1 Kag sa sina nga adlaw, pito ka babayi ang magadakop sa isa ka lalaki nga nagasiling: Magakaon kami sang amon kaugalingon nga kalan-on, kag magasuksok sang amon kaugalingon nga panapton; lamang tawgon kami sa imo ngalan sa pagkuha sang amon kahuy-anan.

2 Sa sina nga adlaw ang sanga sang Ginuo mangin matahum kag mahimayaon; ang bunga sang duta mangin maayo gid kag maanyag sa ila nga mga nakapalagyo nga iya sang Israel.

3 Kag matabo ini, nga sila nga mabilin sa Sion kag magapabilin sa Jerusalem pagatawgon nga balaan, ang tanan nga napanulat sa tunga sang mga buhi sa Jerusalem—

4 Kon mahugasan na sang Ginuo ang higko sang mga anak nga babayi sang Sion, kag matinloan na ang dugo sang Jerusalem halin sa tunga sini paagi sa espiritu sang paghukom kag paagi sa espiritu sang pagsunog.

5 Kag ang Ginuo magatuga sa tagsa ka puluy-an sa ibabaw sang bukid sang Sion, kag sa ibabaw sang iya mga pagtililipon, sing isa ka panganod kag aso sa adlaw kag sang pagsilak sing isa ka nagadabadaba nga kalayo sa kagab-ihon; kay sa ibabaw sang tanan ang himaya sang Sion mangin isa ka pangamlig.

6 Kag may mangin isa ka payag bilang handong sa init sang adlaw, kag bilang lugar nga dalangpan, kag pasilungan sa unos kag sa ulan.