“Molantaw labaw pa sa Sabaw,” Alang sa Kalig-on sa mga Kabatan-onan, Peb. 2022.
Dali, Sunod Kanako
Molantaw labaw pa sa Sabaw
Ayaw isalikway ang unsay labing importante alang sa unsay inyong gusto niining higayona.
Paghulagway pinaagi ni Dean Macadam
Kon nakasulay kamo nga magpuasa, nahibalo kamo kon unsa kini ka lisod usahay. Tingali natintal kamo nga taposon og sayo ang inyong pagpuasa. Apan kadtong motapos og sayo kasagaran wala masayod sa mga panalangin nga moabot unta kon sila milahutay pa hangtod sa kataposan.
Sabaw ug Sakripisyo
Kini nga panglimbasog—ang paghimo og dihadiha nga mga sakripisyo alang sa halayo nga mga panalangin—dili bag-o. Makita kini sa Daang Tugon nga istorya ni Jacob ug ni Esau, sa dihang gisalikway ni Esau ang labing importante nga panalangin sa iyang kinabuhi alang sa “linat-ang mga liso,” nga mao ang usa ka panaksan sa sabaw (tan-awa sa Genesis 25).
Oo, husto ang imong nabasa. Usa ka panaksan sa sabaw. Ania ang unsay nahitabo:
Si Esau ug Jacob kaluha. Apan adunay usa ka dako nga kalainan: si Esau mao ang unang natawo, mao nga siya ang angayan sa mga katungod sa pagkamagulang. Kahibalo mo, kaniadto sa dihang mamatay ang amahan sa pamilya, ang matag anak nga lalaki hatagan og bahin sa tanan nga aduna sa amahan—iyang kabtangan, mga hayop, ug yuta nga maoy sinugdanan sa pipila ka butang nga ilang madawat. Apan ang anak nga adunay mga katungod sa pagkamagulang (kasagaran ang kinamagulangan nga anak) makadawat og doble nga bahin sa tanang butang ug sa responsibilidad sa pagpangulo sa pamilya.
Apan si Esau “gipakawalay bili … ang iyang mga katungod sa pagkamagulang” (Genesis 25:34). Ang pamilya ug ang mga butang sa Ginoo dili importante ngadto kaniya (tan-awa sa Genesis 26:34–35). Si Jacob, sa laing bahin, masulundon ngadto sa Ginoo ug sa iyang mga ginikanan.
Usa ka adlaw, human sa usa ka dugay nga adlaw sa pagpangayam, mipauli si Esau nga gigutom kaayo ug nagtuo nga tingali mamatay siya. Kon nagpasulabi ba siya o ingon niana gayod siya kagutom, sa dihang nakakita si Esau nga nagluto si Jacob og lamian nga sabaw, gitutokan lamang niya ang usa ka butang: pagkaon!
Si Jacob, kinsa gihatagan og bili ang mga katungod sa pagkamagulang, nangayo sa mga katungod sa pagkamagulang ni Esau isip baylo alang sa sabaw. Nianang higayona, mas nagpakabana pa si Esau sa unsay iyang gigusto nianang tungora. Ang mas mahinungdanon nga mga panalangin nga maanaa kaniya sa iyang umaabot dili gayod igo ang kaimportante aron nga moingon og “Dili” ngadto sa tanyag ni Jacob.
Karon, ang paglakaw aron mangayam ug pagtinguha og sustansiyado nga sabaw dili daotan nga mga butang sa bisan unsang paagi. Apan sama sa gitudlo ni Presidente Dallin H. Oaks: “Tungod lamang kay ang usa ka butang maayo kini dili igo nga rason sa pagbuhat niini. … Ang ubang kapilian mas maayo, ug ang uban pa gay[o]d labing maayo.”1
Mao nga, aduna gayoy importante nga mahangtorong leksiyon nga matudlo ni Esau kanato. Gilatid sa Langitnong Amahan ang unsay labing mahinungdanon. Pipila sa mga panalangin alang sa pagsunod sa Iyang plano paspas nga moabot, apan daghan ang dugay-dugay pa nga moabot. Ang atong hagit, ang atong pagsulay, mao ang dili pagsalikway sa unsay atong labing gusto alang sa unsay atong gusto karon.
Linat-ang mga Liso nga mga Higayon
Mag-atubang kita og daghang desisyon diin mahimong maghunahuna kita sama ni Esau:
“Magdula ba ako og laing dula sa dili pa matulog? O magbasa ako sa akong mga kasulatan?”
“Gikinahanglan unta kong moadto niana nga kalihokan sa pagserbisyo, apan ang akong mga higala miimbitar kanako nga molaag hinoon uban kanila.”
“Makatulog ko og usa pa ka oras kon dili ko moadto sa seminary karon.”
Ang gagmay nga mga desisyon sama niini magpatong-patong. Bisan og ang atong mga pagpili dili daotan, tingali dili kini ang labing maayo nga mosangpot ngadto sa mahangtorong kalinaw ug kalipay.
Si Elder Neil L. Andersen sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles nangutana og usa ka pangutana nga tingali gihunahuna natong tanan: “Unsaon nato pagkahibalo sa atong … agianan [taliwala] sa [daghang] butang nga mahinungdanon?” Ang iyang tubag: “Himoon natong sayon ug limpyohon ang atong hustong panan-aw. Ang ubang mga butang yawan-on ug kinahanglang likayan; ang ubang mga butang maanindot; ang ubang mga butang importante; ug ang ubang mga butang kinahanglanon kaayo.”2
Mahimong usa ka Jacob
Tungod kay makanunayong gipasagdan ni Esau ang labing importanteng mga butang, iyang gisalikway ang iyang mga katungod sa pagkamagulang. Ang pagkamatarong ni Jacob mitugot kaniya nga makadawat sa mga panalangin ni Esau. Mipadayon siya hangtod nga nahimo nga Israel, nga mao ang napulog duha ka tribo sa Israel. Kitang tanan napanalanginan sa atong kaugalingon nga mahangtoron nga mga katungod sa pagkamagulang—ang kahigayonan nga mahimong sama sa atong Langitnong Amahan ug makapanunod sa tanan nga aduna Siya. Anaa kini ngadto sa tanan nga moduol ngadto kang Kristo ug motuman sa Iyang mga sugo.
Kasagaran ang labing maayong pagpili dili ang kinasayonan. “Oo lis[o]d gy[o]d,” si Presidente Russell M. Nelson mitudlo. “Tanang butang nga kinahanglan buhaton para mas mahisama sa Manluluwas lis[o]d.” Apan, nagpahinumdom siya kanato, “ang Ginoo ganahan og paningkamot, tungod kay ang paningkamot maghatag og mga ganti nga dili moab[o]t kon wala kini.”3
Tingali dili kanunay mabati nga ang sakripisyo sa pagtuman sa mga sugo adunay mga ganti. Apan ang kahibulongan nga butang mao ang, kanunay kamong mapanalanginan sa Ginoo kon kamo “molantaw labaw pa sa sabaw” ngadto sa mga butang nga labing mahinungdanon.