Κεφάλαιο 23º
«Στερέωσε τους πασσάλους σου»
«Οι πάσσαλοι και οι περιφέρειες της Σιών είναι συμβολικοί των αγίων τόπων για τους οποίους έκανε λόγο ο Κύριος, όπου πρέπει να συγκεντρώνονται οι Άγιοί Του κατά τις τελευταίες ημέρες ως καταφύγιο από την καταιγίδα».
Από τη ζωή του Έζρα Ταφτ Μπένσον
Στις 13 Ιανουαρίου 1935 μέλη του πασσάλου Μπόιζι στο Άινταχο υποστήριξαν τον 35χρονο Έζρα Ταφτ Μπένσον ως πρώτο σύμβουλο στην προεδρία πασσάλου τους. Υπό τη διεύθυνση του Προέδρου Σκοτ Μπράουν, ο Πρόεδρος Μπένσον έλαβε πολλές ευκαιρίες να υπηρετεί, να ηγείται και να διδάσκει. Παραδείγματος χάριν, έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στο να βοηθήσει έναν φέροντα τη Μελχισεδική Ιεροσύνη να επιστρέψει στη δραστηριότητα στην Εκκλησία1 και βοήθησε στην καθοδήγηση των προσπαθειών του πασσάλου στην εφαρμογή του προγράμματος προνοίας της Εκκλησίας2.
Το 1938 ο πάσσαλος είχε μεγαλώσει σε περισσότερα από 8.000 μέλη κι έτσι η Πρώτη Προεδρία έδωσε οδηγίες να διαιρεθεί σε τρεις πασσάλους. Ο Πρόεδρος Μπένσον είπε ότι «κατεπλάγη», όταν στις 27 Νοεμβρίου 1938 εκλήθη να προεδρεύει ενός εξ αυτών των πασσάλων. Η σύζυγός του, Φλώρα, είπε στα παιδιά τους ότι ήταν μία ευλογία για τον πατέρα τους που έλαβε αυτήν την κλήση3.
Η υπηρέτηση του Προέδρου Μπένσον ως προέδρου πασσάλου ήταν μία ευλογία για ολόκληρο τον πάσσαλο. Εξακολούθησε να διδάσκει αρχές προνοίας και έδωσε ειδική προσοχή στους νέους. Πριν από τη συγκέντρωση μίας συνελεύσεως πασσάλου, παρατήρησε μία ομάδα νέων ανδρών που προσπαθούσαν να το σκάσουν από το οίκημα συγκεντρώσεων. «Ξεκίνησαν αργά στον διάδρομο προς την πίσω πόρτα, έχοντας τα μάτια τους στον προθάλαμο, για να βεβαιωθούν ότι η έξοδος δεν παρακολουθείτο. Σχεδόν τότε [εκείνος] βγήκε από το γραφείο του, σκέφθηκε τι συνέβαινε και τέντωσε τους βραχίονές του στον διάδρομο, ούτως ώστε τα αγόρια να πέσουν επάνω τους. “Χαίρομαι τόσο που σας βλέπω, παιδιά” είπε. “Ας πάμε στη συνέλευση μαζί”. Τους οδήγησε στα μπροστινά καθίσματα και αργότερα τους κάλεσε να δώσουν τη μαρτυρία τους»4.
Λιγότερο από δύο μήνες αφού άρχισε να υπηρετεί ως πρόεδρος πασσάλου ο Πρόεδρος Μπένσον, του ήλθε μία άλλη έκπληξη. Του προσεφέρθη μία δουλειά ως εκτελεστικού γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου των Αγροτικών Συνεταιρισμών, κάτι που θα απαιτούσε από εκείνον να εργάζεται στην Ουάσινγκτον D.C. Αρχικώς απέρριψε την προσφορά, αλλά αφού συμβουλεύτηκε τη Φλώρα και την Πρώτη Προεδρία, απεφάσισε να την αποδεχθεί5. Όταν απηλλάγη από πρόεδρος πασσάλου στις 26 Μαρτίου 1939, έγραψε ότι ήταν «η πιο δύσκολη ημέρα που έχω βιώσει ποτέ. …Στα σχόλιά μου [προς τα μέλη του πασσάλου] ευλογήθηκα σε μεγάλο βαθμό από τον Κύριο, αλλά δυσκολευόμουν πολύ να ελέγξω τα συναισθήματά μου. Δεν υπάρχουν καλύτεροι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο [και] αγαπώ τον καθέναν τους»6.
Οι Μπένσον μετακόμισαν στην Βηθεσδά, στο Μέριλαντ, κοντά στην Ουάσινγκτον D.C. Λίγο περισσότερο από έναν χρόνο αργότερα, ο Πρόεδρος Ράντζερ Κλόσον, Πρόεδρος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων και ο Πρεσβύτερος Άλμπερτ Μπόουεν, επίσης της Απαρτίας των Δώδεκα, επισκέφθηκαν την περιοχή για να οργανώσουν έναν καινούργιο πάσσαλο. Ο Πρόεδρος Κλόσον συνάντησε τον Έζρα Ταφτ Μπένσον και είπε: «Αδελφέ Μπένσον, ο Κύριος θέλει να είσαι πρόεδρος αυτού του πασσάλου. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;» Πάλι ο Πρόεδρος Μπένσον εξεπλάγη. Σχολίασε: «Δεν γνωρίζω αυτούς τους ανθρώπους. Ούτε καν έναν χρόνο δεν έζησα εδώ»7. Όμως απεδέχθη ταπεινά την κλήση και προήδρευσε περίπου 2.000 μελών πασσάλου σε μία μεγάλη γεωγραφικώς περιοχή. Η Φλώρα σχολίασε για την υπηρέτησή του ως προέδρου πασσάλου: «Το αγαπά τόσο. Δεν είναι ο τίτλος που μετρά σε εκείνον, αλλά είναι η χαρά που μπορεί να βοηθά όσο το δυνατόν περισσότερους να δουν την αλήθεια του Ευαγγελίου»8.
Αργότερα, ως Απόστολος, ο Πρόεδρος Μπένσον επισκεπτόταν πασσάλους σε όλον τον κόσμο. Σχολίασε: «Έχω πει μερικές φορές στη σύζυγό μου, καθώς επέστρεφα από επισκέψεις σε πασσάλους, ότι δεν γνωρίζω ακριβώς πώς θα είναι οι ουρανοί, αλλά δεν θα μπορούσα να ζητήσω τίποτε καλύτερο εκεί πέρα από το να έχω την ευχαρίστηση και την αγαλλίαση να συναναστρέφομαι το είδος ανδρών και γυναικών που συναντώ στην ηγεσία των πασσάλων και των τομέων της Σιών και των ιεραποστολών της γης. Πράγματι είμαστε ευλογημένοι πλουσιοπάροχα»9.
Ένας σκοπός του πασσάλου είναι να «να ενώνει και να τελειοποιεί τα μέλη… με το να τους απευθύνει τα προγράμματα της Εκκλησίας, τις διατάξεις και τη διδασκαλία του Ευαγγελίου».
Διδασκαλίες του Έζρα Ταφτ Μπένσον
1
Ως μέλη της Εκκλησίας, συγκεντρωνόμαστε στους πασσάλους της Σιών.
Μη μέλη ενίοτε ερωτούν: «Τι είναι ο πάσσαλος;» Μέλη ομοίως ερωτούν: «Ποια είναι η σπουδαιότητα ενός πασσάλου; Τι σημαίνει για εμάς ως μέλη;»
Για τα μη μέλη, ο πάσσαλος είναι παρόμοιος με μία επισκοπή σε άλλες εκκλησίες. Ο πάσσαλος είναι μία γεωγραφική περιοχή αποτελούμενη από έναν αριθμό τομέων (τοπικά εκκλησιάσματα) και μία προεδρία προεδρεύει αυτής.
Για τα μέλη, ο όρος πάσσαλος είναι μία συμβολική έκφραση. Φαντασθείτε στον νου σας μία μεγάλη σκηνή που κρατείται από σχοινιά προεκτεταμένα σε πολλούς πασσάλους που είναι γερά ασφαλισμένοι στο έδαφος. Οι προφήτες παρομοίασαν τη Σιών των τελευταίων ημερών με μία μεγάλη σκηνή που περικλείει τη γη [βλέπε Ησαΐας 54:2, Νεφί Γ΄ 22:2]. Η σκηνή υποστηριζόταν από σχοινιά δεμένα σε πασσάλους. Αυτοί οι πάσσαλοι, ασφαλώς, είναι ποικίλες γεωγραφικές οργανώσεις απλωμένες σε όλη τη γη. Τώρα ο Ισραήλ συγκεντρώνεται στους ποικίλους πασσάλους της Σιών10.
Ο πάσσαλος έχει τουλάχιστον τέσσερεις σκοπούς:
1. Κάθε πάσσαλος, του οποίου προεδρεύουν τρεις αρχιερείς και τον οποίο υποστηρίζουν δώδεκα άνδρες γνωστοί ως ανώτερο συμβούλιο, αντιπροσωπεύει ολόκληρη την εκκλησία σε μικρότερη κλίμακα για τους Αγίους σε μία συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Σκοπός είναι να ενώνει και να τελειοποιεί τα μέλη που ζουν σε αυτά τα όρια, με το να τους απευθύνει τα προγράμματα της Εκκλησίας, τις διατάξεις και τη διδασκαλία του Ευαγγελίου.
2. Τα μέλη των πασσάλων πρέπει να είναι υποδείγματα ή πρότυπα χρηστότητας.
3. Οι πάσσαλοι πρέπει να είναι άμυνα. Τα μέλη το κάνουν αυτό καθώς ενώνονται υπό τους τοπικούς κατέχοντες υπεύθυνη θέση στην ιεροσύνη και αφιερώνονται στο να κάνουν το καθήκον τους και να τηρούν τις διαθήκες τους. Αυτές οι διαθήκες, αν τηρούνται, γίνονται προστασία από το λάθος, το κακό ή τη συμφορά.
Οικοδομούμε ναούς μόνον εκεί όπου έχουμε πασσάλους. Οι ευλογίες και οι διατάξεις του ναού προετοιμάζουν κάποιον για την υπερύψωση. Ασφαλώς, δεν είναι δυνατόν κάθε πάσσαλος να έχει ναό, αλλά τώρα είμαστε μάρτυρες ορισμένων αξιοσημείωτων, ναι, θαυμαστών εξελίξεων, στην οικοδόμηση ναών σε διάφορα μέρη του κόσμου. Ένα τέτοιο πρόγραμμα επιτρέπει στα μέλη της Εκκλησίας να λάβουν όλες τις ευλογίες του Κυρίου.
4. Οι πάσσαλοι είναι ένα καταφύγιο από τη θύελλα που ξεχύνεται επάνω σε όλη τη γη11.
2
Οι πάσσαλοι οργανώνονται για να βοηθήσουν τους γονείς να διδάξουν το Ευαγγέλιο και να καθοδηγήσουν τα παιδιά τους στις διατάξεις της σωτηρίας.
Στο Διδαχή και Διαθήκες διαβάζουμε:
«Εφόσον οι γονείς έχουν παιδιά στη Σιών ή σε οποιονδήποτε από τους πασσάλους της που είναι οργανωμένοι, και δεν τα διδάσκουν ώστε να καταλάβουν το δόγμα τής μετάνοιας, τής πίστης στον Χριστό, τον Υιό τού ζώντος Θεού, και τού βαφτίσματος και τής δωρεάς τού Αγίου Πνεύματος με χειροθεσία, όταν είναι οκτώ χρόνων, η αμαρτία ας είναι στο κεφάλι των γονέων. Γιατί αυτό θα αποτελεί νόμο για τους κατοίκους τής Σιών ή για οποιονδήποτε από τους πασσάλους της που έχουν οργανωθεί». (68:25–26. Η πλάγια γραφή προστέθηκε.)
Εδώ βλέπετε έναν από τους μείζονες σκοπούς των πασσάλων. Είναι οργανωμένοι για να βοηθούν τους γονείς «που έχουν παιδιά στη Σιών» να τα διδάσκουν το Ευαγγέλιο τού Ιησού Χριστού και να χορηγούν τις διατάξεις σωτηρίας. Σχηματίζονται πάσσαλοι για να τελειοποιήσουν τους Αγίους και αυτή η ανάπτυξη αρχίζει στο σπίτι με αποτελεσματική διδασκαλία του Ευαγγελίου12.
3
Καθώς τα μέλη του πασσάλου επιδεικνύουν το πρότυπο της αγιότητας του Κυρίου, ο πάσσαλος γίνεται το όμορφο σύμβολο για να το βλέπει όλος ο κόσμος.
Ο Κύριος διατυπώνει: «Γιατί η Σιών πρέπει να επαυξηθεί και κατά την ομορφιά και κατά την αγιότητα. Τα όριά της πρέπει να επεκταθούν, οι πάσσαλοί της πρέπει να ενισχυθούν. Μάλιστα, αληθινά σας λέω, η Σιών πρέπει να σηκωθεί και να φορέσει τα όμορφα ενδύματά της». (Διδαχή και Διαθήκες 82:14.)
Εδώ ο Κύριος δηλώνει έναν άλλο μεγάλο σκοπό του πασσάλου: να είναι ένα όμορφο σύμβολο για να το βλέπει όλος ο κόσμος. Η φράση «να φορέσει τα όμορφα ενδύματά της» ασφαλώς αναφέρεται στην εσωτερική ιερότητα που πρέπει να επιτύχει κάθε μέλος που αποκαλείται Άγιος. Η Σιών είναι «οι καθαροί στην καρδιά». (Διδαχή και Διαθήκες 97:21.)
Οι πάσσαλοι της Σιών ενδυναμώνονται και τα σύνορα της Σιών διευρύνονται καθώς τα μέλη επιδεικνύουν το πρότυπο της αγιότητας που αναμένει ο Κύριος από τον εκλεκτό λαό Του13.
4
Κάθε πάσσαλος εξυπηρετεί ως άμυνα και ως καταφύγιο από ορατούς και αόρατους εχθρούς.
Ωστόσο μία άλλη αποκάλυψη από τον Κύριο δίδει αυτήν την εξήγηση του σκοπού των πασσάλων: «Αληθινά λέω σε όλους σας: Σηκωθείτε και λάμψτε, ώστε το φως σας να αποτελεί σημαία [πρότυπο] για τα έθνη. Και ώστε η συνάθροιση επάνω στη γη τής Σιών και τους πασσάλους της, να είναι για άμυνα, και για καταφύγιο από τη θύελλα και από την οργή όταν θα ξεχυθεί αμιγής επάνω σε όλη τη γη». (Διδαχή και Διαθήκες 115:5–6.)
Σε αυτήν την αποκάλυψη είναι μία εντολή να αφήσουμε το φως μας να λάμψει, ώστε να γίνει πρότυπο για τα έθνη. Το πρότυπο είναι ένας κανόνας μετρήσεως διά του οποίου κάποιος προσδιορίζει ακρίβεια ή τελειότητα. Οι Άγιοι πρέπει να είναι πρότυπο αγιότητας για να το βλέπει όλος ο κόσμος. Αυτή είναι η ομορφιά της Σιών.
Ο Κύριος αποκαλύπτει εν συνεχεία ότι οι πάσσαλοι της Σιών πρέπει να είναι «για άμυνα, και για καταφύγιο από τη θύελλα και από την οργή όταν θα ξεχυθεί αμιγής επάνω σε όλη τη γη». Οι πάσσαλοι είναι άμυνα για τους Αγίους από εχθρούς και ορατούς και αόρατους. Η άμυνα είναι η κατεύθυνση που παρέχεται μέσω των διαύλων της ιεροσύνης η οποία ενδυναμώνει τη μαρτυρία και προάγει την οικογενειακή αλληλεγγύη και την ατομική χρηστότητα.
Στην εισαγωγή Του των αποκαλύψεών Του στο Διδαχή και Διαθήκες, ο Κύριος προειδοποίησε: «Πολύ γρήγορα θα έλθει η μέρα. Η ώρα δεν ήλθε ακόμη, αλλά πλησιάζει, οπόταν η ειρήνη θα αφαιρεθεί από τη γη, και ο διάβολος θα έχει εξουσία πάνω στη δική του επικράτεια» [Διδαχή και Διαθήκες 1:35].
Σήμερα… βλέπουμε την εκπλήρωση αυτής της πρόβλεψης όπου ο Σατανάς, με αμείωτο μένος, επιδεικνύει δύναμη πάνω «στη δική του επικράτεια» -- τη γη. Ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλη η επιρροή του και μόνον όσοι έχουν πάρει το Άγιο Πνεύμα ως οδηγό τους --και έχουν ακολουθήσει συμβουλές από ηγέτες της ιεροσύνης-- θα γλιτώσουν από τον όλεθρο της κακής επιρροής του.
Ο Κύριος δηλώνει επίσης σε εκείνη την προεισαγωγική αποκάλυψη ότι θα έχει τη δύναμη επάνω στους Αγίους Του «και θα βασιλεύσει ανάμεσά τους» [Διδαχή και Διαθήκες 1:36]. Το κάνει αυτό καθώς εργάζεται μέσω των εκλεκτών υπηρετών Του και των μελών εξουσίας πασσάλου και τομέως14.
Όταν συγκεντρωνόμαστε με έτερους Αγίους, βλέπουμε ότι ο πάσσαλος μπορεί «να είναι για άμυνα, και για καταφύγιο από τη θύελλα» (Δ&Δ 115:6).
Καθώς μεγαλώνει η Εκκλησία, είναι πολύ σημαντικό να οικοδομούμαστε γερά και καλά και οι μελλοντικοί πάσσαλοί μας να έχουν τα βασικά συστατικά που είναι απαραίτητα για την επιτυχία και οι υπάρχοντες πάσσαλοι να εργάζονται αόκνως για να γίνουν πλήρως λειτουργικοί πάσσαλοι υπό την έννοια του πνευματικού επιτεύγματος. Αυτοί οι πάσσαλοι πρέπει να είναι τα σημεία συναθροίσεως για τη Σιών σήμερα και πρέπει να είναι πνευματικά καταφύγια και να είναι αυτάρκεις με όσο το δυνατόν περισσότερους τρόπους15.
Οι πάσσαλοι και οι περιφέρειες της Σιών είναι συμβολικοί των αγίων τόπων για τους οποίους έκανε λόγο ο Κύριος, όπου πρέπει να συγκεντρώνονται οι Άγιοί Του κατά τις τελευταίες ημέρες ως καταφύγιο από την καταιγίδα. Εσείς και τα παιδιά σας θα συγκεντρώνεστε εδώ για να λατρεύετε, να κάνετε ιερές διατάξεις, να συναναστρέφεστε, να μαθαίνετε, να παίζετε μουσική, να χορεύετε, να παίζετε θέατρο, να κάνετε αθλήματα και γενικώς να βελτιώνετε τον εαυτό σας και ο ένας τον άλλον. Συχνά θεωρείται σημαντικό να έχουν οι εκκλησίες μας επάνω τους έναν πυργίσκο με οβελούς προς τους ουρανούς που συμβολίζει πώς θα πρέπει να κινείται η ζωή μας πάντοτε προς τα άνω, προς τον Θεό16.
Ο προφήτης από το Βιβλίο του Μόρμον, Νεφί, προείδε την ημέρα κατά την οποία οι Άγιοι θα ήταν διασκορπισμένοι σε πασσάλους σε όλον τον κόσμο. Είδε την εποχή κατά την οποία ο Κύριος θα προέκτεινε την προστασία του προς αυτούς, όταν θα απειλούντο από καταιγίδες καταστροφής για την ύπαρξή τους. Ο Νεφί προφήτευσε: «Και έγινε ώστε εγώ, ο Νεφί, είδα τη δύναμη τού Αμνού τού Θεού, ότι κατέβηκε επάνω στους αγίους τής εκκλησίας τού Αρνίου, και επάνω στο λαό τής διαθήκης τού Κυρίου, οι οποίοι ήταν διασκορπισμένοι επάνω σε όλο το πρόσωπο τής γης. Και ήταν οπλισμένοι με χρηστότητα και με τη δύναμη τού Θεού με μεγάλη δόξα». (Βιβλίο του Μόρμον, Νεφί Α΄ 14:14.)
Μέσω αποκαλύψεως γνωρίζουμε ότι θα υπάρχουν κίνδυνοι, συμφορές και καταδίωξη κατά τις τελευταίες ημέρες, αλλά μέσω της χρηστότητας οι Άγιοι θα γλιτώσουν. Η υπόσχεση του Κυρίου στο Βιβλίο του Μόρμον είναι βέβαιη: «Θα διαφυλάξει τους δίκαιους με τη δύναμή του» (Νεφί Α΄ 22:17)17.
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Ερωτήσεις
-
Αφού διαβάσετε το τμήμα 1, πώς θα απαντούσατε σε κάποιον ο οποίος ρωτά γιατί τα μέλη της Εκκλησίας είναι οργανωμένα σε πασσάλους;
-
Ο Πρόεδρος Μπένσον μάς υπενθυμίζει ότι οι πάσσαλοι βοηθούν τους γονείς να διδάσκουν το Ευαγγέλιο στα παιδιά τους και να παράσχουν διατάξεις της ιεροσύνης γι’ αυτά (βλέπε τμήμα 2). Με ποιους τρόπους έχει ενδυναμώσει ο πάσσαλός σας τις προσπάθειές σας στο σπίτι;
-
Πότε είδατε μέλη ενός πασσάλου να ενώνονται για να θέσουν το παράδειγμα «για να το βλέπει όλος ο κόσμος»; (Βλέπε τμήμα 3.) Πώς έχετε επωφεληθεί από αυτές τις δραστηριότητες;
-
Με ποιους τρόπος παρέχει προστασία ο πάσσαλος «από εχθρούς και αόρατους και ορατούς»; (Βλέπε τμήμα 4.) Τι ευκαιρίες έχουμε να συμμετάσχουμε στον πάσσαλό μας; Ποιες είναι ορισμένες ευλογίες που μπορούμε να λάβουμε καθώς το κάνουμε αυτό;
Σχετικές γραφές
Ησαΐας 25:3–5, Κατά Ματθαίον 5:14–16, Μορόνι 10:31–33, Δ&Δ 101:17–21, 133:7–9
Βοήθεια διδασκαλίας
«Ένας επιδέξιος διδάσκαλος δεν σκέπτεται: “Τι θα κάνω στην τάξη σήμερα;” Αλλά ρωτά: “Τι θα κάνουν οι μαθητές μου στην τάξη σήμερα;”Όχι: “Τι θα διδάξω σήμερα;” Αλλά αντιθέτως: “Πώς θα βοηθήσω τους μαθητές μου να ανακαλύψουν αυτά που χρειάζεται να μάθουν;”» (Βιρτζίνια Πιρς, “The Ordinary Classroom -- a Powerful Place for Steady and Continued Growth”, Ensign, Νοέμβρ. 1996, 12, παραθέτοντας το Teaching the Gospel: A Handbook for CES Teachers and Leaders [1994], 13).