση εναπόκειται στα μέλη ξεχωριστά…
…Η αποκάλυψη να παράγουμε και να αποθηκεύουμε φαγητό πιθανώς να είναι τόσης ζωτικής σημασίας για την υλική μας πρόνοια σήμερα, όσο ήταν για τους ανθρώπους κατά τον καιρό του Νώε η επιβίβαση στην κιβωτό…
…Σχεδιάστε να αναπτύξετε τη δική σας προμήθεια τροφών όπως θα κάνατε έναν αποταμιευτικό λογαριασμό. Αποταμιεύστε λίγο για αποθήκευση με κάθε επιταγή μισθοδοσίας. Αποθηκεύστε σε κονσέρβες ή φιάλες φρούτα και λαχανικά από τον κήπο και τον οπωρώνα σας. Μάθετε να συντηρείτε τρόφιμα μέσω αποξηράνσεως και πιθανώς καταψύξεως. Καταστήστε την αποθήκευσή σας μέρος του προϋπολογισμού σας. Αποθηκεύστε σπόρους και αποκτήσετε επαρκή εργαλεία διαθέσιμα για να κάνετε τη δουλειά. Αν αποθηκεύετε και σχεδιάζετε για ένα δεύτερο αυτοκίνητο ή μία τηλεόραση ή κάποιο αντικείμενο που απλώς προσθέτει στην άνεση ή την ευχαρίστησή σας, ενδεχομένως να χρειάζεται να αλλάξετε τις προτεραιότητές σας. Σας παροτρύνουμε να το κάνετε αυτό με προσευχή και να το κάνετε τώρα…
Πάρα πολύ συχνά χαλαρώνουμε και δεν δουλεύουμε σκληρά για να προετοιμασθούμε και αιτιολογούμε ότι οι όλεθροι του πολέμου, η οικονομική καταστροφή, ο λιμός και ο σεισμός δεν μπορεί να γίνει εδώ. Όσοι το πιστεύουν αυτό είτε δεν είναι εξοικειωμένοι με τις αποκαλύψεις του Κυρίου είτε δεν τις πιστεύουν. Όσοι πιστεύουν με αυταρέσκεια ότι αυτές οι συμφορές δεν θα συμβούν, ότι κάπως θα τεθούν στην άκρη λόγω της χρηστότητας των Αγίων, απατώνται και θα μετανιώσουν που πίστεψαν κάποτε κάτι τέτοιο.
Ο Κύριος μάς έχει επιστήσει την προσοχή και μας έχει προειδοποιήσει για την ημέρα μεγάλων βασάνων και μας έχει δώσει συμβουλή, μέσω των υπηρετών Του, για το πώς μπορούμε να προετοιμασθούμε για τις δύσκολες αυτές στιγμές. Έχουμε δώσει προσοχή στη συμβουλή Του;
Να είσθε πιστοί, αδελφοί και αδελφές μου, σε τούτη τη συμβουλή και θα ευλογηθείτε -- ναι, οι πιο ευλογημένοι άνθρωποι σε όλη τη γη. Είστε καλοί άνθρωποι. Το γνωρίζω αυτό. Όμως όλοι μας πρέπει να γίνουμε καλύτεροι απ’ ό,τι είμαστε. Ας είμαστε εις θέσιν όχι μόνον να τρεφόμαστε μέσω της οικιακής παραγωγής και αποθήκευσης, αλλά να τρέφουμε άλλους επίσης.
Είθε ο Θεός να μας ευλογεί να προετοιμασθούμε για τις ημέρες που βρίσκονται μπροστά, οι οποίες μπορεί να είναι οι πιο σφοδρές πάρα ταύτα15.
4
Γαλήνη και ικανοποίηση έρχονται στην καρδιά μας, όταν αποταμιεύουμε ένα τμήμα από τις απολαβές μας και αποφεύγουμε το περιττό χρέος.
Θα σας παρότρυνα με σεβασμό να ζείτε σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της εργασίας, της φειδούς και της αυτοδυναμίας και να διδάσκετε τα παιδιά σας με το παράδειγμά σας. …Να ξοδεύετε λιγότερα χρήματα απ’ όσα κερδίζετε. Βάζετε ένα τμήμα από αυτές τις απολαβές τακτικά σε αποταμιεύσεις. Αποφεύγετε το περιττό χρέος. Να είσθε συνετοί, με το να μην προσπαθείτε να αποκτήσετε πάρα πολλά υπάρχοντα πάρα πολύ γρήγορα. Μάθετε να διαχειρίζεστε καλά αυτά που έχετε, προτού σκεφθείτε να αποκτήσετε περισσότερα16.
Δυστυχώς, έχει καλλιεργηθεί στον νου ορισμένων η προσδοκία ότι, όταν βιώνουμε δύσκολες στιγμές, όταν έχουμε υπάρξει ασύνετοι και πολυδάπανοι με τους πόρους μας και έχουμε ζήσει πέραν των οικονομικών μας μέσων, θα πρέπει να στραφούμε είτε στην Εκκλησία είτε στην κυβέρνηση για να μας βοηθήσουν στην κάλυψη των αναγκών μας. Ξεχασμένη από ορισμένα εκ των μελών μας είναι η βασική αρχή του σχεδίου προνοίας της Εκκλησίας ότι «κανένας αληθινός Άγιος των Τελευταίων Ημερών, ενώ είναι σωματικός ικανός, δεν θα μετατοπίσει εθελουσίως από επάνω του το φορτίο της δικής του υποστήριξης»…
Περισσότερο από ποτέ πριν, χρειάζεται να μάθουμε και να εφαρμόσουμε τις αρχές της οικονομικής αυτοδυναμίας. Δεν γνωρίζουμε πότε ενδεχομένως να επηρεάσει τις δικές μας συνθήκες ζωής η κρίση, η οποία περιλαμβάνει ασθένεια ή ανεργία. Γνωρίζουμε όντως ότι ο Κύριος έχει ορίσει παγκόσμιες συμφορές για το μέλλον και μας έχει επιστήσει την προσοχή και μας έχει προειδοποιήσει να είμαστε προετοιμασμένοι. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι αδελφοί έχουν τονίσει επανειλημμένως ένα πρόγραμμα που εστιάζεται στις βασικές αρχές της εγκόσμιας και της πνευματικής προνοίας17.
Ο Κύριος επιθυμεί οι Άγιοί Του να είναι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι στις κρίσιμες ημέρες στο μέλλον. Όμως κανένας άνθρωπος δεν είναι αληθινά ελεύθερος, ο οποίος είναι σε οικονομική σκλαβιά18.
Στο βιβλίο των Βασιλέων, διαβάζουμε για μία γυναίκα η οποία ήλθε κλαίγοντας στον Ελισσαιέ τον προφήτη. Ο σύζυγός της είχε πεθάνει και εκείνη όφειλε χρέος που δεν μπορούμε να πληρώσει. Ο πιστωτής ήταν καθ’ οδόν να της πάρει τους δύο υιούς της και να τους πωλήσει ως σκλάβους.
Με ένα θαύμα ο Ελισσαιέ τής έδωσε τη δυνατότητα να αποκτήσει ικανοποιητικό απόθεμα λαδιού. Κατόπιν της είπε: «Πήγαινε, πούλησε το λάδι, και πλήρωσε το χρέος σου, και με το υπόλοιπο ζήσε, εσύ και τα παιδιά σου». (Βλέπε Β΄ Βασιλέων 4:1–7.)
«Πλήρωσε το χρέος σου, και ζήσε». Πάντοτε αυτά τα λόγια παρήγαγαν ένα καλό αποτέλεσμα! Τι συνετή συμβουλή είναι για εμάς σήμερα!…
Πολλοί άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι θα έλθει ποτέ ξανά σοβαρή οικονομική ύφεση. Αισθανόμενοι ασφαλείς στις προσδοκίες τους τής συνεχούς απασχολήσεως και της σταθερής ροής αποδοχών και μισθού, μπαίνουν σε χρέος χωρίς να σκεφθούν τι θα έκαναν, αν έχαναν τη δουλειά τους ή αν το εισόδημά τους σταματούσε για κάποιον άλλον λόγο. Όμως τα καλύτερα μέλη της εξουσίας έχουν επανειλημμένως πει ότι δεν είμαστε ακόμη αρκετά έξυπνοι να ελέγξουμε την οικονομία μας χωρίς να συμβούν κακοί οικονομικοί καιροί. Αργά ή γρήγορα θα έλθουν αυτοί οι καιροί.
Ένας άλλος λόγος για την αύξηση του χρέους είναι ακόμη βαθύτερος και προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία. Και αυτός είναι η αύξηση του υλισμού όπως αντιδιαστέλλεται με τη δέσμευση στις πνευματικές αξίες. Πολλές οικογένειες, προκειμένου να φαίνονται εντυπωσιακές σε άλλους ανθρώπους, δεσμεύονται για ένα μεγαλύτερο και ακριβότερο σπίτι από αυτό που χρειάζονται, σε μία ακριβή γειτονιά. …Με την αύξηση των υλικών προσδοκιών, αυτός ο πειρασμός αυξάνεται με κάθε νέο μικροεργαλείο που κυκλοφορεί στην αγορά. Οι επιδέξιες, προσεκτικά σχεδιασμένες τεχνικές της σύγχρονης διαφήμισης έχουν στόχο τα πιο αδύναμα σημεία της αντίστασης του καταναλωτή. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει δυστυχώς ένα αυξανόμενο αίσθημα ότι τα υλικά πράγματα θα πρέπει να αποκτηθούν τώρα, χωρίς αναμονή, χωρίς αποταμίευση, χωρίς θυσία.
Ακόμη χειρότερο, ένα μεγάλο ποσοστό οικογενειών με προσωπικό χρέος δεν έχει περιουσιακά στοιχεία σε ρευστό [αποταμιεύσεις] στα οποία να μπορούν να προσφύγουν. Θα είναι σε μεγάλους μπελάδες, αν εξαίφνης περικοπεί ή μειωθεί πολύ το εισόδημά τους. Όλοι γνωρίζουμε οικογένειες που έχουν μπει σε περισσότερο χρέος απ’ ό,τι μπορούσαν να πληρώσουν. Οι άνθρωποι σε τέτοιες καταστάσεις βιώνουν μεγάλη λύπη19.
Το να ζούμε πέραν των οικονομικών μας δυνατοτήτων μπορεί να προκαλέσει «μεγάλη λύπη».
Λοιπόν, δεν θέλω να πω ότι όλα τα είδη χρέους είναι άσχημα. Ασφαλώς όχι. Η συνετή επιχειρησιακή επένδυση αποτελεί σημαντικό μέρος της οικονομικής αναπτύξεως. Η λήψη δανείου για την απόκτηση οικίας αποτελεί αληθινή βοήθεια σε μία οικογένεια που πρέπει να δανείζεται για ένα σπίτι20.
Εντέλει, είναι ευκολότερο να ζούμε εντός των ορίων του εισοδήματός μας και να ανθιστάμεθα να δανειζόμαστε από μελλοντικά αποθεματικά παρά μόνον σε περιπτώσεις ανάγκης -- ποτέ για πολυτέλειες. Δεν είναι δίκαιο για εμάς ούτε για την κοινότητά μας να είμαστε τόσο ασύνετοι στις δαπάνες μας, ώστε την ημέρα κατά την οποία σταματήσει το εισόδημά μας να πρέπει να προσφύγουμε σε υπηρεσίες αρωγής ή στην Εκκλησία για οικονομική βοήθεια.
Σας παροτρύνω επισήμως να μη δεσμεύεστε με υπερβολικό χρέος. Αποταμιεύστε τώρα και αγοράστε αργότερα και θα είστε πολύ πιο μπροστά. Θα γλιτώσετε από υψηλό επιτόκιο και άλλες πληρωμές, και τα χρήματα που αποταμιεύετε, μπορεί να σας παράσχουν τη δυνατότητα να αγοράσετε αργότερα με αξιόλογη έκπτωση μετρητών.
…Αντισταθείτε στον πειρασμό να χρεωθείτε για περιουσία κατά πολύν εξεζητημένη ή ευρύχωρη από αυτήν που πραγματικά χρειάζεστε.
Θα είστε σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση, ειδικώς οι καινούργιες οικογένειες που μόλις ξεκινούν, αν στην αρχή αγοράσετε ένα μικρό σπίτι που μπορείτε να αναμένετε να το πληρώσετε σε σχετικώς σύντομο χρονικό διάστημα…
Μην αφήνετε τον εαυτό σας ή την οικογένειά σας απροστάτευτους από τις οικονομικές καταιγίδες. Αποφεύγετε τις πολυτέλειες, τουλάχιστον επί του παρόντος, για να κάνετε αποταμιεύσεις. Πόσο συνετό είναι να παράσχετε για τη μελλοντική εκπαίδευση των παιδιών σας και για τα γηρατειά σας…
Αδελφοί και αδελφές, γαλήνη και ικανοποίηση έρχονται στην καρδιά μας, όταν ζούμε εντός των οικονομικών μας δυνατοτήτων. Ο Θεός να δώσει τη σοφία και την πίστη να δίδουμε προσοχή στην εμπνευσμένη συμβουλή της ιεροσύνης να βγούμε από το χρέος, να ζούμε εντός των οικονομικών μας δυνατοτήτων και να πληρώνουμε καθώς προχωρούμε -- εν ολίγοις, «πλήρωσε το χρέος σου, και ζήσε»21.
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Ερωτήσεις
-
Στο τμήμα 1, ο Πρόεδρος Μπένσον σκιαγραφεί τις θεμελιώδεις αρχές του προγράμματος προνοίας της Εκκλησίας. Με ποιους τρόπους συμβάλλουν αυτές οι αρχές στην εγκόσμια ευημερία μας; Με ποιους τρόπους συμβάλλουν στην πνευματική ευημερία μας;
-
Ποια είναι ορισμένα οφέλη της «δραστήρια[ς], γεμάτη[ς] σκοπό εργασίας»; (Για ορισμένα παραδείγματα, βλέπε τμήμα 2.) Ποια είναι ορισμένα πράγματα που απολαμβάνετε σχετικώς με την εργασία; Τι μπορούμε να κάνουμε, προκειμένου να βοηθήσουμε τα παιδιά και τους νέους να μάθουν να απολαμβάνουν την εργασία;
-
Ποιες είναι ορισμένες ευλογίες που θα έλθουν καθώς ακολουθούμε τη συμβουλή του Προέδρου Μπένσον στο τμήμα 3; Σκεφθείτε τι θα κάνετε, δεδομένων των τρεχουσών συνθηκών ζωής σας, προκειμένου να ακολουθήσετε αυτήν τη συμβουλή.
-
Γιατί νομίζετε ότι η συνετή χρήση των χρημάτων οδηγεί σε «γαλήνη και ικανοποίηση»; Εν αντιθέσει, τι μπορούμε να βιώσουμε, όταν δεν «ξοδεύ[ουμε] λιγότερα χρήματα απ’ όσα κερδίζ[ουμε]»; (Βλέπε τμήμα 4.)
Σχετικές γραφές
Ιακώβ 2:17–19, Άλμα 34:19–29, Δ&Δ 19:35, 42:42, 75:28–29, 104:78, Μωυσή 5:1
Βοήθεια διδασκαλίας
«Για να βοηθήσετε τους μαθητευόμενους να απαντήσουν σε ερωτήσεις, μπορείτε, αν θέλετε, να τους πείτε, προτού αναγνωσθεί ή παρουσιασθεί κάτι, ότι θα ζητήσετε τις απαντήσεις τους. …Παραδείγματος χάριν, θα μπορούσατε να πείτε: “Άκου ενόσω διαβάζω αυτήν την περικοπή, ούτως ώστε να μπορείς να αναφέρεις τι σε ενδιαφέρει περισσότερο σχετικώς με αυτό”» (Teaching, No Greater Call [1999], 69).